Πενήντα χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και μια ακόμα συγκλονιστική μαρτυρία έρχεται στο φως αυτή τη φορά από την πρώτη εκφωνήτρια του ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου και νυν καθηγήτρια της σχολής, Τώνια Μοροπούλου.
Προσκεκλημένη του Αθήνα 9.84 και της Κατερίνας Παπαβασιλείου η κ. Μοροπούλου αφηγείται τα γεγονότα εκείνων των ημερών και συγκλονίζει: Μας έφεραν ματωμένη την ταυτότητα του πρώτου νεκρού… Αγώνας ζωής και θανάτου…Ας μας σκοτώσουν, αλλά με το κεφάλι ψηλά.
Κατάληψη που έγινε εξέγερση. «Όταν εμείς φωνάζαμε από τον πομπό και καλούσαμε μαθητές, εργαζόμενους να κατέβουν στους δρόμους, να έρθουν στο Πολυτεχνείο, ο κόσμος άρχισε να κατεβαίνει στους δρόμους και όσο τα συνθήματα γινόντουσαν ξεκάθαρα τότε κατέβηκαν όλοι οι Έλληνες δημοκράτες στους δρόμους και το Πολυτεχνείο έγινε εξέγερση».
Ας μας σκοτώσουν, αλλά με το κεφάλι ψηλά: «Την Παρασκευή οι καθηγητές μας, μας ενημέρωσαν ότι έρχεται ο στρατός και μας συμβούλεψαν να φύγουμε γιατί θα μας σκοτώσουν: «Δεν είναι ότι δεν φοβόμασταν, αλλά είναι ότι δε θέλαμε να βγούμε και να μας σκοτώσουν με το κεφάλι κάτω. Το Πολυτεχνείο ήταν μια ανυποχώρητη ρήξη με τη δικτατορία και τον φασισμό και έτσι μείναμε. Είπαμε «αν είναι να μας σκοτώσουν ας έρθουν να μας βγάλουν. Ας μας σκοτώσουν, αλλά με το κεφάλι ψηλά».
Αγώνας ζωής κα θανάτου:
«Όταν έφεραν ματωμένη την ταυτότητα του πρώτου νεκρού αντιληφθήκαμε ότι πλέον αυτός ο αγώνας ήταν αγώνας ζωής και θανάτου. Τότε πήγαμε στον πομπό και είπαμε: «Ελληνικέ λαέ μας σκοτώνουν. Ελληνικέ λαέ σου λέμε την αλήθεια, μας σκοτώνουν».
Το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι διαχρονικό και είναι ένα μήνυμα ενότητας.
«Η διακήρυξη της συντονιστικής μιλά για Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, Λαϊκή Κυριαρχία , Εθνική Ανεξαρτησία. Αυτό είναι το μήνυμα του Πολυτεχνείου που έμεινε διαχρονικό και που καλεί σήμερα όλους στο να συνεχίσουν εκείνο τον αγώνα για τη δημοκρατία».