Ο σπουδαίος αθλητής, παραολυμπιονίκης της κολύμβησης Αντώνης Τσαπατάκης και η εκπαιδευτικός Έλενα Θωίδου, παρουσιάζουν το δεύτερο συγγραφικό τους εγχείρημα. Μετά από «Το όνειρο» που κυκλοφόρησε το 2016, μας συστήνουν το παιδικό τους βιβλίο με τίτλο τον «Ο Τόνυ και ο κύριος Φόβος», ένα βιβλίο για τη διαφορετικότητα και τη διαχείριση του φόβου.
Ο Αντώνης Τσαπατάκης ο οποίος έχει -μεταξύ άλλων- στην κατοχή του περισσότερα από 20 χρυσά, ασημένια και χάλκινα μετάλλια, φιλοξενήθηκε στη ραδιοφωνική συχνότητα του Αθήνα 9.84 και περιέγραψε στην Μαργαρίτα Μυτιληναίου πώς όσα διδάχτηκε μέσα από τα δικά του βιώματα και τις προσωπικές του δυσκολίες αποτέλεσαν για εκείνον έμπνευση την οποία θέλησε να μοιραστεί με τους αναγνώστες.
Όπως εξήγησε, «Ο Τόνυ και ο κύριος Φόβος», είναι ένα παιδικό βιβλίο γραμμένο σαν μονοπάτι με μηνύματα για να το περπατήσουν μικροί και μεγάλοι χέρι-χέρι. Στο επίκεντρο ο μικρός Τόνυ ο οποίος είναι στεναχωρημένος και δεν θέλει να πάει στο σχολείο. Όμως, παρέα με μία πεταλούδα, θα βγει από το δωμάτιό του και θα ταξιδέψει στη χώρα του κυρίου Φόβου, όπου θα προσπαθήσει να μάθει το μεγάλο μυστικό.
«Δεν πρόκειται για ένα παραμύθι. Είναι ένα παιδικό βιβλίο για τη διαφορετικότητα που μπορεί να διαβαστεί με το ίδιο ενδιαφέρον τόσο από τα παιδικά όσο και από τους μεγάλους. Στόχος μας είναι να αγγίξει όλους τους ανθρώπους. Μας δείχνει πως όσο ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μιλάει με τον φόβο, εκείνος μικραίνει», ανέφερε.
Άλλωστε, όπως αποκάλυψε, και για εκείνον, ο φόβος δεν υπήρξε ποτέ εμπόδιο στην καριέρα του, αλλά κίνητρο ώστε να φτάσει όλο και ψηλότερα.
«Ο φόβος με κινητοποιεί, μου δίνει ενέργεια, μπορώ και δημιουργώ. Βρίσκει τις αδυναμίες μου και προσπαθεί να τις κάνει δυνάμεις. Φανταστείτε να έπρεπε να αγωνιστώ και να βρίσκομαι σε μια κατάσταση…ύπνου, με χαμηλούς σφυγμούς, όπως όταν κοιμάμαι. Εκείνη τη στιγμή, πρέπει να είσαι ετοιμοπόλεμος, να στέλνει η καρδιά σου αίμα παντού. Ο φόβος είναι φίλος, αρκεί να τον κοιτάξουμε στα μάτια, να τον αγκαλιάσουμε και να μας οδηγήσει εκεί που θέλουμε εμείς όχι εκεί που θέλει αυτός», τόνισε.
Εξάλλου, όπως υποστηρίζει, δεν είναι δύσκολο να μιλήσεις στα παιδιά για τη διαφορετικότητα και για τον φόβο, αρκεί αυτό να να γίνει με τον σωστό τρόπο.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο ίδιος, μέσα στο φορτωμένο από προπονήσεις πρόγραμμά του, ξεκλέβει χρόνο και επισκέπτεται σχολεία ώστε να μπορεί να συζητάει με τα παιδιά και να τα βοηθά να κατανοήσουν ότι οι άνθρωποι δεν είναι διαφορετικοί αλλά και πως ο φόβος είναι ένα συναίσθημα, που πολλές φορές μας προφυλάσσει και μας κινητοποιεί.
«Ο κόσμος πλήττει, κουράζεται και βαριέται. Έχει ανάγκη να συζητήσει, να ανοιχτεί. Ζητάει βοήθεια ακόμα και βουβά. Θέλει να βγάλει τον πόνο που κρύβει μέσα του. Έχοντας συνειδητοποιήσει αυτή την ανάγκη, προσπαθώ να πηγαίνω όπου μπορώ, όχι για να με ακούσουν αλλά για να ακούσω εγώ τους άλλους και να συζητήσουμε όλοι μαζί», υπογράμμισε.