Χ. Παπασωτηρίου: Πού θα κριθεί η μάχη των αμερικανικών εκλογών – Ο αντίκτυπος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις

Τη μεγάλη εικόνα των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, λίγα μόλις εικοσιτετράωρα πριν από την κρίσιμη εκλογική μάχη της 5ης Νοεμβρίου, περιέγραψε στον Αθήνα 9,84 ο Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ), Χαράλαμπος Παπασωτηρίου.

Καλεσμένος του δημοσιογράφου Δημήτρη Τζιβελέκη στο στούντιο του σταθμού της πόλης, ανέλυσε τα προφίλ των δύο μονομάχων, Ντόναλντ Τραμπ και Κάμαλα Χάρις, μίλησε για τις πολιτείες -κλειδιά που θα κρίνουν τον μεγάλο νικητή και εξήγησε πώς θα επηρεάσει το αποτέλεσμα της κάλπης τη διεθνή πολιτική και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Ο ρόλος του Εκλεκτορικού Κολλεγίου

«Τον Πρόεδρο των ΗΠΑ τον εκλέγει ένα Εκλεκτορικό Κολλέγιο στο οποίο υπερεκπροσωπούνται οι μικρές σε πληθυσμό Πολιτείες. Αυτό σημαίνει ότι το κόμμα που κυριαρχεί στις μικρές πληθυσμιακά Πολιτείες μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο έστω και αν χάσει τη λαϊκή ψήφο. Αυτό έχει συμβεί δύο φορές στον 21ο αιώνα, το 2000, όταν ο ο Αλ Γκορ πήρε 600.000 ψήφους περισσότερους από τον Μπους αλλά εξελέγη ο Μπους καθώς και το 2016, όταν η Χίλαρι Κλίντον συγκέντρωσε 2.900.000 περισσότερες ψήφους αλλά στο εκλεκτορικό κολλέγιο εξελέγη ο Τραμπ».

Οι κρίσιμες Πολιτείες

«Είναι αξιοσημείωτο ότι 48 από τις 50 Πολιτείες έχουν επιλέξει το 100% των εκλεκτόρων τους να πηγαίνει σε όποιον αναδειχτεί πρώτος στην Πολιτεία. Οι σίγουρες Πολιτείες των δύο υποψηφίων, δεν τους δίνουν τους 271 εκλέκτορες που χρειάζεται κάποιος για να κερδίσει. Οι 7 Πολιτείες που θα κρίνουν το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών είναι η Πενσυλβάνια, το Μίσιγκαν, το Ουισκόνσιν, η Νεβάδα, η Αριζόνα, η Τζόρτζια και η Βόρεια Καρολίνα».

Οι θέσεις των υποψηφίων, τα dedate και τα κοινωνικά δίκτυα

«Σε πολύ μεγάλο βαθμό, οι θέσεις που υιοθετούν οι υποψήφιοι σε κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες βασίζονται πλέον σε λεπτομερείς δημοσκοπήσεις γι αυτό και οι εκλογές είναι τόσο οριακές. Δεν υπάρχουν πια σαρωτικές νίκες. Η εξωτερική πολιτική δεν αποτελεί κυρίαρχο θέμα στον πολιτικό αγώνα. Τον μέσο ψηφοφόρο τον απασχολούν κυρίως ζητήματα της οικονομίας, η λαθρομετανάστευση, οι αμβλώσεις. Επίσης, συνήθως τα debate δεν παίζουν σημαντικό ρόλο, δεν επηρεάζουν καθοριστικά την κοινή γνώμη. Παρόλα αυτά, φέτος, ο Μπάιντεν τα πήγε τόσο χάλια στην τηλεμαχία που αναγκάστηκε να αποσυρθεί. Από την άλλη, η πληροφόρηση μέσω των κοινωνικών δικτύων είναι πολύ έντονη, ομοίως και η επιρροή τους».

Τα προφίλ των δύο μονομάχων

«Στην τελική ευθεία προς την κάλπη, οι δύο πλευρές φανατίζουν τις βάση τους. Η Κάμαλα Χάρις διαθέτει ένα πολύ πιο ευρύ δίκτυο εθελοντών που την ημέρα των εκλογών θα τρέχουν πόρτα πόρτα για να υπενθυμίζουν στους πολίτες να πάνε να ψηφίσουν. Επίσης, πέρα από τον φανατισμό της βάσης, στοχεύει να επηρεάσει τους λίγους έστω Ρεπουμπλικανούς που έχουν μεν κεντροδεξιές πολιτικές προτιμήσεις αλλά δεν εμπιστεύονται πολιτικά τον Τραμπ. Δεν έχει πρότερη σημαντική ενασχόληση με την εξωτερική πολιτική και θα βασιστεί στο επιτελείο του Μπάιντεν ή παλαιότερων αξιωματούχων του Ομπάμα. Επομένως, σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής θα ακολουθηθεί περισσότερο το κατεστημένο που υπάρχει στις ΗΠΑ ενώ ο Τραμπ είναι πιο αποστασιοποιημένος. Επίσης, είναι ο πιο αντισυμβατικός Πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ. Είναι ο μόνος που δεν είχε κάποιο δημόσιο αξίωμα πριν γίνει Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών».

                                Ελληνοτουρκικές σχέσεις , ΗΠΑ και ομογένεια

«Διαχρονικά, οι ΗΠΑ βρέθηκαν στη δύσκολη θέση να πρέπει να διαχειριστούν τα προβλήματα της Ελλάδας με την Τουρκία. Όσο τηρούσαν πολιτική ίσων αποστάσεων, η Τουρκία, ως μεγαλύτερη χώρα, είχε πλεονέκτημα καθώς συνήθως ευνοείται ο ισχυρός. Τα τελευταία χρόνια αυτό έχει αλλάξει γιατί η Τουρκία έχει γίνει απρόβλεπτος και προβληματικός σύμμαχος για τις ΗΠΑ άρα, παίρνουν θέση υπέρ της Ελλάδας, ανεξαρτήτως Προέδρων. Επίσης είναι σημαντικός και ο ρόλος της ομογένειας».

Σχέσεις Ελλάδας-Ηνωμένων Πολιτειών

«Ο αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα κορυφώθηκε το 1999 λόγω του Κοσόβου και δεν ήταν μόνο αριστερός. Πλέον, αυτό έχει αλλάξει κατά πολύ, ιδίως επειδή οι ΗΠΑ φρόντισαν ώστε να μη διώξει η Γερμανία τη χώρα μας από το ευρώ. Παράλληλα, οι ΗΠΑ, από το 2009 και έπειτα, όταν δηλαδή έγινε προβληματική η στάση της Τουρκίας, υποστηρίζουν την Ελλάδα και την Κύπρο με ολοένα και πιο στενές συμφωνίες και συνεργασίες. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος λειτουργούν ως εναλλακτική απέναντι στην προβληματική Τουρκία, ως στηρίγματα των Αμερικανών στην Ανατολική Μεσόγειο που είναι κρίσιμη λόγω Ισραήλ. Επίσης, εφόσον η Τουρκία δεν θεωρείται πια σύμμαχος στον οποίο μπορούν να βασίζονται οι ΗΠΑ , τον ρόλο αυτό τον έχει η Ελλάδα. Άλλωστε, όσο οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την Ουκρανία, η θέση της Ελλάδας είναι κρίσιμη γιατί η βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία περνάει από τη χώρα μας».