Αλεξάντρ Ντεσπλά: Ο οσκαρικός συνθέτης στην Αθήνα
91 βραβεία, μεταξύ των οποίων 2 Όσκαρ, έχει στην κατοχή του ο ελληνικής καταγωγής συνθέτης Αλεξαντρ Ντεσπλά ο οποίος βρίσκεται στην Αθήνα καλεσμένος της Ελληνικής ακαδημίας κινηματογράφου. Στο πλαίσιο της επίσκεψης του πραγματοποίησε ένα masterclass για τη μουσική στον κινηματογράφο στην αίθουσα Άρης Γαρουφάλης του Ωδείου Αθηνών.
Τιμήθηκε φέτος με το Όσκαρ Πρωτότυπης Μουσικής για την ταινία «Η Μορφή του Νερού» του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο ενώ έχει στην κατοχή του δύο Γκράμι, δυο χρυσές σφαίρες, τρία Μπάφτα και τρία Σεζάρ. Tο τιμητικό βραβείο Ίρις που παρέλαβε εχθές το βράδυ από την Ελληνική Ακαδημία για την προσφορά του στην 7η Τέχνη ήταν το 91ο βραβείο- αν και όπως είπε ο ίδιος έχει σταματήσει πια να μετράει. Στο masterclass που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 24 Απριλίου τον συνόδευε η Ελληνίδα μαμά του, την οποία δεν ξέχασε να ευχαριστήσει όταν παρέλαβε το φετινό του Όσκαρ.
Η συζήτηση αφορούσε τον τρόπο που συνθέτει για τον κινηματογράφο και για τον ρόλο που παίζει η μουσική εν γένει σε μια ταινία- αν και όπως είπε ο ίδιος «μια καλή μουσική, δεν μπορεί να σώσει μια κακή ταινία». Τεράστια επιρροή πάνω του για το πως χρησιμοποιεί τον ήχο στις ταινίες του, είχε ο Ρομάν Πολάνσκι, με τον οποίο έχει συνεργαστεί στην ταινία «Ghost writer» και στον «Θέο της σφαγής».«Την χρησιμοποιεί με έναν αναπάντεχο τρόπο, αυτό που βλέπεις έχει απόσταση από αυτό που ακούς» είπε χαρακτηριστικά. Μάλιστα περιέγραψε πως έτρεμε , όταν ο Πολάνσκι πήγε για πρώτη φορά στο στούντιο του για να τον ακούσει και να δει αν θα συνεργαστούν.
Κάθε ταινία έχει τον δικό της ήχο
«Όταν συνθέτεις για τον κινηματογράφο πρέπει να δεχτείς ότι δεν είναι το δικό σόου, πρέπει να γίνεις μέρος της ομάδας. Πολλές φορές να συμβιβαστείς αλλά να κρατήσεις και την ακεραιότητα σου. Ο αρχηγός είναι ο σκηνοθέτης, και πρέπει να τον καταλάβεις και να καταλάβεις την ίδια την ταινία» δήλωσε ο Αλεξάντρ Ντεσπλά για τον τρόπο που δουλεύει μια ταινία.
Μάλιστα υπογράμμισε «ότι κάθε ταινία έχει τον δικό της ήχο, τον οποίο προσπαθεί να αφουγκραστεί πριν αρχίσει να συνθέτει».
Η μουσική του είναι παιχνιδιάρικη και ανέμελη και δεν προσπαθεί να επιβληθεί στην ταινία. «Πως κατακτάς το κοινό σε λίγα λέπτα; πως τους καλείς να μπούν στο έδαφος της ταινίας;» με βάση αυτούς του προβληματισμούς ξεκινά να συνθέτει -από το μηδέν κάθε φορά- για κάθε νέο του πρότζεκτ.
Η πορεία του είναι σαρωτική τα τελευταία 15 χρόνια στο Χόλιγουντ, σε ηλικία 44 ετών ξεκίνησε η καριέρα του εκεί, με μεγάλες συνεργασίες και blockbaster ταινίες. Το νησί των σκύλων (2017) , Η μορφή του νερού (2017), Το κορίτσι από τη Δανία (2015), Σουφραζέτες (2015), Το παιχνίδι της μίμησης (2014), Γκοτζίλα (2014), Ξενοδοχείο Grand Budapest (2014), Το ακρωτήρι της βίας (2013), Επιχείρηση: Argo, Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου: Μέρος 2ο, Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου: Μέρος 1ο 2010, Ο λόγος του βασιλιά (2010), Η απίστευτη ιστορία του Μπένζαμιν Μπάτον (2008) είναι μερικές μόνο από τις δεκάδες ταινίες για τις οποίες έχει γράψει μουσική.
«Έχω γράψει μουσική για πολλές κακές ταινίες»
Για τον τρόπο που εμπλέκεται ένα συνθέτης σε μια ταινία, δήλωσε ότι αυτό έχει να κάνει με τον σκηνοθέτη. Σκηνοθέτες όπως ο Πολάνσκι συνεργάζονται μαζί του από το σενάριο ενώ άλλοι ολοκληρώνουν το μοντάζ της ταινίας και μετά του δίνουν 3 εβδομάδες καιρό για να συνθέσει τη μουσική. Αποκάλυψε ότι πιστεύει πως έχει γράψει μουσική για πολλές κακές ταινίες, ενώ παρ’ όλη την καριέρα που έχει χτίσει στο Χόλιγουντ, μαζί με τις μεγάλες παραγωγές και τους μεγάλους σκηνοθέτες, συνεργάζεται και δημιουργεί μουσική και για μικρές ανεξάρτητες ευρωπαϊκές ταινίες.
Βάσια Μπακετέα
