Για τον εκφοβισμό (bullying) μεταξύ των εφήβων στην Ελλάδα μίλησε στον Αθήνα 9.84 και στον Γιάννη Παπαγεωργίου η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παιδιατρικής-Εφηβικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Άρτεμις Τσίτσικα.
Όπως εξήγησε, από την περίοδο της πανδημίας και μετά, παρατηρείται αυξητική τάση στα περιστατικά bullying τα οποία έχουν διπλασιαστεί, αγγίζοντας σχεδόν το 50-60% του εφηβικού πληθυσμού.
Σε αυτό το πλαίσιο, υπογράμμισε ότι η συγκεκριμένη αύξηση συνδέεται με τη γενικότερη άνοδο της βίας και της επιθετικότητας, στις κοινωνίες που έχουν ταλαιπωρηθεί από την οικονομική κρίση και την πανδημία.
«Τόσο από τις έρευνες του Πανεπιστημίου Αθηνών όσο και διεθνώς, διαφαίνεται μια κουλτούρα που καλλιεργείται μέσω της έκθεσης σε ακατάλληλο περιεχόμενο στο διαδίκτυο που πολλές φορές είναι βίαιο και το οποίο, δυστυχώς, απενοχοποιείται. Η υπερέκθεση των παιδιών στις οθόνες που παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας αλλά και οι διαδοχικές κρίσεις που βιώνουμε ως κοινωνία τα τελευταία χρόνια, οικονομική, κοινωνική, ενεργειακή, δοκιμάζουν και την λειτουργικότητα της οικογένειας με αποτέλεσμα να δημιουργείται καθοριστικό αποτύπωμα στους εφήβους», ανέφερε.
Ωστόσο, επισήμανε ότι οι νεότερες γενιές έχουν τη δυνατότητα να προσαρμόζονται στις εκάστοτε επικρατούσες συνθήκες.
«Μέσα από τις κρίσεις, αυτές οι γενιές έχουν αποκτήσει ποιότητες που μπορούν να βοηθήσουν στο να ανταπεξέλθουν σε προκλήσεις και δυσκολίες. Είναι μια ανθεκτική γενιά που αντιλαμβάνεται ότι τα πράγματα δεν είναι δεδομένα και αυτό έχει ένα θετικό πρόσημο», τόνισε.
Και μπορεί κάθε περίπτωση bullying να διέπεται από ιδιαίτερα και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, εντούτοις, ο ρόλος τον γονέων και της οικογένειας διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο σε επίπεδο πρόληψης αλλά και αντιμετώπισης τέτοιων φαινομένων.
Σύμφωνα με την κ.Τσίτσικα, είναι πρωταρχικής σημασίας η δημιουργία ενός οικογενειακού κλίματος που θα επιτρέπει την ανοιχτή επικοινωνία και θα αποτελεί μια σταθερή βάση μέσα στην οποία τα παιδιά θα αισθάνονται ασφαλή ώστε να εκφράζουν οτιδήποτε τα απασχολεί, χωρίς φόβο.
«Είναι εξαιρετικά ουσιαστικοί και καθοριστικοί οι τρόποι που μπορούν οι ενήλικες να συμβάλουν προς αυτή την κατεύθυνση, μέσα από το καθημερινό μοντέλο ζωής τους. Επομένως, πρέπει να δίνουμε την καλύτερη έκφραση του εαυτού μας σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας, να βελτιωνόμαστε για χάρη των παιδιών, να αποτελούμε έμπνευση για εκείνα. Μέσα από ένα θετικό κλίμα να μπορούμε να τους περάσουμε μηνύματα και να παρέμβουμε στην καθημερινότητά τους και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με καθημερινή επαφή, επιχειρηματολογία και συζήτηση.
Οι γονείς οφείλουν να ενδυναμώσουν τα παιδιά προς μια θετική συμπεριφορά. Οι τιμωρητικοί τρόποι έχουν βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα. Όταν έχουν υιοθετήσει μια συμπεριφορά η οποία μπορεί να μην ωφελεί τα ίδια ή το σύνολο της κοινωνίας, επαφίεται στην οικογένεια αλλά και στο σχολείο να τους δείξουν το σωστό δρόμο. Τα παιδιά είναι πολύ προσαρμοστικά όντα και μπορούν πραγματικά να αλλάξουν πράγματα προς όφελος όλων», σημείωσε.
Πως όμως βιώνουν οι έφηβοι τραγικά γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας όπως το πρόσφατο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη;
«Πολλές φορές, τα παιδιά δυσκολεύονται να διαχειριστούν ένα τραγικό γεγονός. Το πως θα το αντιληφθούν και θα το βιώσουν εξαρτάται τόσο από την προσωπικότητά τους όσο και από το περιβάλλον στο οποίο έχουν μεγαλώσει. Η γενιά Ζ (Generation Z) έχει πολλές ευαισθησίες και βλέπουμε ότι σε τέτοιες τραγωδίες προσπαθεί να βοηθήσει μέσω του εθελοντισμού. Αν βρίσκονται κοντά σε ένα τέτοιο γεγονός, περνούν κανονικά από όλα τα στάδια του πένθους και το βιώνουν σχεδόν με τον ίδιο τρόπο με τους ενήλικες», συμπλήρωσε.
