Ο Αθήνα 9.84, ο σταθμός της πόλης, στο πλαίσιο του εορτασμού της Εθνικής Επετείου της κήρυξης της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, έχει εντάξει στο πρόγραμμά του ειδικές εκπομπές που ερευνούν, θυμίζουν και αναδεικνύουν μνήμες, προφορικές και καταγεγραμμένες μαρτυρίες εκείνης της εποχής, συνδέοντας το χθες με το σήμερα.
Την Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021, στον Αθήνα 9.84 και στην Αλεξάνδρα Βουδούρη μίλησαν- μεταξύ άλλων- οι:
Δημήτρης Χριστόπουλος, Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου
«Όταν κάτι λάμπει, τυφλώνει και δεν μας επιτρέπει να δούμε όλες τις αποχρώσεις του και αυτό είναι κάτι που κατ΄ εξοχήν συμβαίνει με την Ελληνική Επανάσταση αλλά και σε κάθε έθνος, σε ότι αφορά στο ιδρυτικό του γεγονός. Όλα τα έθνη, όταν κοιτούν το παρελθόν τους, θαμπώνονται από την ακτινοβολία που εκπέμπει στα μάτια τους.
Η 25η Μαρτίου είναι μια κατ΄ εξοχήν επινοημένη παράδοση. Το 1838, ο Όθωνας, σε μια προσπάθεια να ενοποιήσει αυτό το οποίο ανέλαβε ως βασίλειο, αποφάσισε την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου να γιορτάσει μαζί και το «Χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά». Την 25 Μαρτίου 1821 στα Καλάβρυτα, δεν έγινε κάτι. Η Επανάσταση είχε ήδη ξεκινήσει πιο πριν στην Καλαμάτα και στην υπόλοιπη Πελοπόννησο.
Δεν είναι κακό να ξέρουμε ότι στις 21 Φεβρουαρίου 1821 ο Υψηλάντης απηύθυνε τις πρώτες μεγάλες προκηρύξεις της Επανάστασης στους επαναστατημένους Έλληνες και έτσι έβαλε τη ”φωτιά” η οποία ”σβήστηκε” στη Mάχη του Δραγατσανίου.
Μια συντριπτική μειοψηφία ανθρώπων γνωρίζει ότι το κράτος μας δημιουργήθηκε με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830. Θεωρώ ότι θα πρέπει, όσο ωριμάζουμε, να κρατούμε τις αλήθειες, να κοιτάμε το παρελθόν μας, να προσπαθούμε να μαθαίνουμε από αυτό, να μην το εξωραΐζουμε στο σύνολό του γιατί έτσι θα γίνουμε καλύτεροι.
Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ ήταν εξ’ αρχής πολέμιος της Επανάστασης. Αναγκάστηκε να πάρει αυτές τις θέσεις προκειμένου να μην οδηγήσει το λαό στη σφαγή. Είτε είναι έτσι είτε αλλιώς, η ουσία είναι ότι η Επανάσταση ξέσπασε όταν κάποιες άλλες πολιτικές, οικονομικές και πολιτιστικές ελίτ των Ελλήνων εισήγαγαν το ”ζιζάνιό” της στην Ελλάδα το οποίο απλώθηκε γρήγορα στους απλούς ανθρώπους του Μοριά και της Ρούμελης.
Ας κοιτάξουμε την Επανάσταση μέσα στο ριζοσπαστικό χαρακτήρα που έβγαλαν τα συντάγματά της. Τα συντάγματα είναι η στιγμή που το έθνος φωνάζει πως υπάρχει. Η Επανάσταση είναι ένα συλλογικό υποκείμενο που βίαια επιχειρεί να πάρει την τύχη του στα χέρια του».
Πέτρος Βαμβακάς, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών του Emmanuel College της Βοστώνης
«Ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είναι στο επίκεντρο των γεωπολιτικών καταστάσεων εδώ και αιώνες.
Είναι αυτός ο χώρος που συνδέει τρεις Ηπείρους και πολλές φορές το λέμε αλλά δεν το κατανοούμε. Βλέποντας και το δόγμα Μονρόε του 1823 και το δόγμα Τρούμαν το 1947, η Ελλάδα, ανά τους αιώνες, παίζει αυτό το ρόλο.
Η γεωπολιτική είναι πολύ πιο ισχυρή από το συναίσθημα. Πολλές φορές αφηνόμαστε στο συναίσθημα και περιμένουμε.
Πρέπει να πάρουμε τον πρωταγωνιστικό ρόλο και να πούμε τι θέλουμε όχι τι δεν θέλουμε.
Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη περίοδο αλλά παράλληλα και σε μια καλή στιγμή για τον Ελληνισμό.
Δηλαδή, έχουμε κάποια αυτοπεποίθηση, στεκόμαστε στα πόδια μας, κάτι που δεν είχαμε σαν ελληνισμός, εδώ και αιώνες.
Από εκεί και πέρα υπάρχει και στο γονιδιακό μας χάρτη το θέμα της στρατηγικής».
