Kούρσα

Μία από τις λέξεις που επιπλέει στην επικαιρότητα είναι και η «κούρσα», ιδιαίτερα με την μεταφορική της έννοια, που είναι η διαδικασία έντονου ανταγωνισμού για την κατάκτηση της νίκης μεταξύ των διεκδικητών της. Όπως, ας πούμε, η κούρσα για την ηγεσία του Σύριζα, που είναι βέβαια η πιο σημαντική κούρσα των ημερών, μιας και η κούρσα μεταξύ της Χάρις και του Τραμπ για την Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών ολοκληρώθηκε θεαματικά…

Οι παλιότεροι έλεγαν τα αυτοκίνητα «γιωταχί», από τα γράμματα Γιώτα και Χι, τα αρχικά των λέξεων Ιδιωτικής Χρήσης, που αφορούσαν τους κατόχους ιδιωτικών αυτοκινήτων, που δεν ήταν Δέλτα Χι, δηλαδή Δημοσίας Χρήσης, όπως τα φορτηγά. Όμως, τα γιωταχί, που τα οδηγούσαν οι «γιωταχήδες», λέγονταν και κούρσες, ενώ τα μεγάλα και πολυτελή αυτοκίνητα ήταν οι «κουρσάρες». «Κούρσα» επίσης σημαίνει και κάθε επίσημα οργανωμένο αγώνα ταχύτητας, τρεξίματος, οδήγησης, ναυσιπλοΐας ή και ιπποδρομίας. Κούρσα λέμε και την κάλυψη της διαδρομής σε αγώνα δρόμου, όπως η γρήγορη ή η αργή κούρσα, αλλά και τη μεταφορά επιβάτη με ταξί.

Η λέξη παράγεται από το ιταλικό corsa, κι αυτό από το γαλλικό course, με καταγωγή από το λατινικό cursus, από το ρήμα curro, δηλαδή «τρέχω». Από αυτό έχουμε και τον «κουρσάρο», τον πειρατή, και ειδικότερα εκείνο τον ληστή της θάλασσας που είχε επίσημη άδεια από τον ηγεμόνα του για να κυριεύει εμπορικά πλοία αντιπάλων χωρών, με τον οποίο μοιραζόταν τα κούρσα, τα λάφυρα.

Τώρα, αν περιμένετε να κάνω κάποιο λεξιλογικό καλαμπούρι, που να περιλαμβάνει την κούρσα για την ηγεσία του Σύριζα, τον Κασσελάκη ως κουρσάρο, και την θηριώδη κουρσάρα που χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις του, φοβάμαι πως θα σας απογοητεύσω. Το Σφηνάκι, είναι μεν ετυμολογικής φαντασίας, πλην όμως τυγχάνει σοβαρό ένθετο.