Με ενός λεπτού σιγή, τίμησε η Ολομέλεια της Βουλής, τη μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.
Στην επετειακή αναφορά του, ο προεδρεύων Γ´Αντιπρόεδρος της Βουλής, Θανάσης Μπούρας, είπε, μεταξύ άλλων, ότι ότι με τα θλιβερά γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1922,τερματίστηκε η παρουσία των Ελλήνων στην Ιωνική γη, ενώ για πολλούς ιστορικούς η γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, που αποτελεί ένα αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός, θεωρείται ισάξια της άλωσης της Πόλης.
«Οι πιο πικρές μας μνήμες παραμένουν ζωντανές, 102 χρόνια από την πιο βαριά συμφορά στην ιστορία του έθνους», τόνισε ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ Σταύρος Καλαφάτης.
Εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, ο Θεόφιλος Ξανθόπουλος, ανέφερε ότι «εμείς ως απόγονοι προσφύγων, στο πρόσωπο των σημερινών προσφύγων βλέπουμε το πρόσωπο των προγόνων μας και αυτά που εκείνοι υπέστησαν, γι’ αυτό πρέπει να στήνουμε δίκτυο αλληλεγγύης, και ανθρωπισμού σε όσους έχουν ανάγκη, ανεξαρτήτως χρώματος, καταγωγής και θρησκείας».
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Δημήτρης Μάντζος, επισήμανε ότι η διατήρηση της μνήμης και η αναζήτηση της αλήθειας, αποτελούν ιστορικό και αξιακό χρέος όλων μας,χαρακτηρίζοντας τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, «έγκλημα εις βάρος της ανθρωπότητας».
Η Μαρία Κομνηνάκα,από την πλευρά του ΚΚΕ ανέφερε ότι «η ιστορία της Μικρασιατικής εκστρατείας και το άδειασμα της Ελλάδας κατά την εξέλιξή της, δείχνει την αφερεγγυότητα των ισχυρών συμμάχων προς τους ασθενέστερους,κάτι που αποτελεί στοιχείο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων».
Στα πολλαπλά διδάγματα που προκύπτουν από τη Μικρασιατική καταστροφή, αναφέρθηκαν στις ομιλίες τους,οι Στέλιος Φωτόπουλος από την Ελληνική Λύση,η Θεανώ Φωτίου από τη Νέα Αριστερά,η Ασπασία Κουρουπάκη από τη Νίκη και ο Αλέξανδρος Καζαμίας από την Πλεύση Ελευθερίας.
Εκ μέρους της κυβέρνησης,ο υπουργός Εσωτερικών Θόδωρος Λιβάνιος,αφού είπε ότι θα θυμόμαστε πάντα τον ξεριζωμό ενός κομματιού της Ελλάδας, τόνισε ότι «είναι χρέος μας να μαθαίνουμε και να διδασκόμαστε από την ιστορία και να μη λησμονούμε πότε η Ελλάδα έχει συρρικνωθεί και πληγωθεί και κυρίως πως κατάφερε να σταθεί πάλι στα πόδια της».
Δημήτρης Ράντος
