Στον απόηχο της εκκωφαντική αποχής από τη διαδικασία της 9ης Ιουνίου, τα κόμματα αναλύουν και προσπαθούν να μεταβολίσουν το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης καθώς και τα μηνύματα των πολιτών, εν μέσω αναμενόμενων κινήσεων ανασχηματισμού στο κυβερνητικό σχήμα, αλλά και πρωτοβουλιών για συνένωση δυνάμεων της Κεντροαριστεράς.
Η Μαριζέτα Αντωνοπούλου, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της Ανανεωτικής Αριστεράς, τομεάρχης Εργασίας του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ και διδάσκουσα στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του ΕΚΠΑ, σε συνέντευξή της στον Αθήνα 984 και στον Γιώργο Μελιγγώνη, εκτίμησε ότι τo ΠΑΣΟΚ έμεινε μακριά από τους στόχους του τόσο στις εθνικές εκλογές, όσο και στις ευρωκάλπες. Κι αν δεν υπήρχαν οι μεγάλες νίκες του Χάρη Δούκα και του Δημήτρη Κουρέτα στον Δήμο Αθηναίων και στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, θα βρισκόταν τώρα μπροστά σε στρατηγικό αδιέξοδο. Ζήτησε να συζητηθούν τα προβλήματα στα όργανα με διάθεση ανοίγματος στην κοινωνία, μακριά από οργανωτισμούς.
Διέγνωσε πως ο κόσμος αισθάνεται μουδιασμένος και επιζητά συνολικές απαντήσεις, επισήμανε την ανάγκη ενός συνολικού σχεδίου με προοπτική κυβερνησιμότητας, ενώ διεμήνυσε πως το όποιο κάλεσμα του Νίκου Ανδρουλάκη στη Κεντροαριστερά θα πρέπει να απευθύνεται και μια μερίδα εγκλωβισμένων στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Γιατί «Υπάρχει ένα μοντέλο που κέρδισε τον Δήμο Αθηναίων μέσα από άνοιγμα σε ένα ευρύ τμήμα της προοδευτικής παράταξης» υποστήριξε με νόημα.
Ακολουθούν αναλυτικά σημεία από την τοποθέτηση της κυρίας Αντωνοπούλου στον σταθμό της πόλης
*Τον Ιούνιο του 2023 τοποθετήσαμε το πήχη σε ισχυρό διψήφιο, δεν επετεύχθη…, στις ευρωεκλογές ο στόχος ήταν η δεύτερη θέση, δεν επετεύχθη… κι αν δεν υπήρχαν οι μεγάλες νίκες όπως του Χάρη Δούκα στην Αθήνα και του Δημήτρη Κουρέτα στη Θεσσαλία, θα ήταν σε στρατηγικό αδιέξοδο αυτή τη στιγμή…
*Το ΠΑΣΟΚ ήταν και παραμένει μια παράταξη που θέλει ξεκάθαρα να κυβερνήσει τη χώρα. Το να μην πετυχαίνεις τους στόχους σου είναι πρόβλημα, άρα πρέπει στις διαδικασίες μας να συζητήσουμε με διάθεση ανοίγματος στην κοινωνία και με άνοιγμα της ατζέντας σε όλες τις κοινωνικές ομάδες…Το ερώτημα από το 2015 και μετά αφορά τον προοδευτικό κόσμο που αισθάνομαι μουδιασμένος και θέλει συνολικές απαντήσεις… Όταν μπαίνεις σε ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες, πρέπει να συζητάς τα προβλήματα συνολικά. Πρέπει να βάλουμε κάτω ένα συνολικό σχέδιο, να έχουμε ένα συνολικό χάρτη μπροστά μας. Να μιλήσουμε γι’ αυτά που πήγαν καλά, αλλά και γι’ αυτά που χρήζουν απάντησης.
*Όταν κατεβαίνουμε με σταυρό κρινόμαστε όπως και η επιλογή μας να ασχοληθούμε με την πολιτική και να ζητήσουμε την ψήφο των συμπολιτών μας για ένα κόμμα… Τα μεγάλα ερωτήματα οφείλουν να τεθούν άμεσα και με εικονοκλαστική διάθεση στην Κεντρική Επιτροπή και στο Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος. Δεν μπορεί να κρύβονται κάτω απ το χαλί. Όταν όλοι συζητούν τα πάντα στα social media, δεν έχει νόημα να απευθυνόμαστε στον κόσμο με θεσμικότητα διότι τους αποξενώνουμε από μια παράταξη που την αισθανόταν δική του. Όλοι άλλωστε γνωρίζουν την ημερομηνία της 3ης του Σεπτέμβρη. Με αυτή την έννοια, οι διαδικασίες στο εσωτερικό του κόμματος αφορούν και τη βάση.
*Το μεγάλο ζητούμενο είναι μια συνολική πλατφόρμα, μακριά από οργανωτισμούς. Αν θέλουμε να είμαστε κυβερνητικοί, μόνο με συνολικές απαντήσεις μπορούμε να απαντήσουμε σε δύο μη θετικά για εμάς εκλογικά αποτελέσματα, πέρυσι και φέτος.
*Ως προς τη σεναριολογία σε σχέση με την αναμενόμενη πρωτοβουλία -πρόταση Ανδρουλάκη προς τους 11 βουλευτές της Ανανεωτικής Αριστεράς για συγκρότηση κοινής ΚΟ, η κυρία Αντωνοπούλου διεμήνυσε πως «Κεντροαριστερά δεν είναι μόνον η Νέα Αριστερά , αφορά προφανώς κι ένα μεγάλο κομμάτι των εγκλωβισμένων ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Προφανώς και δεν θα πρέπει να περιοριστεί μόνον εκεί το όποιο άνοιγμα και κάλεσμα….ήδη μίλησα για την τριγωνοποίηση που επέβαλε ο κ Μητσοτάκης… Υπάρχει ένα μοντέλο που κέρδισε τον Δήμο Αθηναίων μέσα από άνοιγμα σε ένα ευρύ τμήμα της προοδευτικής παράταξης».
