Πέθανε ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης Μίμης Πλέσσας, λίγες ημέρες προτού συμπληρώσει τα εκατό χρόνια ζωής, έκανε γνωστό τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα με ανάρτησή της σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης η σύζυγός του Λουκίλα Καρρέρ.
Αποχαιρετώντας τον τρυφερά ανέφερε «κι εσύ δεν θα ’σαι πλάι μου, αστέρι της ζωής μου», προσθέτοντας «σε ευχαριστώ για όλα» και «σε λατρεύω για πάντα».
Ο μουσικοσυνθέτης με τις αμέτρητες επιτυχίες έφυγε από τη ζωή έχοντας αφήσει πίσω του σπουδαία παρακαταθήκη.
Από τους πιο σημαντικούς και παραγωγικούς Έλληνες συνθέτες, που διένυε με χαρακτηριστική άνεση το φάσμα από την τζαζ και την ελαφριά μουσική έως το έντεχνο λαϊκό τραγούδι και τις μεγάλες μουσικές φόρμες, ο Μίμης Πλέσσας ξεχώρισε από πολύ νωρίς με το ταλέντο του, μόνο στην Ελλάδα και διεθνώς.
Αξέχαστες θα μείνουν οι επιτυχίες του «Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου”, «Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά», «Τι σου ‘κανα και πίνεις», «Τόσα καλοκαίρια», «Ποιος το ξέρει», «Οι χάντρες», «Μα τώρα αγάπη μου», «Η Μυρσίνη βάζει τα άσπρα», «Απόψε σε θέλω», «Μην του μιλάτε του παιδιού», «Άμα δείτε το φεγγάρι», «Η πρώτη μας νύχτα», «Μεθυσ’ απόψε το κορίτσι μου», «Πρώτη φορά», «Τα φιλιά», «Έπεφτε βαθιά σιωπή», «Χίλιες βραδιές», «Του αγοριού η καρδιά», «Θα πιω απόψε το φεγγάρι», «Ξημερώνει Κυριακή», «Κορίτσι στάσου να σου πω», «Όλα δικά σου», «Είμαι γυναίκα του κεφιού», «Πέρα στα παλιά σεράγια», «Πρώτη φορά», «Έκλαψα χτες», «Το κερί μου έλιωσε», «Μια με θέλεις μια με διώχνεις», «Οι μέρες του καλοκαιριού», «Με βρήκε ο ήλιος» και πολλές άλλες.
«Μίμης Πλέσσας. Ένα όνομα, μια ιστορία, ένας μύθος της μουσικής με δεκάδες διακρίσεις και τιμές που λίγοι έχουν καταφέρει. Ο μελωδικός μας μαέστρος, συμπλήρωσε έναν αιώνα ζωής κοντά μας και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα παραμείνει “αιώνιος”». Αναφέρει στην ανάρτηση του στα κοινωνικά δίκτυα η Finos Film.
«Η συμβολή του στη μουσική και το ελληνικό τραγούδι, η οποία ξεδιπλώθηκε σε πολλές δεκαετίες, υπήρξε πραγματικά σπάνια, αν όχι μοναδική, σε εύρος και επίδραση. Τα τραγούδια που υπέγραψε όχι μόνο είναι διαχρονικά, αλλά εξακολουθούν να συγκαταλέγονται στα δημοφιλέστερα του κοινού κάθε ηλικίας», αναφέρει στη δήλωσή της η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.
Ο Μίμης Πλέσσας γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1924 στην Αθήνα. Φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Συνέχισε τις σπουδές του στις ΗΠΑ.
Από τα μαθητικά του χρόνια υπήρξε ο πρώτος σολίστ του πιάνου στην Ελληνική Ραδιοφωνία. Το 1952 άρχισε την ενασχόληση του με τη σύνθεση και το 1956 έγινε μαέστρος.
Ήταν παντρεμένος με την Λουκίλα Καρρέρ, με την οποία απέκτησε μια κόρη το 1998. Γιος του από προηγούμενο γάμο του, είναι ο μουσικοσυνθέτης Αντώνης Πλέσσας.
