Η Γεωργία Καλπαζίδου εκπρόσωπος και ιδρυτικό μέλος της οργάνωσης ΑΜΚΕ R.E.V.M.A. (Roma Educational Vocational Maintainable Assistance), είναι μια νέα γυναίκα, η οποία με τη δράση της προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει την πολιτεία, την κοινωνία και την κοινότητα των Ρομά για τη σχολική διαρροή.
Άλλωστε, όπως ανέφερε μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στην Μαργαρίτα Μυτιληναίου, η γνώση είναι δύναμη, ένα ανοιχτό παράθυρο στον κόσμο που σου παρουσιάζει νέους ορίζοντες και ταυτόχρονα ανοίγει το μυαλό και την καρδιά και σε ταξιδεύει παντού, μέχρι την άκρη του κόσμου.
Μεγάλωσε στον Δενδροπόταμο Θεσσαλονίκης και όντας και η ίδια Ρομά, ευτύχησε – κόντρα στις κατεστημένες νοοτροπίες- να έχει την αμέριστη στήριξη των γονιών της οι οποίοι της έδωσαν την ευκαιρία να πάει στο σχολείο, την προέτρεψαν να συνεχίσει τις σπουδές της και να επιλέξει ό,τι θέλει στη ζωή της.
Πλέον, με τη ιδιότητα της φιλολόγου και μέσω συγκεκριμένων δράσεων και πρωτοβουλιών της ΑΜΚΕ R.E.V.M.A. προσπαθεί να πάει κόντρα στο….ρεύμα της περιθωριοποίησης των Ρομά και να τους βοηθήσει να συμμετέχουν στην εκπαίδευση.
Όπως εξήγησε, διαπιστώνει βελτίωση, κυρίως από νέες γυναίκες, οι οποίες στηρίζουν τα παιδιά τους και θέλουν να συνεχίσουν το σχολείο, συνδέοντας την εκπαίδευση με την επαγγελματική τους αποκατάσταση.
«Οι νέοι γονείς, αντιλαμβάνονται τη σημασία της προσχολικής εκπαίδευσης και την υποχρεωτικότητά της και φαίνεται πως το τοπίο αρχίζει να αλλάζει σιγά σιγά. Όμως, χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια και επιμονή προς αυτή την κατεύθυνση. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το στερεότυπο ότι τα παιδιά Ρομά δεν ανήκουν στο σχολείο. Είναι ένας τοίχος που πρέπει να γκρεμιστεί», τόνισε, επισημαίνοντας παράλληλα τις δυσκολίες που συναντούν οι εκπαιδευτικοί στην προσπάθειά τους να πράξουν τα αυτονόητα.
«Καταλαβαίνουμε ότι και για τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς υπάρχουν πολλά εμπόδια, δεδομένου ότι τα στερεότυπα που κυκλοφορούν είναι βαθιά ριζωμένα στην κοινωνία και λειτουργούν ανασταλτικά στο έργο τους, με αποτέλεσμα πολλές φορές να νιώθουν ματαίωση. Δεν αρκεί μόνο η προσπάθεια του γονιού για να μπορέσει ένα παιδί να φοιτήσει στο σχολείο. Εξίσου απαραίτητη είναι και η υποστήριξη από το εκπαιδευτικό περιβάλλον. Αυτό ακριβώς είναι το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε και να προβάλουμε τον σημαντικό ρόλο του εκπαιδευτικού ώστε να μπορέσουμε όλοι να συνεργαστούμε και μαζί να σπάσουμε τα στερεότυπα», υπογράμμισε.
«Χρειάζεται πολλαπλή υποστήριξη τόσο από τοπικούς όσο και από κρατικούς φορείς ώστε άνθρωποι που ζουν σε περιθωριοποιημένες κοινότητες να μπορέσουν να ξεπεράσουν όλα αυτά τα εμπόδια που αφορούν την τακτική φοίτηση», πρόσθεσε.
