Το ουρικό οξύ συνδέεται παραδοσιακά με την ουρική αρθρίτιδα, μια επώδυνη μορφή αρθρίτιδας, καθώς και με τις πέτρες στους νεφρούς. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος σχετίζονται επίσης με αυξημένο κίνδυνο υπέρτασης, διαβήτη και καρδιαγγειακών παθήσεων.
Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των υψηλών επιπέδων ουρικού οξέος και της κολπικής μαρμαρυγής, αν και τα δεδομένα προς το παρόν είναι περιορισμένα. Η κολπική μαρμαρυγή, η πιο συνηθισμένη αιτία ακανόνιστων καρδιακών παλμών στους ηλικιωμένους, εμφανίζει αυξανόμενη συχνότητα παγκοσμίως.
Οι ίδιες έρευνες καθιστούν σαφές πλέον ότι τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στη μέση ηλικία μπορεί να αυξήσουν σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης κολπικής μαρμαρυγής στα επόμενα χρόνια, ακόμη και σε άτομα χωρίς άλλους παράγοντες κινδύνου.
