Για τις σκέψεις του, τα συναισθήματά του αλλά και τους φόβους του λίγο καιρό μετά το προσωπικό του «coming out», την αποκάλυψη της σεξουαλικής του ταυτότητας, μίλησε στον Αθήνα 9.84 και στην Τασούλα Επτακοίλη ο δημοφιλής τραγουδιστής με διεθνή καριέρα, Γιώργος Περρής, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Αμφιφοβίας, Τρανσφοβίας και Ιντερφοβίας.
Μέσα από το το pop up εξωτερικό στούντιο του σταθμού της πόλης, στην Πλατεία Κοτζιά, μοιράστηκε με τους ακροατές του σταθμούς της πόλης όλα εκείνα που τον κάνουν χαρούμενο αλλά και αυτά που τον προβληματίζουν και τόνισε ότι το αίτημα της εποχής είναι ότι η κοινωνία θέλει να ζει φανερά, με αλήθεια.
«Είμαστε σε μια εποχή στην οποία όλοι μας μαθαίνουμε να αγαπάμε με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο. Αυτή η αλλαγή, αναγκαστικά, δεν μπορεί να έρθει γρήγορα. Χρειάζεται χρόνος μέχρι να ταξιδέψει μέσα μας, στα παιδιά μας, στα εγγόνια μας. Βεβαίως και έχουν γίνει πολλά βήματα. Δεν ζητάω να με αποδεχτείς, απλά να καταλάβεις ότι είμαστε τελείως διαφορετικοί αλλά ισάξιοι. Μπορεί ανήκοντας στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα να είσαι μειονότητα αλλά αυτό δε σημαίνει ότι λιγότερος από τους άλλους. Είσαι απολύτως ισάξιος, έχεις τα ίδια δικαιώματα με όλους», είπε με την ειλικρίνεια που τον διακρίνει.
Όπως είπε, μεγάλωσε σε μια κοινωνία που δεν υπήρχε τρόπος να δει κάποιος την κανονικότητα μιας ομοφυλοφιλικής σχέσης.
«Εκείνη την εποχή, υποσυνείδητα, το να είσαι ομοφυλόφιλος ή γενικά μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ισοδυναμούσε με κάποιου είδους αποκλεισμό από την κοινωνία. Γι αυτό οι σημερινοί ενήλικες έχουμε ευθύνη απέναντι στις επόμενες γενιές να μιλάμε γι αυτό», είπε.
Ο Γιώργος Περρής, μίλησε επίσης για την ανάγκη που έχουμε όλοι μας να εμφανιστούμε μπροστά στους ανθρώπους με όλη μας την αλήθεια μας και αναφέρθηκε σε στερεότυπα και πόσο εύκολο είναι για κάποιον να τα ξεπεράσει.
«Είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος που ζω στην εποχή που όλα βγαίνουν στο φως, την εποχή του #MeToo που μαθαίνουμε να αγαπάμε με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από αυτόν που μας έχουν διδάξει».
Η εξομολόγησή του για την προσωπική του ζωή, προέκυψε, όπως είπε, επειδή ήθελε να είναι ειλικρινής απέναντι στο κοινό του.
«Τώρα αισθάνθηκα έτοιμος γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν είχα αποδεχτεί πλήρως τον εαυτό μου και την σεξουαλικότητά μου. Συνειδητοποίησα πέρυσι, ότι στα 37 μου χρόνια, από ντροπή, δεν έχω κρατήσει ποτέ έξω στο δρόμο σύντροφό μου από το χέρι, κάτι που είναι το πιο αυτονόητο πράγμα».
Το coming out το έκανε πρώτα σε φίλους του: «Μίλησα στα 19 μου στην καλύτερή μου φίλη και ένα χρόνο μετά το είπα στην οικογένειά μου. Εκεί υπήρχε κάποια αντίδραση για ένα διάστημα. Θυμάμαι ότι εκείνη τη μέρα, η μητέρα μου, η οποία στη συνέχεια το αποδέχτηκε πλήρως, μου είπε μέσα την άγνοιά της ”εγώ φταίω που έγινες έτσι”. Αυτό σε στιγματίζει, σου αφήνει μια πληγή. Είναι όμως στο δικό σου χέρι μετά να τη βάλεις στην πραγματική της διάσταση».
Δεν έκρυψε ότι κάποια αρνητικά σχόλια που διάβασε, τον στεναχώρησαν: «Όταν αποκάλυψα την ταυτότητά μου διάβασα στην αρχή πολύ άσχημα σχόλια, φρικτά πράγματα και προσβολές. Με είχαν πιάσει τα κλάματα. Αυτό που κρατάω όμως είναι τα αμέτρητα μηνύματα από νέους αγόρια και κορίτσια , τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό που με ευχαριστούσαν επειδή τους έδωσα θάρρος και ένα παράδειγμα ότι υπάρχει μια εικόνα κανονικότητας. Δεν το μετάνιωσα που το έκανα. Αν μπορώ με το δημόσιο λόγο που έχω να καλύψω ένα κενό που υπήρχε όταν μεγάλωνα, σημαίνει ότι έχω ολοκληρώσει ένα μέρος της ατομικής μου ευθύνης πάνω στη Γη», είπε με γενναιότητα.
Όσο για το πως αντιμετωπίστηκε από τους ίδιους τους συναδέλφους του:
«Υπήρξαν αρνητικές αντιδράσεις από συναδέλφους, ίσως και από ανθρώπους που δεν το περίμενα, μένω όμως στα καλά. Κρατάω στην καρδιά μου τρία τηλεφωνήματα που έλαβα, από τον Γιάννη Κότσιρα, τη Νάνα Μούσχουρη και τη φίλη μου Τίνα Αρίνα που με στήριξαν».
Τέλος, μίλησε για τα επαγγελματικά του σχέδια που είναι πολλά και περιλαμβάνουν -μεταξύ άλλων- καλοκαιρινές συναυλίες με την Ελευθερία Αρβανιτάκη όλη την Ελλάδα που ξεκινούν στις 22 Ιουνίου ενώ στην Αθήνα θα εμφανιστούμε στις 29 του ίδιου μήνα στο City Garden Festival.
