Άρθρο του Χρήστου Καπούτση
Η Ελλάδα και η Τουρκία, έχουν εισέλθει, σε μια περίοδο βελτίωσης των διμερών σχέσεων ή μάλλον εκτόνωση της έντασης, που ειρήσθω εν παρόδω , η Τουρκία προκαλούσε, αυθαιρετώντας και απειλώντας, με την Ελλάδα να βρίσκεται σε θέση άμυνας, υπερασπιζόμενη κυριαρχικά της δικαιώματα. Μετά τους φονικούς και καταστροφικούς σεισμούς στην Τουρκία, η Ελλάδα, αυτοβούλως, πρόσφερε σημαντική ανθρωπιστική βοήθεια στις σεισμόπληκτες περιοχές της Τουρκίας. Το κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις άλλαξε. Είναι αδιαμφισβήτητη η επίθεση φιλίας από την Τουρκία, που εκδηλώνεται, με δηλώσεις κορυφαίων κυβερνητικών αξιωματούχων της Τουρκίας. Στο Αιγαίο καταγράφεται ήδη μια ασυνήθιστα μακρά περίοδος ηρεμίας. Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, δεν παραβιάζουν τον Εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδας, ούτε έχουμε υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά, νησίδες ή βραχονησίδες. Και γενικά είναι μηδενική η τουρκική δραστηριότητα στο Αιγαίο και συνεπώς, δεν υφίσταται κίνδυνος «θερμού επεισοδίου». Το ερώτημα είναι αν, η πολιτική συμφιλίωσης ή η και καθ υπερβολή λεγόμενη «επίθεση φιλίας» εκ μέρους της Τουρκίας, έχει ορόσημο την 14 Μαΐου, ημερομηνία προεδρικών εκλογών στη Τουρκία. Ή αν έχει φροντίσει το ΝΑΤΟ, να παραταθεί και να εμπεδωθεί το κλίμα συμφιλίωσης, επειδή, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και την ολοένα και πιο ενεργή συμμετοχή του ΝΑΤΟ στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, προς το παρόν με έμμεσο τρόπο, η συμμαχία φροντίζει, για τη συνοχή της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Ελλάδα και Τουρκία, έχουν κομβικό επιχειρησιακό ρόλο, στα σχέδια του ΝΑΤΟ. Τι θα συμβεί μετά τις εκλογές σε Ελλάδα και Τουρκία, είναι ένα ερώτημα και την απάντηση δίνει ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, σε ερώτηση δημοσιογράφου. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αισθάνεστε όμως ότι εγκαταλείπει η Τουρκία αξιώσεις που έχει για τις γκρίζες ζώνες; Για την αποστρατικοποίηση των νησιών; Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Έχω πει και δημοσίως, ούτε εμείς είμαστε αφελείς, ούτε η Τουρκία είναι. Όμως, το να δημιουργηθεί ένα κλίμα το οποίο, μετά τις εκλογές, θα μας επιτρέψει νηφάλια, μέσα σε μια ατμόσφαιρα φιλική, να δούμε, εάν μπορούμε να επιλύσουμε τη διαφορά μας (σ.σ. εννοεί την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας). (συνέντευξη στο ραδιοφωνικό Σταθμό SKY). Για τον αντίπαλο του Τ. Ερντογάν στην Προεδρία, παραθέτουμε απλά και χωρίς περιττά σχόλια, δήλωση του κεμαλιστή ηγέτη Κεμάλ Κιλιντσάρογλου: «τα νησιά είναι δικά μας και είναι υπό ελληνική κατοχή. Μας λένε συνέχεια ότι θα έρθουν μια νύχτα. Τι περιμένουν; Πρόσκληση; Αν έχουν το θάρρος και τη δύναμη, ας πάνε». Βέβαια, είναι γνωστές και αξέχαστες οι εμπρηστικές, πριν τον σεισμό, δηλώσεις, του Προέδρου Τ. Ερντογάν, του Μ. Τσαβούσογλου, του Χ. Ακάρ... Έχει ενδιαφέρον όμως να σημειώσουμε το εξής: O Υπουργός Εθνικής Αμύνης Νικόλαος Παναγιωτόπουλος σε ομιλία του στη συνεδρίαση της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, υπογράμμισε ότι: «η βελτίωση του κλίματος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αποτελεί μία καθαρά ελληνική πρωτοβουλία, που εκδηλώθηκε με την ανθρωπιστική βοήθεια της Ελλάδας στην σεισμόπληκτη Τουρκία. Αυτό όμως, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, όσον αφορά στη συνέχιση της εντατικής προσπάθειας για να ενδυναμωθεί ακόμη περισσότερο η αποτρεπτική ισχύς της χώρας, μέσα από την προσπάθεια ενίσχυσης των συνολικών δυνατοτήτων των Ενόπλων μας Δυνάμεων». Και για να μην πελαγοδρομούσε με τακτικές κινήσεις εντυπωσιασμού και χάσουμε την ουσία των ελληνοτουρκικών σχέσεων ή ακριβέστερα των τουρκικών απαιτήσεων, θα αναφέρουμε την εκτίμηση, του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, που παραμένει, παρά την βελτίωση του κλίματος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. «Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Τουρκία εγκαινίασε μια συστηματική πολιτική αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων σε βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Σκοπός αυτής της τουρκικής πολιτικής έναντι της Ελλάδας ήταν και είναι η μεταβολή του εδαφικού statusquo, που προβλέπεται σε διεθνείς συνθήκες, με κεντρικό άξονα τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης, καθώς και του νομικού καθεστώτος στον θαλάσσιο και εναέριο χώρο που πηγάζει από το διεθνές δίκαιο και δη το δίκαιο της θάλασσας και του αέρος (UNCLOS και Σύμβαση του Σικάγο 1944).» Κοντολογίς, δεν ακούσαμε, αυτό το διάστημα της καταλλαγής, ούτε έναν τούρκο αξιωματούχο, να κάνει λόγο, για ακύρωση ή έστω αναστολή , του τουρκικού επιθετικού δόγματος, που συνοψίζεται σε δυο λατινικές λέξεις δηλαδή το «casus belli» ή αιτία πολέμου στα ελληνικά.
