«Οι ευκαιρίες πολλαπλασιάζονται καθώς τις αρπάζουμε, γράφει ο Σουν Τσου στην «Τέχνη του πολέμου» και φαίνεται να το γνώριζε καλά το Ισραήλ, που έφτασε να αλλάξει τον χάρτη της Μέσης Ανατολής κηρύσσοντας, πριν από τρία χρόνια, ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον όλων όσοι συνιστούν απειλή για το Έθνος του Δαυίδ.
Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, μίλησε στο σταθμό της πόλης για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται όχι μόνο στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, αλλά και σε Ευρώπη, ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία, με εκτός ορίων παίκτες, οι οποίοι σχεδιάζουν έναν πολυπολικό κόσμο, με δόγμα την ισχύ των κραταιών.
Καλεσμένος της εκπομπής του Δημήτρη Τζιβελέκη «Ο επισκέπτης της έβδομης μέρας» στον ΑΘΗΝΑ 9.84, σχολίασε -μεταξύ άλλων- τις κινήσεις Τράμπ στη διεθνή σκακιέρα, τον τερματισμό του “Πολέμου των 12 ημερών” μεταξύ Ισραήλ – Ιράν με παρεμβολή των ΗΠΑ, καθώς κι αν αυτό θα οδηγήσει σε κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Αναφέρθηκε επίσης στην παγίδα της Τουρκίας με στόχο να περικυκλώσει την ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ, εμμένοντας στο μνημόνιο με τη Λιβύη.
ΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΟΛΥΒΙΚΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ
Ο κ.Παπασωτηρίου υπογράμμισε ότι οι δύο χώρες δεν έχουν αντικείμενες ακτές, διότι παρεμβάλλεται η Κρήτη. Επίσης, εκτίμησε πως όσο μεγαλύτερη δημοσιότητα παίρνει το ζήτημα, τόσο ευνοούνται οι ελληνικές θέσεις και θα φανεί αν και κατά πόσο μπορεί να αντιστρέψει η χώρα μας αυτή την κατάσταση.
«Το διττό κέντρο εξουσίας της Λιβύης βρίσκεται στην Τρίπολη, όπου έχει επενδύσει η Τουρκία και στη Βεγγάζη, στην οποία επικεντρώνεται το ελληνικό ενδιαφέρον. Όμως, η χάραξη θαλασσίων ζωνών γίνεται μεταξύ κρατών με αντικείμενες ακτές, τις οποίες δεν διαθέτει η Τουρκία, αφού παρεμβάλλεται η Κρήτη, την επήρεια της οποίας θελημένα αγνοεί η Άγκυρα. Ακόμα και αν η Ελλάδα προκαλέσει μια ελεγχόμενη κρίση, ώστε να προσελκύσει το διεθνές ενδιαφέρον στην υπόθεση, μόνο κέρδη θα αποκομίσουμε απ αυτή την τόσο παράλογη τουρκική θέση».
ΣΥΜΒΑΤΗ ΜΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΑ Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΕ ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΔΥΝΑΜΙΣΜΟ
«Η Τουρκία χρησιμοποιεί τη στρατιωτική της ισχύ ως μοχλό πίεσης στην Ευρώπη και για να παρεμποδίζει έρευνες για το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης Αθήνας-Λευκωσίας. Αυτό συμβαίνει δεδομένου ότι η ΕΕ δεν διαθέτει στρατό, παρά μόνο μεμονωμένα κράτη-μέλη της, όπως η Γαλλία και η Γερμανία».
Ο ΤΡΑΜΠ – Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙ ΙΡΑΝ – ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕΣΩ ΚΑΤΑΡ
«Ο Αμερικανός πρόεδρος είναι εμφανές ότι δεν θέλει κλιμάκωση.Επιθυμεί την επίτευξη κάποιου είδους συμφωνίας με το Ιράν, ώστε να αποφευχθεί η ολοκλήρωση του πυρηνικού του προγράμματος, με το Ισραήλ να μπαίνει μάλλον στην ίδια λογική. Δεν έχει νόημα μια στρατιωτική επέμβαση, δίχως πολιτικό αποτέλεσμα. Όλα δείχνουν συμφωνία μέσω Κατάρ. Οι Αμερικανοί άλλωστε πίεσαν τους ισραηλινούς να μη σκοτώσουν τον Χαμενεί, ώστε να τον κάνουν μάρτυρα».
ΑΝΑΚΩΧΗ ΧΑΜΑΣ-ΙΣΡΑΗΛ – ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΜΟΝΙΜΟΤΕΡΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ
«Στο πλαίσιο της επιθυμίας Τραμπ να παρουσιαστεί ως ειρηνοποιός, θέλει την αποδυνάμωση της Χαμάς. Με το επιχείρημα ότι η οργάνωση απέτυχε να προστατέψει τον πληθυσμό της Γάζας, προσβλέπει σε αποτέλεσμα μέσα στα επόμενα δύο ή τρία χρόνια, με τη διαμεσολάβηση Σαουδικής Αραβίας και Κατάρ. Τα Αραβικά κράτη του Περσικού Κόλπου αντιμετώπιζαν ως κύρια απειλή το Ιράν και επιζητούν συνεννόηση με το Ισραήλ, ενώ ούτε και η Χεζμπολάχ βλέπει με κακό μάτι την αποδυνάμωση της Τεχεράνης. Οι κοινωνίες τους όμως υποστηρίζουν τους Παλαιστινίους».
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ
«Αποτελεί ισχυρό οικονομικό παράγοντα, αλλά δεν προβάλλει γεωπολιτική ισχύ στη Μέση Ανατολή. Εξαρτάται ενεργειακά από το Ιράν, οπότε δεν επιζητά την κατάρρευσή του».
