Ορόσημο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, στοιχείο της εθνικής ταυτότητας, η ελληνική γλώσσα αναγνωρίζεται διεθνώς για την οικουμενική αξία της στις τέχνες, στα γράμματα, στον πολιτισμό και στις επιστήμες, με τις ρίζες της να παραμένουν αναλλοίωτες στο πέρασμα των αιώνων.
Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας και παράλληλα ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονυσίου Σολωμού, μας υπενθυμίζει τη συμβολή της ως μέσου διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού, επιβιώνοντας ως τις μέρες μας, στη νεότερη εκδοχή της, ως μια από τις μακροβιότερες ζωντανές γλώσσες παγκοσμίως.
«Όσοι από εμάς έχουμε συναίσθηση της αξίας της ελληνικής γλώσσας, τη γιορτάζουμε κάθε λεπτό», δήλωσε η Μαρία Ευθυμίου, ιστορικός, Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών, ερευνήτρια Ιστορίας και Αρχαιολογίας και συγγραφέας, μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στην Μαργαρίτα Μυτιληναίου.
Η κ. Ευθυμίου, επισήμανε την οικουμενικότητα της ελληνικής γλώσσας και την αλληλεπίδρασή της με άλλες γλώσσες.
«Λόγω της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς είναι μια παγκόσμια γλώσσα που υπάρχει ως υπόστρωμα σε πολλές εκδοχές της, σε άλλες γλώσσες, καθώς , ένας μεγάλος αριθμός γλωσσών ανά τον κόσμο έχουν υιοθετήσει χιλιάδες όρους της», τόνισε.
Ωστόσο, όπως εξήγησε, η εισαγωγή και χρήση ξενόφερτων λέξεων και όρων στην καθημερινότητά μας, ελλοχεύει κινδύνους που μπορεί να την αλλοτριώσουν.
«Η γλώσσας μας, είναι ένα εργαλείο που πλάθεται συνεχώς. Όμως, δεν έχουμε συναίσθηση του κινδύνου που υπάρχει όταν, στις μέρες μας, χρησιμοποιούμε με τόση ευκολία τόσους πολλούς αγγλικούς όρους, αντικαθιστώντας μάλιστα ολόκληρες φράσεις με αγγλικές. Αυτό είναι κάτι που σε βάθος χρόνου θα το πληρώσουμε ίσως και πολύ βαριά», σχολίασε.
Μια από τις αγαπημένες ελληνικές λέξεις της κ. Ευθυμίου είναι η ”νοσταλγία”!
«Αποτελείται από δυο όρους, τον ”νόστο”, δηλαδή την επιθυμία να επιστρέψεις σε κάτι από το παρελθόν που αγαπάς και ιδίως στον τόπο σου και το ”άλγος”, δηλαδή τον πόνο. Με μια μόνο λέξη περιγράφεις όλο αυτό το συναίσθημα που έχεις όταν με πόνο, γλύκα και απαντοχή σκέφτεσαι κάτι που αγαπάς και που έχεις αφήσει πίσω σου, συνήθως την πατρίδα της ψυχής σου», ανέφερε.
«Σκεφτείτε επίσης τη λέξη ”πρόβλημα”. Είναι αυτό που προβάλλεται σε εσένα, βγαίνει μπροστά σου και είναι σαν να σου κόβει το δρόμο, σαν να σου λέει , λύσε με», πρόσθεσε.
Άλλωστε όπως εξήγησε, αυτή ακριβώς είναι και η σπουδαιότητα της ελληνικής γλώσσας: «Είναι πλούσια γιατί δεν είναι ηχητική, εμπεριέχει την έννοια, γι’ αυτό είναι μια τόσο καταπληκτική γλώσσα», συμπλήρωσε.
