Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει ο Μανώλης Δανδουλάκης πρόεδρος του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων στις Κτιριακές Υποδομές, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για τη βελτίωση των κτιριακών υποδομών, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στα σχολεία.
Μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στις Ελεωνόρα Ορφανίδου και Ελευθερία Κουμάντου τόνισε μεταξύ άλλων: «να ψάξει ο εισαγγελέας, ποιοι είχαν αφήσει τα παιδιά του κόσμου να είναι σε σχολεία που είχαν κριθεί ακατάλληλα από το 1999!»
Όπως εξήγησε, όταν έγινε ο σεισμός τον Ιούλιο του 2019 στο Λεκανοπέδιο και ευτυχώς όπως είπε, δεν λειτουργούσαν τα σχολεία, οι κτιριακές υποδομές έλεγξαν 350 σχολεία, εκ των οποίων περίπου τα μισά είχαν ζημιές, ενώ 29 ήταν τελείως ακατάλληλα και έπρεπε να σταματήσουν να λειτουργούν. Η απάντηση που έλαβαν από το Υπουργείο Υποδομών ήταν ότι μεγάλος αριθμός κτιρίων από αυτά που χαρακτηρίστηκαν στον πρωτοβάθμιο έλεγχο μη κατοικήσιμα είχαν ήδη χαρακτηριστεί ακατάλληλα για χρήση από τον σεισμό του 1999…
«Σύμφωνα με τον νόμο οι Δήμοι είναι υπεύθυνοι για τα σχολεία και τους ελέγχους αλλά τελικά όλοι η Δήμοι της Δυτικής Αττικής , φτάσανε στο σημείο να απευθυνθούν στις κτιριακές υποδομές οι οποίες υποτίθεται έχουν έναν βοηθητικό ρόλο, με 50 μηχανικούς ελέγξαμε 350 από τα σχολεία και από αυτά περίπου τα μισά είχαν ζημιές και από αυτά κρίναμε 29 σχολεία ότι ήταν τελείως ακατάλληλα και έπρεπε να σταματήσουν να λειτουργούν μέχρι να επισκευαστούν. Tο επίσημο έγγραφο που λάβαμε ως απάντηση από τη Γενική Διεύθυνση Αποκατάστασης Επιπτώσεων Φυσικών Καταστροφών του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών ήταν ότι μεγάλος αριθμός κτιρίων από αυτά που χαρακτηρίστηκαν στον πρωτοβάθμιο έλεγχο μη κατοικήσιμα είχαν ήδη χαρακτηριστεί ακατάλληλα για χρήση από τον σεισμό του 1999 και δεν είχαν εκδοθεί οι απαιτούμενες άδειες επισκευής για την αποκατάστασή τους, συνεπώς εξακολουθούσαν να είναι ακατάλληλα για χρήση».
Τέλος, ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στις κτιριακές υποδομές, υπογράμμισε την ανάγκη ενός κεντρικού κρατικού φορέα που να έχει τον έλεγχο και την εποπτεία της κατάστασης για να μην βρεθούμε και πάλι σε μια νέα τραγωδία όπως στα Τέμπη.
«Αυτό που πρέπει να κάνει το κράτος, για να μην βρεθούμε και πάλι μπροστά σε μια τραγωδία, όπως στα Τέμπη και εκ των υστέρων να λέμε τι έπρεπε να κάνουμε είναι, να υπάρξει ένας κεντρικός φορέας που θα είναι αρμόδιος για την εποπτεία τον έλεγχο αν γίνονται αυτά που πρέπει και ζητά τη θεσμική κατοχύρωση της ΚΤΥΠ ως του κατ’ εξοχήν αρμόδιου τεχνικού κατασκευαστικού φορέα του κράτους για τις δημόσιες κτιριακές υποδομές με προτεραιότητα στις υποδομές παιδείας, υγείας-πρόνοιας και δικαιοσύνης, την οικονομική της ενίσχυση αλλά και την ενίσχυσή της με μηχανικούς των αναγκαίων ειδικοτήτων καθώς και την αναδιάρθρωση του φορέα και τη βελτίωση της λειτουργίας του, ώστε να ξαναρχίσουν οι προσεισμικοί έλεγχοι, να επιταχυνθούν και να γίνουν όπως πρέπει οι επισκευές στα σχολικά και άλλα δημόσια κτίρια όπου βρέθηκαν βλάβες».
