Έχει τη μακροβιότερη καθημερινή μουσική εκπομπή με φανατικούς φίλους στο ελληνικό ραδιόφωνο. Παίζεται κάθε μέρα την ίδια ώρα- 4 με 5 το απόγευμα στους 105,8 FM- εδώ και σχεδόν 50 χρόνια- ενώ διαθέτει μία από τις μεγαλύτερες συλλογές δίσκων παγκοσμίως και η ξένη μουσική είναι το βασίλειό του.
O γκουρού του ραδιοφώνου και της δισκογραφίας Γιάννης Πετρίδης μιλά στον Αθήνα 984 και στη Μαργαρίτα Μυτιληναίου για το επάγγελμα που αγαπά και τα μονοπάτια που βρίσκει η μουσική ώστε να φτάσει στους αποδέκτες της.
Είτε μέσα από το ψηφιακό ραδιόφωνο, τα social, ή από το υλικό αγοράς. Tα σι-ντι και το βινύλιο που -όπως όλα δείχνουν- επανέρχεται δυναμικά. Αδιάψευστο τεκμήριο η εκτόξευση των πωλήσεων δίσκων βινυλίου στις ΗΠΑ το 2022, πρώτη χρονιά που ξεπέρασαν εκείνες των σι ντι. Σαρανταένα (41) εκατομμύρια βινύλια έναντι τριαντατριών (33) εκατομμυρίων σιντι.
Πως όμως φτάσαμε ως εδώ; Έγιναν hype οι δίσκοι βινυλίου, παρά την κυριαρχία του streaming; Για τον Γιάννη Πετρίδη, η υποχώρηση του βινυλίου, που πλέον αποτελεί βασικό ρεύμα, ταυτίζεται με την εμφάνιση του σι ντι στα μέσα της δεκαετίας του 80.
«Στην πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα, με βάση τις νέες τάσεις στη δισκογραφία, αναδεικνύεται κυρίαρχο το streaming. Σε αυτό άλλωστε βασίζονται οι λίστες με τα δημοφιλέστερα τραγούδια και συγκροτήματα. Ωστόσο, ο καταποντισμός της ζήτησης σι ντι δεν σημαίνει ότι οι καλλιτέχνες ή οι εταιρίες στηρίζονται υποχρεωτικά στο βινύλιο. Απλά κάνει μια εντυπωσιακή επανεμφάνιση, ένα αξιοσημείωτο comeback» εκτιμά. Και συμπληρώνει πως «η έξαρση των πωλήσεων βινυλίου αφορά καλλιτέχνες της pop όπως η Τέϊλορ Σουίφτ, η Ολίβια Ροντρίγκο ή η K-Pop μπάντα των BTS εθνικός θησαυρός για τη Νότια Κορέα…Το βινύλιο γοητεύει κυρίως τους έφηβους, που συνδέονται με τον αγαπημένο τους καλλιτέχνη μέσα από το εξώφυλλο, τις φωτογραφίες και τις πληροφορίες που περιέχει για τη ζωή του»
Και αν μεγάλο μέρος των πωλήσεων δίσκων οφείλεται στους νέους, δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται η συμβολή των προηγούμενων γενεών σε αυτή κατεύθυνση. «Πολλοί μεγαλύτεροι σπεύδουν να αγοράσουν με μανία δίσκους αξέχαστων συγκροτημάτων όπως οι Φλήτγουντ Μακ, Λετ Ζέπελιν, Μετάλλικα και άλλα, γιατί συνδέονται με τα νιάτα τους και τη νοσταλγία εκείνης της εποχής» λέει στη συνομιλία του με τη Γενική Διευθύντρια του σταθμού της πόλης .
Για έναν προσεκτικό παρατηρητή πάντως όπως ο Γιάννης Πετρίδης, το 84% των εσόδων της μουσικής βιομηχανίας προέρχεται από τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, το ραδιόφωνο και την ψηφιακή του εκδοχή, τις διαφημίσεις κλπ. «Γεγονός» που όπως σημειώνει «δεν βοηθά τους ποιοτικούς δημιουργούς».
