Στην σκιά του Covid19 μια νέα πραγματικότητα χαρτογραφείται σταδιακά στην παγκόσμια σκηνή σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο και νέα ερωτήματα αναφύονται για την γεωπολιτική κατάσταση.
Με υπαρκτούς φόβους για τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως σημειώνει στον “Αθήνα 9.84″ η κα Μαριέττα Γιαννάκου σε συνέντευξή της καθώς πολίτες και πολιτικοί, διεθνώς προσπαθούν να χαράξουν”επόμενη ημέρα” σε μια εποχή με μεγάλες ανατροπές.
“Ήταν κάτι μη αναμενόμενο, 100 χρόνια μετά την Ισπανική γρίπη. Ανάγκασε τις κοινωνίες και τους ανθρώπους να προσαρμοστούν σε μέτρα για να αποφύγουν την επιδημία. Αυτό πέτυχε στην χώρα μας ,παρά τα θύματα, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε τους νεκρούς και αυτούς ακόμα που κινδυνεύουν αυτή την στιγμή.
“Η μεγάλη προσπάθεια που πρέπει να γίνει τώρα και είναι πιο δύσκολη από την προσαρμογή στους κανόνες του lock down, είναι η επιστροφή στη λεγόμενη κανονικότητα” ανέφερε η βουλευτής της Ν.Δ στην εκπομπή “Μία ημέρα στην Αθήνα” (30/4/20) και εκφράζει τις σκέψεις της για τα ερωτήματα που τίθονται στις δημοκρατικές χώρες.
“Υπάρχουν φόβοι σε ορισμένους για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μήπως υπό το πρόσχημα των κανόνων της καραντίνας, κάποια μέτρα διατηρηθούν σε επίπεδο πολιτικής. Πρέπει να πούμε τα πράγματα με τον όνομά τους” λέει η κα Γιαννάκου.
“Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι είναι άλλο η επιδημία, άλλο η πολιτική. Η Ευρώπη περιλαμβάνει δημοκρατικές χώρες, έχει κοινές αρχές και αξίες, έχει τη Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αυτά όλα που γίνονται, οι προσπάθειες που γίνονται από τις κυβερνήσεις είναι για να αποφευχθούν οι μεγαλύτερες ακόμη ζημίες και ταυτόχρονα να βρεθεί ένας τρόπος σιγά- σιγά να εξαφανιστεί η επιρροή του ιού στην υγεία του ανθρώπου.
Ακόμη δεν έχει βρεθεί τρόπος. Αυτή τη στιγμή, τα προβλήματα αντιμετωπίζονται στους ασθενείς με συμπτωματική θεραπεία, δεν υπάρχει αιτιολογική θεραπεία. Γίνεται ένας τεράστιος αγώνας ερευνητών, μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών κτλ. για να βρεθεί εμβόλιο. Αν βρεθεί. Όπως και για το εμβόλιο του Aids, από το 1983 και ακόμα δεν έχει βρεθεί”.
Η πανδημία έχει οδηγήσει εκατομμύρια πολίτες των ΗΠΑ σε κατάσταση ανεργίας ενώ στην Ευρώπη κάπου 30 εκατομμύρια εργαζόμενοι σε αναστολή συμβάσεων να αναζητούν στήριξη σε κρατικά προγράμματα. Παράλληλα τεράστιοι τριγμοί καταγράφονται σε διεθνείς εταιρίες, όπως πρόσφατα η British Airways να αναφέρεται σε σχέδια για 12.000 απολύσεις
“Οι αεροπορικές εταιρίες καταρρέουν” σημειώνει η πρώην υπουργός και επί πολλά έτη ευρωβουλευτής και αναφέρεται στην στήριξη των πολιτών και της οικονομίας.
“Σε αυτή τη φάση είναι φυσικό να καταφεύγουν οι πολίτες στην προστασία του κράτους. Και εδώ στην Ελλάδα, το ίδιο συνέβη. Έγιναν ορισμένες κινήσεις από πλευράς οικονομικής για να μην χαθούν θέσεις εργασίας και στήριξης ορισμένων επιχειρήσεων.
Δεν ξέρω τι θα γίνει περαιτέρω σε σχέση με κινήσεις που αφορούν στον τουρισμό, που για μας είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα. Ο τουρισμός αποτελεί μεγάλο μέρος του Ακαθαρίστου Εγχώριου Προϊόντος και όπως φαίνεται δεν ξέρω πόσοι θα έρθουν στην Ελλάδα κι αν θα έρθουν. Ίσως με τη βοήθεια του καιρού, της ανόδου της θερμοκρασίας θα υπάρξει μικρότερη διάδοση του ιού.
Αλλά και στον εσωτερικό τουρισμό, που ίσως αποβλέπουν ορισμένοι, κι εκεί ο κόσμος έχει πληγεί ανεπανόρθωτα οικονομικά για να δημιουργήσει ένα τουριστικό κύμα έστω εσωτερικής προέλευσης”.
Οι μάσκες και το κοινωνικό πρόσωπο της Ευρώπης
Η φυγή μεγάλων επιχειρήσεων από το έδαφος της Ευρώπης τίθεται εκ νέου επί τάπητος , όπως ανέφερε και ο Γάλλος πρόεδρος Ε.Μακρόν. Η εξάρτηση για μάσκες από την Κίνα, είναι εφαλτήριο διατύπωσης των ερωτημάτων που αναφύονται στην νέα πραγματικότητα
“Κάποτε η παραγωγή των πάντων και της έρευνας του παραγομένου προϊόντος ήταν ο δυτικός κόσμος. Δηλαδή, η Δυτική Ευρώπη, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Ιαπωνία, μέχρι εκεί” λέει η κα Μαριέττα Γιαννάκου στον “Αθήνα 9.84”.
“Τώρα υπάρχουν και άλλοι στο διεθνές σύστημα. Υπάρχει η Ινδία, ακόμη και το Βιετνάμ στο οποίο παράγονται απίθανα πράγματα. Επομένως, μεταφέρθηκε η παραγωγή και κυρίως η παραγωγή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αλλά και μεγάλων επιχειρήσεων στην Κίνα.
Όπως για παράδειγμα ένα πλήθος μηχανημάτων της Γερμανίας παράγεται στην Κίνα, απλώς μπαίνει η ταμπέλα της Γερμανίας, ενώ στα προηγούμενα χρόνια παραγόταν στην Ιαπωνία. Η Ινδία,η Βραζιλία, η Νότια Αφρική, η Ρωσία είναι νέοι εταίροι.
Το ερώτημα είναι πώς θα μπορέσει η Ευρώπη να διατηρήσει το κοινωνικό της μοντέλο, τον κοινωνικό της χαρακτήρα με τέτοιο ανταγωνισμό που υφίσταται μέσα στο διεθνές σύστημα. Ήταν προφανές ότι δεν συνέφερε την Ευρώπη να παράγει μάσκες.
Τώρα όμως πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ορισμένα πράγματα πρέπει να γίνουν υποχρεωτικά στην Ευρώπη και να μη βασίζεται σε άλλες χώρες. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Η Κίνα με το καθεστώς που έχει, ποιος γνωρίζει τι μπορεί να γίνει αύριο το πρωί και μπορεί να κλείσει τα σύνορα, την παραγωγή, τις εξαγωγές της για ένα διάστημα. Τι θα κάνει η Ευρώπη κι οι ΗΠΑ; Αυτά πρέπει να τα ξαναδούν”.
Γιώργος Αποστολίδης