Καριέρα
Με το κουαρτέτο και τις ορχήστρες του συνεργάστηκε με όλους τους τότε διάσημους τραγουδιστές (Δανάη, Μαρούδας, Μόλυ, Παναγόπουλος, Νινή Ζαχά, Τζίμυ Μακούλη κλπ).
Νεαρός πιανίστας ακόμα τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο μουσικής του πανεπιστημίου Minnesota το 1951 και την επόμενη χρονιά ανεδείχθη πέμπτος κατα σειρά πιανίστας στις ΗΠΑ. Από το 1952 ασχολήθηκε με τη σύνθεση και διακρίθηκε έξι φορές στη χώρας μας, και επτά φορές διεθνών (Βαρκελώνη, Βαρσοβία, Βέλγιο, Παρίσι, ΗΠΑ, Τόκιο, και Αλτο Μόντε της Ιταλίας).
Ανακάλυψε ή καθιέρωσε με τα τραγούδια του πολλούς σήμερα διάσημους τραγουδιστές και ηθοποιούς (Ζωή Κουρούκλη, Νανά Μούσχουρη, Τζένη Βάνου, Γιοβάννα, Μαρινέλλα, Ρένα Κουμιώτη, Γιάννη Βογιατζή, Φώτη Δήμα, Γιάννη Πουλόπουλο, Τόλη Βοσκόπουλο, Στράτο Διονυσίου κλπ).
Δούλεψε για το θέατρο και τον κινηματογράφο και έλαβε ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις (Παρίσι, Εδιμβούργο, Αλτο Μόντε, Ουάσινγκτον, Κάρλοβι Βάρι).
Έχει γράψει μουσική για 104 ταινίες και 70 θεατρικές παραστάσεις ενώ διηύθυνε έργα του τις μεγαλύτερες ορχήστρες σε όλο τον κόσμο. Τιμήθηκε επανειλημμένα με χρυσούς και πλατινένιους δίσκους. Το έργο του ” Ο Δρόμος” σε στίχους Λ. Παπαδόπουλου, κατέχει αναμφισβήτητα την πρώτη θέση στην Ελληνική Δισκογραφία. Έγραψε το 1993 την μουσική για το έργο του Όργουελ «Η φάρμα των Ζώων» που παρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία του Δ. Ποταμίτη. Το 1998 ολοκλήρωσε την λαϊκή όπερα «Ζεύς» σε λιμπρέτο Γιάννη Καλαμίτση που κυκλοφόρησε σε πρώτη δισκογραφική έκδοση από την Universal. Το 1999 σε λιμπρέτο Ιάκωβου Αυλητή ολοκλήρωσε το ορατόριο «Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος των σκλάβων» που παρουσιάστηκε το 2002 στο Μέγαρο μουσικής Αθηνών.
Τον Ιούνιο του 2000 η πόλη των Αθηνών τον τίμησε για την πενηντάχρονη προσφορά του στην Ελληνική μουσική και τον πολιτισμό και ο Δήμαρχος Αθηναίων του απένειμε το «Χρυσό Μετάλλιο της πόλης» σε μια μεγάλη συμφωνική συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής. Για τον ίδιο λόγο στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών τιμήθηκε από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού σε ειδική εκδήλωση στο Θέατρο του Λυκαβηττού.
Τον Ιανουάριο του 2001 ο πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα, για την προσφορά του στον πολιτισμό. Την ίδια χρονιά, ο Θεατρικός οργανισμός Κύπρου εγκαινίασε τα Κύπρια με την οπερέτα του Μίμη Πλέσσα σε λιμπρέτο του Κώστα Βίρβου, εμπνευσμένη από τους Διαλόγους του Λουκιανού, με τίτλο Τα καμώματα του Κάτω κόσμου.
Στις 30 Μαΐου του 2002 υπο την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού τιμήθηκε για τα 50 χρόνια του στην Ελληνική μουσική σκηνή στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού με την συμμετοχή κορυφαίων ονομάτων της Ελληνικής μουσικής σκηνής.
