Βαθιά το χέρι στην τσέπη θα κληθούν να βάλουν οι γονείς καθώς το ράλι τιμών στα ενοίκια συνεχίζεται, καθιστώντας απλησίαστα τα φοιτητικά σπίτια για τους επιτυχόντες των Πανελλαδικών.
Με τις μέσες ζητούμενες τιμές στα ύψη σε όλη την επικράτεια, τα υψηλότερα ενοίκια να καταγράφονται στην Αττική και τις παραδοσιακά φοιτητικές γειτονιές να είναι απλησίαστες, γονείς και φοιτητές βρίσκονται σε απόγνωση.
«Από το 2017 έως και σήμερα, παρατηρείται μια συσσωρευτική αύξηση των ζητούμενων τιμών ενοικίασης ακινήτων που είναι κατάλληλα για φοιτητές, δηλαδή έως και 50 τμ, που αγγίζει ακόμα και το 75% στις φοιτητικές περιοχές», ανέφερε στον Αθήνα 9.84 και στον Γιάννη Θεοδόση ο πρόΑδρος του Πανελλαδικού Δικτύου E-real estates , Θέμης Μπάκας.
Ζητούμενο μίσθωμα
«Αυτή τη στιγμή, αν μια οικογένεια αναζητήσει φοιτητικό σπίτι στο κέντρο της Αθήνας, θα διαπιστώσει ότι 9 στα 10 ακίνητα έχουν ως ζητούμενο μίσθωμα πάνω από 400 ευρώ το μήνα, εκ των οποίων τα 5 πάνω από 500 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι μεσοσταθμικά, το ζητούμενο μίσθωμα, κυμαίνεται από 450 ευρώ έως 550- 600 ευρώ το μήνα, ανάλογα με το είδος του ακινήτου, την κατάστασή του και την περιοχή στην οποία βρίσκεται».
Ακραίες περιπτώσεις
«Υπάρχουν ακραίες περιπτώσεις που ένα ακίνητο 30 τ.μ. έχει ζητούμενο μίσθωμα που ξεπερνά ακόμα και τα 600 ευρώ, αν πρόκειται για επιπλωμένο ακίνητο, με το σύνολο των οικοσκευών. Σε μεγαλύτερα και ανακαινισμένα σπίτια με οικοσκευές, το ενοίκιο μπορεί να αγγίξει και τα 700 ευρώ. Στο συγκεκριμένο ποσό, συμπεριλαμβάνονται τα κοινόχρηστα, το νερό, το ίντερνετ αλλά όχι το ρεύμα το οποίο οι ιδιοκτήτες αποφεύγουν να εντάξουν στους λογαριασμούς των ενοικίων».
Απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου στεγαστικής πολιτικής
«Σαφώς και η αγορά της βραχυχρόνια μίσθωσης (Airbnb) φέρει ευθύνη για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με τα φοιτητικά ενοίκια, όμως, δεν είναι ο μοναδικός λόγος. Δυστυχώς, στη χώρα μας, δεν έχουμε μπει στη διαδικασία να αποκτήσουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στεγαστικής πολιτικής και να δημιουργήσουμε και φοιτητικές κλίνες. Επειδή οι τιμές αγοράς κατοικίας είναι πολύ υψηλές, οι γονείς έχουν στραφεί μαζικά στην ενοικίαση. Ακόμα και τα προγράμματα ”Σπίτι μου” που τρέχουν αυτή τη στιγμή, πυροδοτούν τη ζήτηση για αγορά κατοικίας και όχι την αύξηση της διαθεσιμότητας».
Διάθεση δημοσιονομικών εσόδων για κατασκευή νέων φοιτητικών κλινών και κοινωνικής κατοικίας
«Θα έπρεπε τα δημοσιονομικά έσοδα που αγγίζουν τα 700 εκατομμύρια ευρώ ανά έτος και τα οποία παράγονται ανά περιοχή από τον κλάδο της βραχυχρόνιας μίσθωσης, να διατίθενται για την κατασκευή νέων φοιτητικών κλινών και κοινωνικής κατοικίας. Για παράδειγμα, αν χρησιμοποιούσαμε τα 700 εκατ. ευρώ, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε 13.300 φοιτητικές κλίνες των 35 τ.μ σε ένα έτος. Την επόμενη χρονιά, με αυτά τα χρήματα θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε 5800 διαμερίσματα των 80 τμ, με δυο υπνοδωμάτια, κατάλληλα για οικογένειες ή για νέα παιδιά. Επίσης, θα πρέπει να εκπίπτει από το φορολογητέο εισόδημα των γονέων το κόστος ενοικίασης της φοιτητικής κατοικίας σε παιδιά τα οποία φοιτούν εκτός της κύριας κατοικίας τους, με κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια».
