Α. Λοβέρδος: Το κύρος του Προέδρου της Δημοκρατίας το ενισχύει η συμπεριφορά και η πολιτεία του

Ο πρώην υπουργός και πρόεδρος του κόμματος «Δημοκράτες» Ανδρέας Λοβέρδος, μιλώντας στον Αθήνα 9,84 και στον Πάνο Πολυζωΐδη , με αφορμή την επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στο πρόσωπο του Κώστα Τασούλα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, σχολίασε τα υπέρ και τα κατά της Συνταγματικής Αναθεώρησης του 2019 – της οποίας υπήρξε εισηγητής από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ- βάσει της οποίας αποσυνδέθηκε η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από την προκήρυξη εκλογών και το κατά πόσον επηρέασε αλλά και προς ποια κατεύθυνση τη διαδικασία.

Όπως είπε, η καταχρηστική αξιοποίηση των προηγούμενων διατάξεων του Συντάγματος που αναθεωρήθηκαν σε δύο ιστορικές συγκυρίες, το 2009 και το 2015, οδήγησε το πολιτικό σύστημα στην τροποποίηση των επίμαχων διατάξεων που αποβαίνουν εις βάρος της συναίνεσης, χωρίς όμως να επηρεάζουν το κύρος του προσώπου που θα επιλεγεί για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα.

«Η πολιτική τιμωρία της απειλής εκλογών»

«Πριν από τη Συνταγματική Αναθεώρηση του 2019, υπήρχε η απειλή των εκλογών στη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Ήταν ουσιαστικά κάτι σαν ”πολιτική τιμωρία”, αφού η Βουλή δεν κατόρθωσε να βρει ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής. Όμως, επί αρκετές θητείες Προέδρων, είχε επιβληθεί το Σύνταγμα στα κόμματα. Εξανάγκαζε τις πολιτικές δυνάμεις να συναινέσουν σε ένα πρόσωπο. Αυτό , το έσπασε πρώτο το ΠΑΣΟΚ με τον Κάρολο Παπούλια, καθώς, το 2009, όταν η ΝΔ πρότεινε την επανεκλογή του, ξεκαθάρισε ότι δε θα τον ψηφίσει αλλά ότι θα περιμένει να γίνουν οι εκλογές που θα προκαλούσε δια αυτού του τρόπου και εν συνεχεία, θα τον πρότεινε εκείνο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ως επόμενη πλειοψηφία. Φυσικά, αυτό ήταν η καταστροφή του κόμματος. Ο Καραμανλής επωφελήθηκε, έφυγε και μας παρέδωσε μια χώρα της οποίας η οικονομία σε λίγους μήνες πτώχευσε.

Στη συνέχεια, την περίοδο 2014-2015, ο τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, εκμεταλλεύτηκε τη συνταγματική πρόβλεψη και λέγοντας ”όχι” στην υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα που είχε προτείνει η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας και ο οποίος ήταν ένα ενωτικό πρόσωπο και εξέφραζε και το ΠΑΣΟΚ, οδήγησε τη χώρα σε εκλογές και στο τρίτο μνημόνιο».

«Καταγραφή δυνάμεων»

«Από τη Συνταγματική Αναθεώρηση, βγαίνει κάτι καλό. Δεν έχουμε εκλογές σε περίπτωση που τα κόμματα δεν συμφωνήσουν σε πρόσωπο κοινής αποδοχής για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Αυτή τη στιγμή, στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, υπάρχει η παρενέργεια των τριών κομματικών προτάσεων. Πρόκειται για περιχαράκωση αριθμών εντός του Κοινοβουλίου, για καταγραφή δυνάμεων».

«Το κύρος του Προέδρου και η συναίνεση»

«Το κύρος του Προέδρου της Δημοκρατίας, το ενισχύει η συμπεριφορά και η πολιτεία του κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Θυμίζω την περίπτωση του Κωστή Στεφανόπουλου. Τι σημασία έχει αν προερχόταν από τη ΝΔ ή από τη ΔΗΑΝΑ; Δεν έπαιξε κανένα ρόλο στην προεδρική του θητεία. Υπερίσχυσε η προσωπικότητά του και το αδιαμφισβήτητο κύρος του εντός και κυρίως εκτός συνόρων. Η συναίνεση είναι κάτι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα που συχνά το γκρεμίζουμε. Όμως, όταν το επιτυγχάνουμε, μόνο θετικά έχουμε να κερδίσουμε».