«Μας έδωσες τρελή χαρά / π’ αγόρασες τη Μπελχαρά». Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας στίχος από ένα τραγούδι, υμνητικό του Καθεστώτος, το οποίο είναι έτοιμο να αγοράσει οσονούπω και τέταρτη γαλλική φρεγάτα Μπελχαρά, η οποία θα ονομαστεί «Θεμιστοκλής». Όμως αυτός ο Θεμιστοκλής θα μας κοστίσει ένα δισεκατομμύριο ευρώ, το οποίο από κάπου θα λείψει, από την Υγεία ας πούμε, την Παιδεία, την Πρόνοια και τον Πολιτισμό, αλλά δεν πειράζει, κάπως πρέπει να ζήσουν και οι καημένοι οι βιομήχανοι όπλων.

«Φρεγάτα», λοιπόν, σύμφωνα με το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, είναι ένα μέσου μεγέθους ταχύ πολεμικό πλοίο, κατάλληλο για συνοδία άλλων πολεμικών σκαφών αλλά και για επιθετικές αποστολές, εναντίον πλοίων, υποβρυχίων και αεροπλάνων. Παλιότερα, η φρεγάτα ήταν το τρικάταρτο πολεμικό καράβι. Η λέξη προέρχεται από τον βενετικό όρο «fregada», από το σικελικό «fragata», που είναι αβέβαιης ετυμολογίας. Πιθανώς να προέκυψε από το λατινικό «virgata (εννοείται «navis»), δηλαδή «ιστιοφόρο πλοίο», από το ουσιαστικό «virga», που σημαίνει «ράβδος», η γνωστή μας βέργα.

Τέλος πάντων, στην ταινία «Λαός και Κολωνάκι» του 1959 ακούγεται το ιστορικό «Φρεγάτα μου πανέμορφη / Φρεγάτα μου πανώρια / Σε βλέπουν και ζουλεύουνε / τα άλλα τα βαπόρια»… Δεν ξέρω εάν σήμερα θεωρείται σεξιστικό να παρομοιάζεις μια όμορφη, εύσαρκη γυναίκα με ένα πλοίο, ωστόσο μια τρικάταρτη φρεγάτα με γεμάτα τα πανιά είναι κάτι όμορφο και επίφοβο, όπως ίσως και μια γοητευτική γυναίκα. Η παρομοίωση δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε άστοχη – οι Λατίνοι έλεγαν για μια όμορφη γυναίκα πως είναι «terribilis ut castrorum acies ordinata», δηλαδή «τρομερή σαν στρατός παρατεταγμένος για μάχη».

Δεν ξέρω εάν η τέταρτη φρεγάτα θα τρομάξει τους εχθρούς της Ελλάδος με τον οπλισμό της, τουλάχιστον όσο τρόμαξε τους Έλληνες με την τιμή της, αλλά πρέπει να το κάνει – ένα σκασμό λεφτά δώσαμε για δαύτη.

Παύλος Μεθενίτης