«[…] αυτά τα παιδιά λοιπόν που στα δύσκολα γίνονταν ένα, αυτά τα παιδιά που τάχα μάλωναν αλλά αγαπιόντουσαν σαν οικογένεια, διέθεταν κάτι που σπανίως έβλεπε ο Υβ. Διέθεταν ψυχή (σ. 335)».
Ο Κωστής, η Τζίνα και ο Μάκης είναι τρεις αγαπημένοι φίλοι. Μαζί, ως μια άλλη οικογένεια, προσπαθούν να χαράξουν τη δική τους πορεία σ’ έναν τρικυμιώδη κόσμο. Έχουν να αντιμετωπίσουν τους θρασείς νταήδες του σχολείου, τα άπειρα προβλήματα στο σπίτι, τους κινδύνους των social media και τον ακραίο φανατισμό των συνομηλίκων τους που οδηγεί στην άγρια δολοφονία ενός νεαρού. Μοναδική ανακούφιση και καταφύγιο φαντάζει η μουσική. Θα φτιάξουν το δικό τους συγκρότημα, τα «Δικά μας Παιδιά», το ΔΜΠ, και έτσι ίσως κάπου βρουν τον πραγματικό τους εαυτό.
Η Σοφία Νικολαΐδου περιγράφει στο νέο της μυθιστόρημα μια εντελώς σύγχρονη κατάσταση, έχοντας στο επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη και ήρωες νέα παιδιά, αλλά και τους γονείς τους. Οι ζωές των βασικών χαρακτήρων συνδέονται ποικιλοτρόπως, ενώ το χάσμα των γενεών ολοένα και μεγαλώνει, καθώς τα νέα παιδιά χρησιμοποιούν μια ολοφάνερα άλλη γλώσσα, δημιούργημα της εποχής της. Οι ανησυχίες όμως και τα βασικά ερωτήματα παραμένουν ίδια. Και μια αχτίδα φωτός φανερώνεται στην άκρη του τούνελ για τους λαβωμένους χαρακτήρες με την επικοινωνία και την αποδοχή να μη φαίνεται πλέον αδύνατη.
«Τέσσερα χρόνια. Θυμάται την κάθε μέρα. Την κάθε ώρα. Την κάθε γαμημένη διδακτική ώρα που δεν περνούσε με τίποτα. Τα διαλείμματα ήταν χειρότερα.
Τα δάχτυλα στα πόδια του είναι μοβ. Καινούργιες μελανιές πάνω στις παλιές. Πονάνε όταν βάζει τα παπούτσια του. Μετράει τις μέρες. Τις βδομάδες της καταδίκης του. Μέρες σχολείου, μέρες βασανιστηρίων, μέρες που οι άλλοι ζουλάνε την ψυχή του με τα βρομοδάχτυλά τους, μέρες που πρέπει να φανεί δυνατός. Κάθε φορά που περνάει την πύλη της εισόδου, νιώθει την καταδίκη σαν βουνό στο σβέρκο του. Γι’ αυτό καμπουριάζει.
[…] Πάντα ήθελε να είναι κανονικός. Να μην τον κοιτάνε. Να μην τον μυρίζονται σαν τα σκυλιά. Να μην καταλαβαίνουν τι σκέφτεται (σ. 101)».
Το μυθιστόρημα «Δικά μας Παιδιά» της Σοφίας Νικολαΐδου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Κώστας Μοστράτος
