Την αντίθεσή του σχετικά με την υπαγωγή του ελέγχου των υπηρεσιών ύδατος στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας μέσω του νομοσχεδίου – μαμούθ των 263 άρθρων του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για το νερό που πρόκειται να εισαχθεί προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής την ερχόμενη εβδομάδα εξέφρασε ο Γιώργος Χριστοφορίδης, δικηγόρος και μέλος του του ΔΣ του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας, μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στον Γιάννη Λαυράνο.
Κληθείς να σχολιάσει εάν το εν λόγω νομοσχέδιο αποτελεί προάγγελο ιδιωτικοποίησης του νερού, τόνισε: «Ουσιαστικά, η ιδιωτικοποίηση έχει γίνει με το νόμο 4964/ 2022 με το οποίο μεταβιβάστηκε η πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο. Τώρα, με τις διατάξεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, το κράτος παραδίδει και την απλή εποπτεία επί των Οργανισμών Υδροδότησης και Αποχέτευσης».
«Έχουμε εντοπίσει ότι οι Ρυθμιστικές Αρχές υπάρχουν όσο υπάρχει αγορά. Ρυθμίζουν τα της εύρυθμης αγοράς και τα του ανταγωνισμού. Όμως, το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν, είναι εκτός της αγοράς. Δεν πρέπει καμία Ρυθμιστική Αρχή να έχει καμία αρμοδιότητα στα του ύδατος. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Περνάει και η απλή εποπτεία του κράτους επί των παρόχων ύδρευσης στην ΡΑΕ», πρόσθεσε.
Ο κ. Χριστοφορίδης, έκανε λόγο για συνταγματική εκτροπή, σημειώνοντας ότι «αμέσως μετά τη έκδοση των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας εν Ολομελεία οι οποίες έκριναν αντισυνταγματική τη μεταβίβαση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών ιδιοκτησίας του ελληνικού δημοσίου της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο, ψηφίστηκε ο νόμος 4964/ 2022 με τον οποίο επαναμεταβιβάζονται οι μετοχές στο Υπερταμείο», ενώ επισήμανε ότι και οι κατά τόπους Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης περνούν στην εποπτεία της ΡΑΕ.
«Με τέτοιες ενέργειες και επιχειρήματα περί του αντιθέτου είναι σαν να λέμε ότι το κράτος είναι ανίκανο να επιτελέσει τη συνταγματική του αποστολή», συμπλήρωσε, εκτιμώντας παράλληλα ότι θα υπάρξουν και αλλαγές ως προς την τιμολογιακή πολιτική με εκ των πραγμάτων αυξήσεις.
Παράλληλα επισήμανε ότι τα τελευταία χρόνια, το Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο NATURA 2000 στην Ελλάδα φαλκιδεύεται από μια σειρά νομοθετημάτων: «Βοηθούντων και των αντιεπιστημονικών διατάξεων του Ειδικού Χωροταξικού για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, προωθείται μια υπέρμετρη βιομηχανική συγκέντρωση στα πλέον άθικτα φυσικά τοπία της χώρας. Υπάρχει μια φρενίτιδα αδειοδότησης αιολικών εγκαταστάσεων σε όλους σχεδόν τους προστατευμένους τόπους της Ελλάδας», ανέφερε, εκτιμώντας ότι «πρόκειται για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους».
