«Είναι τόσο δελεαστική ιδέα, από πάρα πολλές απόψεις. Να εξαφανιστείς, να χαθείς από προσώπου γης, αφήνοντας πίσω σου μια ζωή γεμάτη λάθη και ταπεινώσεις κι ύστερα να επανεμφανιστείς με εντελώς αλλαγμένη μορφή. Αναγεννημένος… (σ. 20)».
Η Φιλ, 23 ετών, έχει μόλις τελειώσει τις σπουδές της και, σε μια μεταβατική φάση, εργάζεται σε ένα ιαπωνικό εστιατόριο στο αεροδρόμιο του Χίθροου. Ένας οικογενειακός φίλος, ο Κρίστοφερ, έρχεται στην πατρική κατοικία της Φιλ πριν παρευρεθεί σε ένα γειτονικό συνέδριο των Συντηρητικών. Η Βρετανία ετοιμάζεται να υποδεχτεί ως πρωθυπουργό τη Λιζ Τρας, ενώ η βασίλισσα Ελισάβετ πεθαίνει. Όλη η χώρα βρίσκεται σε πολιτικό κλυδωνισμό και οι Συντηρητικοί φαίνεται να κερδίζουν το έδαφος. Οι ανατροπές είναι απανωτές στο βιβλίο. Ένα έγκλημα σε μια πολυτελή έπαυλη, το χειρόγραφο ενός ψυχιάτρου, ένας συγγραφέας από το παρελθόν και το παιχνίδι μεταξύ αλήθειας και φαντασίας ανατρέπουν όλα τα δεδομένα.
Ο αγαπημένος Βρετανός συγγραφέας του ελληνικού αναγνωστικού κοινού σχολιάζει στο νέο του βιβλίο για ακόμη μια φορά την πολιτική κατάσταση της χώρας του, ενώ σε σημεία φαίνεται προφητικός. Η ανελέητη πολιτική σάτιρα διαπερνάει τις σελίδες, εδώ όμως ο Κόου συνδυάζει πολλά είδη, το αστυνομικό μυστήριο, το σκοτεινό πανεπιστημιακό μυθιστόρημα τύπου «Η Μυστική Ιστορία» της Ντόνα Ταρτ και την αυτομυθοπλασία με τους διαρκείς στοχασμούς πάνω στην τέχνη της συγγραφής, ως μια «πράξη επιλογής, διαστρέβλωσης και επινόησης». Πέρα από την πολιτική ματιά, ερευνώνται επιπλέον τα όρια της συγγραφής, της πρόσληψης και της μεταθανάτιας φήμης με διάσπαρτα προσωπικά και κοινωνικά σχόλια, πάντα απολαυστικά και καίρια.
«Βασικά είναι ότι δεν καταλαβαίνουμε. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί η γενιά σας μας μισεί τόσο πολύ. Τι έχουμε κάνει που σας ενόχλησε; Όλοι οι άνθρωποι που ψήφισαν αυτή τη γυναίκα είναι εξηντάρηδες και εβδομηντάρηδες, σωστά; Γέροι Συντηρητικοί με δύο τρία σπίτια, κανένα δάνειο και ωραιότατες παχυλές συντάξεις για να χαρούν την υπόλοιπη ζωή τους. Οπότε, γιατί το έκαναν; Μήπως το έκαναν μόνο και μόνο για να τιμωρήσουν τους νέους; Δεν ήταν αρκετό που τους φόρτωσαν με το Brexit και τους στέρησαν κάθε ευκαιρία να ζήσουν στην Ευρώπη; Ναι, πάμε, ας τσακίσουμε κι αυτό το όνειρο, μωρό μου. Ή στις Ηνωμένες Πολιτείες, δώσ’ τους τον Τραμπ, να τον γλείφουν για μια τετραετία. Αυτό θα μάθει σε όλους εκείνους που η ζωή τους είναι γεμάτη προοπτικές και ωραία εμφάνιση και καλή υγεία και φανταστικές σεξουαλικές εμπειρίες ποια είναι η πραγματική τους θέση». […] «Ναι, λοιπόν, αυτό ζηλεύουν. Αυτό τους τσάντισε τόσο πολύ. Έχουν ζήσει αυτή τη μίζερη, δυστυχισμένη ζωή και όσα λεφτά κι αν έχουν βγάλει δεν μπορούν να επανορθώσουν για αυτή την αίσθηση… απογοήτευσης. Την ξενέρα της κατάστασης (σσ. 63-64)».
Το μυθιστόρημα «Η απόδειξη της αθωότητάς μου» του Τζόναθαν Κόου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις σε μετάφραση της Άλκηστης Τριμπέρη.
Ο Τζόναθαν Κόου θα βρεθεί στην αίθουσα «Γιάννης Μαρίνος» του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Τρίτη 29 Απριλίου και ώρα 19:00 για να συζητήσει με τις Άννα Μαραγκάκη, Σταυρούλα Παπασπύρου, Βασιλική Πέτσα και Άλκηστη Τριμπέρη. Στις 28 Απριλίου θα είναι στη Θεσσαλονίκη στο Πατάρι της Μητροπόλεως του Βιβλιοπωλείου Κωνσταντινίδης, παρέα με τον Στέφανο Τσιτσόπουλο (ώρα 19:00).
Κώστας Μοστράτος