Επίσης στις 27 Νοεμβρίου 2002, στο Μέγαρο μουσικής έδωσε μεγάλη συναυλία με την συμμετοχή του Γιάννη Κότσιρα και του Δημήτρη Μπάση και τιμήθηκε από την Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας ως ο διαχρονικότερος Έλληνας συνθέτης. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους για τέταρτη φορά βραβεύτηκε από την Ακαδημία των Κορφιάτικων βραβείων για την προσφορά του στον κινηματογράφο.
Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς για την πενηντάχρονη προσφορά του το Hellenic College of London του απένειμε τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα της Μουσικής. Στις 15 Δεκεμβρίου του 2003 τιμήθηκε στον χώρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου για την καλλιτεχνική του προσφορά.
Το 2004 στην τηλεοπτική σειρά «Τα Παιδιά της Νιόβης» του ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη σε σκηνοθεσία Κώστα Κουτσομύτη συμπαραγωγή της ΕΡΤ με την RAI, γράφει την πρωτότυπη μουσική και τα τραγούδια.
Στις 26 Ιανουαρίου 2004 το Ίδρυμα Βαρβαρέσου τον τιμά για την προσφορά του στην τέχνη και τον Πολιτισμό. Στις 4 Φεβρουαρίου 2004 ο Υπουργός Πολιτισμού στην τελετή των προσωπικοτήτων τον έχρισε «Άνθρωπος της Χρονιάς», για την πολιτισμική προσφορά του στον Παγκόσμιο πολιτισμό. Το 2007-2019 ηχογραφήθηκαν συνθέσεις του στις ΗΠΑ. την Μ. Βρετανία, την Γαλλία, την Ολλανδία και την Ισπανία,.
Την Κυριακή της Ορθοδοξίας καλεσμένος του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως παρουσίασε σε πρώτη εκτέλεση τον κύκλο τραγουδιών του «Δρόμοι της Θάλασσας», «LAMAR» εμπνευσμένα από Ισπανόφωνους και Έλληνες ποιητές
Από το 2010 έχει αναγορευτεί επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών ενώ είναι και διδάκτωρ Χημείας του Πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ. Τον Ιούνιο του 2024, η πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, του απένειμε το παράσημο του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής -καθώς και στους Γιάννη Μαρκόπουλο, μετά θάνατον, και Λευτέρη Παπαδόπουλο- για την πολυσχιδή προσφορά τους στην ελληνική μουσική.
Μίμης Πλέσσας, ο χημικός
Ο Μίμης Πλέσσας, είχε διακριθεί και στη χημεία, την επιστήμη, στην οποία είχε κάνει μεταπτυχιακές σπουδές. Σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και μετέβη τη δεκαετία του ’50 στην Αμερική, όπου εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης. Αντικείμενό του ήταν η μελέτη της πρωτεΐνης μυελίνης, η μείωση της οποίας σχετίζεται με τη νόσο της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
«Παίζοντας πιάνο στην Αμερική, προκειμένου να βοηθήσω την κατεστραμμένη από την Κατοχή οικογένειά μου, η καλή μου τύχη με έφερε νικητή ενός μουσικού διαγωνισμού στο Πανεπιστήμιο Μινεάπολη – Σαιντ Πολ. Αποφάσισα, όμως, να ανταλλάξω την υποτροφία, που μου δόθηκε, με μια υποτροφία για σπουδές στη Χημεία. Έτσι ολοκλήρωσα τη διδακτορική μου διατριβή», είχε τονίσει ο ίδιος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στη δημοσιογράφο Μαρία Κουζινοπούλου τον Μάιο του 2009, όταν είχε συμπράξει με την Ελληνική Εταιρεία Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας σε μια συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, με τη διπλή ιδιότητα, του επιστήμονα και του καλλιτέχνη.
«Μπορεί στη μουσική να παραμένω αυτοδίδακτος, αλλά τελικά το περίεργο ήταν το πώς ασχολήθηκα με τη Χημεία. Έπαιζα πιάνο από πολύ μικρή ηλικία, ακόμα και κρυφά από την οικογένειά μου», είχε εξηγήσει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Μίμης Πλέσσας, που διατηρούσε έμπρακτα το ενδιαφέρον και την ευαισθησία του και γύρω από τα επιστημονικά θέματα.
Newsroom | ΑΠΕ-ΜΠΕ