Συγκίνηση στην κηδεία του Κώστα Βουτσά
Άνθρωποι του πολιτικού και καλλιτεχνικού χώρου, στενοί, φίλοι συγγενείς και συνεργάτες αποχαιρέτησαν σήμερα το πρωί τον μεγάλο κωμικό Κώστα Βουτσά σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης καθώς με το θάνατο του γράφεται το τέλος μιας ολόκληρης περιόδου του ελληνικού κινηματογράφου και της εποχής που εκπροσωπούσε για την ελλληνική κοινωνία.
Η εξόδιος ακολουθία τελεστηκε στην Μητρόπολη Αθηνών, ενώ κηδεύτηκε στο Α΄ Κοιμητήριο Αθηνών, όπου παραχωρήθηκε στην οικογένεια του τάφος τιμής ένεκεν σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την τεράστια καλλιτεχνική προσφορά του από τον Δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη.
Σπαρακτικοί ήταν οι επικήδειοι που εκφώνησαν στην κηδεία του Κώστα Βουτσά, η κόρη του Νικολέτα Βουτσά, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρης Λιγνάδης αλλά και ο Δήμαρχος Αθηναίων.
Κ. Μπακογιάννης: «Σε αποχαιρετά ολόκληρη η πόλη»
Ο Κώστας Μπακογιάννης αποχαιρέτησε συγκινητικά τον Κώστα Βουτσά : «Ολόκληρη η χώρα κι οι Έλληνες. Πάντοτε ως το τέλος νέος, χαρούμενος, χαμογελαστός, ετοιμόλογος. Αποχαιρετούμε την αιώνια εφηβεία σου. Αποχαιρετούμε τον Κώστα, τον Κωστάκη, τον Κλέαρχο. Όλους τους ρόλους σου. Η φτώχια κάνει καλό στον άνθρωπο είχες πει γιατί του δίνει κίνητρο να δουλέψει. Να προσπαθήσει να μεγαλουργήσει. Είσαι ο άνθρωπος που θα αγαπάμε πάντα, ο ήρωας της διπλανής πόρτας».
«Θα είσαι μαζί μας και στους αγώνες τους τωρινούς και τους αυριανούς καθώς η ζωή θα συνεχίζει την κίνηση μέχρι να ανθήσει ο άνθρωπος όπως κι εσύ το ονειρεύτηκες» είπε στον επικήδειο του ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.
«Θα είσαι πάντοτε στις διανομές του εθνικού θεάτρου» είπε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του εθνικού θεάτρου Δημητρης Λιγνάδης και συνέχισε «θα θυμάμαι πάντα κάτι που δίδαξες εσύ. Δεν υπάρχει ποιοτικό και μη ποιοτικό θέατρο, δεν υπάρχει ακριβό και φτηνό θέαμα, υπάρχει καλό και κακό θέατρο».
Η κόρη του Νικολέτα Βουτσά περιέγραψε τις τελευταίες στιγμές του μεγάλου ηθοποιού. Πώς ο Κώστας Βουτσάς έφυγε με την οικογένειά του πάνω από το κεφάλι του επί δυο ώρες σαν σε μια οικογενειακή γιορτή. «Όπως ήθελε εκείνος. Του τραγουδούσαμε, τον φιλούσαμε, του λέγαμε αστεία και του δείχναμε σκηνές από ρόλους του, τον αφήσαμε να κοιμηθεί με ένα πρόσωπο γαλήνιο και πάρα πολύ χαρούμενο».
Βάσια Μακετέα
