Αύξηση του κατώτατου μισθού από την 1η Απριλίου, ενίσχυση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο το 2024 και περαιτέρω μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, περιλαμβάνει ο κυβερνητικός σχεδιασμός για την ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων, με παράλληλη στήριξη των επιχειρήσεων, όπως τον περιέγραψε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Την μόνιμη ενίσχυση του εισοδήματος προωθεί η κυβέρνηση, ως το επόμενο βήμα των έκτακτων παροχών -κυρίως προς τους οικονομικά ασθενέστερους- για την αντιμετώπιση της κρίσης τιμών.
Ειδικότερα:
– Ο βασικός μισθός στον ιδιωτικό τομέα, θα αυξηθεί την 1η Απριλίου, ώστε από 713 ευρώ μικτά που είναι σήμερα, να φθάσει στα επίπεδα των 750 – 780 ευρώ (αύξηση από 40 – 70 ευρώ, μικτά).
Σύμφωνα με την ΓΣΕΕ, η απώλεια αγοραστικής δύναμης του κατώτατου μισθού εξαιτίας της ακρίβειας στην Ελλάδα ξεπερνούσε το 19% τον Σεπτέμβριο του 2022. Έτσι, το ύψος του κατώτατου μισθού είναι χαμηλότερο εκείνου, που θα μπορούσε να διασφαλίσει για τους εργαζόμενους εισόδημα αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Η κυβέρνηση, τάσσεται υπέρ της συλλογικής διαπραγμάτευσης μεταξύ των κοινωνικών εταίρων και ενθαρρύνει την υπογραφή κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων εργασίας, με στόχο την ενίσχυση -κατά κύριο λόγο- των μέσων μισθολογικών κλιμακίων.
Βάσει των στοιχείων του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), από το 1992 έως το 2010 είχαν υπογραφεί συνολικά 5.533 κλαδικές, ομοιοεπαγγελματικές αλλά και επιχειρησιακές συμβάσεις.
Από το τέλος του 2011 έως τον Ιούνιο του 2014 υπεγράφησαν 1.440 επιχειρησιακές συμβάσεις, οι οποίες προέβλεπαν μείωση αποδοχών από 10% έως 50%.
Ενώ το 2010 βρίσκονταν σε ισχύ 65 κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, το 2021 δεν ξεπέρασαν τις 17, εκ των οποίων μόλις πέντε είχαν υποχρεωτική ισχύ για όλες τις επιχειρήσεις στους κλάδους τους οποίους αφορούσαν (Ετήσια Έκθεση 2022 ΙΝΕ ΓΣΕΕ).
Σύμφωνα με τα στοιχεία των συνδικάτων, οι κλαδικές συμβάσεις καλύπτουν – μόλις και μετά βίας – 950.000 εργαζόμενους (το 25% του συνόλου), ενώ εκτός ομπρέλας κλαδικών συμβάσεων εκτιμάται ότι βρίσκονται σχεδόν 3 εκατομμύρια εργαζόμενοι.
Τα παραπάνω, είχαν ως συνέπεια σχεδόν το 38% των εργαζομένων (839.392), δηλαδή περίπου 4 στους 10, να λαμβάνουν μηνιαίες αποδοχές οι οποίες έχουν ως αφετηρία ποσά μικρότερα των 500 ευρώ και δεν ξεπερνούν τα 800 ευρώ. Εξ αυτών οι 336.400 περιορίζονται σε έως 500 ευρώ.
Το 35,6% (801.627) λαμβάνει από 800 έως 1.200 ευρώ το μήνα.
Μάλιστα, τα ποσά αυτά είναι μικτά. Δηλαδή αφαιρώντας τις ασφαλιστικές εισφορές, οι αποδοχές είναι ακόμα χαμηλότερες.
Σε συνδυασμό με τις διαδοχικές κρίσεις (υγειονομική, ενεργειακή, πληθωριστική), σύμφωνα με το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, τα νοικοκυριά με μηνιαίο εισόδημα χαμηλότερο από 750 ευρώ έχουν απώλεια αγοραστικής δύναμης έως και 40%. Στο αμέσως επόμενο εισοδηματικό κλιμάκιο (751-1.100 ευρώ) η απώλεια κυμαίνεται από 9% έως 14%.
– Επόμενος σταθμός, η καθιέρωση νέου μισθολογίου στον Δημόσιο τομέα.
Σύμφωνα με τους επιστημονικούς συνεργάτες της ΑΔΕΔΥ, οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων μειώθηκαν από 11% έως 15,7% εξαιτίας των μνημονίων την περίοδο 2010-2020 και παράλληλα καταργήθηκαν τα Δώρα. Στην συνέχεια, η αγοραστική δύναμη συρρικνώθηκε περαιτέρω, εξαιτίας της κρίσης τιμών.
– Νέα μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για τις επιχειρήσεις. Το μέτρο, θα αποτελέσει το αντιστάθμισμα για τις επιχειρήσεις, ενόψει της επικείμενης αύξησης του κατώτατου μισθού, ενώ θα ενισχύσει κατάτι τους μισθούς.
Στο πλαίσιο αυτό, το Οικονομικό Επιτελείο φέρεται να εξετάζει το ενδεχόμενο μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών έως τρεις ποσοστιαίες μονάδες, από το 2024 και μετά.
Ήδη πάντως, από το 2019, η μείωση των εισφορών έφθασε τις 4,4 ποσοστιαίες μονάδες. Απομένει άλλο ένα 0,6% που πρέπει να περικοπεί έως τη λήξη της θητείας της παρούσας Κυβέρνησης, για να ικανοποιηθεί η δέσμευση που είχε δοθεί προεκλογικά για μείωση κατά 5 μονάδες των εισφορών.
Παράλληλα, εξετάζεται το ενδεχόμενο κατάργησης της εισφοράς 10 ευρώ υπέρ ανεργίας, που επιβαρύνει τους ελεύθερους επαγγελματίες, δεδομένου ότι επίκεινται αυξήσεις 9% για τους μη μισθωτούς εξαιτίας της αύξησης του πληθωρισμού.
Δημήτρης Κωστάκος
