Σε κάποια γειτονιά της αχανούς Αθήνας ένα μικρό “ταπεινό” γήπεδο, μπορεί να αποτελεί κομβικό σημείο για την καθημερινότητα και συνεκτικό κρίκο για τους κατοίκους.
Όπως συμβαίνει κάπου κοντά στο ρέμα του Ποδονίφτη, στα όρια του Δήμου Αθηναίων, όπου επί δεκαετίες δραστηριοποιείται ο σύλλογος “Τρεις Αστέρες”.
Το ανοικτό γήπεδο ήταν σημείο αναφοράς για δεκάδες παιδιά της περιοχής, κάτω από τον Άγιο Ελευθέριο Αχαρνών, όπου έβρισκαν δημιουργική διέξοδο μέσα από τις ακαδημίες μπάσκετ και βόλευ. Μέχρι το περασμένο καλοκαίρι όταν οι μπασκέτες ξηλώθηκαν και ο χώρος εγκαταλείφθηκε.
Η καθημερινότητα άλλαξε άρδην το τελευταίο εξάμηνο και ανετράπησαν τα δεδομένα της γειτονιάς. Πολλά αθλητές έφυγαν, τα παιδιά αναζητούσαν μάταια χώρο άθλησης και ο σύλλογος υπέστη οικονομική ζημία. Το γήπεδο υπέστη φθορές και βανδαλισμούς , όπως είχε αναφέρει στις αρχές Νοεμβρίου η πρόεδρος κα Λιάνα Δαγκλή στον “Αθήνα 9.84” και είχε απευθύνει έκκληση για παρέμβαση του Δήμου Αθηναίων.
Τώρα, στην αρχή του 2020 , τα συνεργεία του Δήμου Αθηναίων ξεκίνησαν την διαδικασία αποκατάστασης του χώρου και οι ιθύνοντες του συλλόγου ευελπιστούν ότι τα πράγματα κάποια στιγμή θα επανέλθουν στην προτέρα κατάσταση.
“Είναι πραγματικότητα, ότι ξεκίνησαν κάποια έργα να γίνονται. Μας έβαλαν πάλι τις μπασκέτες, προσπαθούν να καθαρίσουν τον χώρο, έβαλαν φώτα που δεν υπήρχαν. Πιστεύουμε ότι μέσα στην εβδομάδα (μέσα Ιανουαρίου ) θα ξαναπάμε στο γήπεδο να κάνουμε τις προπονήσεις και τους αγώνες μας” αναφέρει στον “Αθήνα 9.84” η κα Λιάνα Δαγκλή πρόεδρος του συλλόγου “Τρεις Αστέρες”
“Αυτό είναι πάρα πολύ ευχάριστο γιατί ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ, αυτός ο λίγος κόσμος που μας έμεινε στο μπάσκετ. Ταλαιπωρήθηκαν πολύ πηγαίνοντας από το ένα γήπεδο στο άλλο , σε διάφορες γειτονιές. Οι περισσότεροι έφυγαν και απέμειναν ελάχιστοι” λέει στην εκπομπή “Μία ημέρα στην Αθήνα” (20/1/2020) και σημειώνει ότι ένα απλό γήπεδο έχει τεράστια σημασία σε μια γειτονιά με πάρα πολλά παιδιά.
“Η περιοχή έχει ανάγκη από πάρκο , χώρους άθλησης και πράσινο. Αυτός είναι ένας μεγάλος χώρος που έχει και πράσινο και δύο γήπεδα. Θα μπορούσε επιπλέον να αξιοποιηθεί, να γίνει ακόμα καλύτερος. Αρκούμαστε και σε αυτό που έχουμε, αρκεί να μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε
Οι “Τρείς Αστέρες”
Είναι μία από τις πολλές ομάδες της πρωτεύουσας με παρουσία επί πολλές δεκαετίες στα αθλητικά δρώμενα έστω και αν παραμένουν μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας και τα χειροκροτήματα πλήθους οπαδών. Εκατοντάδες παιδιά της Αθήνας γυμνάζονται και αγωνίζονται σε ομάδες όπως ο “Τρίτων” και ο “Πρωτέας”, ο “Γκυζιακός”, ο “Αρίων” ή οι “Τρεις Αστέρες”.
Ήταν τα χρόνια μετά τον πόλεμο, όταν κάτοικοι της περιοχής δημιούργησαν στον σύλλογο με την συνδρομή επιχειρηματία της εποχής. Η μεταξοβιομηχανία είχε στο φουγάρο ως έμβλημα τρία αστέρια και εξ αυτού έλαβε την ονομασία και ο σύλλογος. Τα χρόνια πέρασαν και πλέον διασώζεται μόνο η καμινάδα του μη υπάρχοντος εργοστασίου.
Τα πρώτα χρόνια είχε μόνο ποδοσφαιρικό τμήμα και από εκεί ξεκίνησαν αρκετοί μετέπειτα πρωταγωνιστές των γηπέδων που έπαιξαν στον γειτονικό Απόλλωνα Αθηνών και την ΑΕΚ. Όπως ο Κώστας Πούλης και ο Γιώργος Καμάρας.
Σταδιακά ο σύλλογος ατόνησε και το 1989 επανιδρύθηκε από κατοίκους της περιοχής. ‘Έκτοτε έχει συνεχή παρουσία με τμήματα μπάσκετ, βόλεϊ αλλά δραστηριοποιείται και στο σκάκι όπου μάλιστα διακρίνεται στην μεγάλη εθνική κατηγορία.
“Τώρα όλα αυτά πρέπει να τα φτιάξουμε από την αρχή. Το βόλεϋ σταμάτησε τελείως ενώ στο μπάσκετ είχαμε πάνω από 100 παιδιά και έμειναν δώδεκα μόνο. Δηλαδή πρέπει από την αρχή να το ξαναχτίσουμε” λέει η κα Δαγκλή
“Ένα παράπονο έχω. Πέρασαν έξι μήνες από τον Αύγουστο για να μπορέσομε να βάλουμε τα ταμπλό γιατί ουσιαστικά αυτό ήταν το πρόβλημα. Να βάλουμε μπα σκέτες για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Έμεινε έξι μήνες εγκαταλελειμμένο το γήπεδο και καταστράφηκε από ταραξίες.
Επίσης καταστράφηκε και ο σύλλογος γιατί μένοντας χωρίς παιδιά, καταστράφηκε οικονομικά. Δεν είχε αυτή την μικρή συνδρομή που δίνει το κάθε παιδί για να να μπορεί να λειτουργεί ο σύλλογος οπότε δημιουργήθηκαν χρέη. Τώρα θα μας πάρει πολύ καιρό για να επανέλθουμε στη φυσιολογική μα κατάσταση”
Γιώργος Αποστολίδης
