Εάν τηρήσουμε τη σωστή απόσταση από τα πολιτικά τεκταινόμενα, δηλαδή εάν πάμε αρκετά κοντά για να βλέπουμε τί γίνεται, αλλά όσο μακριά χρειάζεται για να αποφύγουμε το φανατισμό που αποπνέουν αυτά σαν δυσάρεστη μυρωδιά, τότε, πιστέψτε με, θα διασκεδάσουμε πολύ – θα κάνουμε καινούριο συκώτι, που λένε. Τα δημόσια πράγματα είναι συγχρόνως θλιβερά, αλλά και αστεία – και γίνονται ακόμα πιο φαιδρά, όσο απομακρύνεσαι από αυτά. Τέλος πάντων, πάντα με εντυπωσίαζε αυτός ο ιδιωματισμός: «διασκέδασα, χάρηκα τόσο πολύ, που έκανα καινούριο συκώτι»! Φανταστείτε: η χαρά και το γέλιο να αναγεννούν ένα τόσο σημαντικό εσωτερικό όργανο!
Το συκώτι, λοιπόν. Το μεγάλο, ερυθροκάστανο αδενώδες όργανο των σπονδυλωτών, που βρίσκεται στην άνω κοιλιακή χώρα, εκκρίνει τη χολή και μετέχει σε σημαντικές διαδικασίες του μεταβολισμού, το ήπαρ. «Συκώτι» λέμε και το φαγητό που παρασκευάζεται από το αντίστοιχο όργανο ενός ζώου, όπως το μοσχάρι, ή το κοτόπουλο – τα περίφημα συκωτάκια.
Τώρα, πώς από ήπαρ έγινε συκώτι, αυτό είναι μια ωραία ετυμολογική ιστορία. Λοιπόν, υπήρχε παλιά η έκφραση «ήπαρ συκωτόν», (με ύψιλον και ωμέγα αυτό το «συκωτόν») που σημαίνει «ήπαρ ζώου θρεμμένου με σύκα»! Οπότε, αυτό το συκώτι, που αντικατάστησε τελείως το ήπαρ στην καθομιλουμένη, προέρχεται απο το σύκο..
Τώρα θα μου πείτε, γιατί μας ενοχλείς, γιατί μας πρήζεις τα συκώτια μ’ όλα αυτά τα ετυμολογικά; Μα επειδή, όπως είπα εξαρχής, η πολιτική πραγματικότητα μπορεί να θεαθεί και ως παράσταση, κάπως σαν επιθεώρηση, μ’ εννοείτε, που ανεβαίνει ο ένας, κάνει το νούμερό του, μετά ο άλλος, με το δικό του νουμεράκι, κι εμείς, φανταστείτε πως είμαστε το φιλοθεάμον κοινό της πλατείας, που τα παρακολουθεί όλα αυτά και δεν οργίζεται, δεν βρίζει, δεν φανατίζεται, μόνο γελάει, διασκεδάζει πολύ – κάνει καινούριο συκώτι.