Αυτός ο άνθρωπος είναι εναλλακτικός, είναι πνευματώδης, είναι πρακτικός, αλλά θα έλεγες ότι δεν μπαίνει κι εύκολα σε καλούπια. Λατρεύει τη δύναμη της τεχνολογίας και το θέαμα, το καλό θέαμα, είτε είναι αυτός στο προσκήνιο, είτε όχι. Αν δεν ήταν YouΤuber θα ήταν σίγουρα επιστήμονας ή έστω tech freak. Προς το παρόν συνδυάζει αυτά τα δύο μέσω της εκπομπής του στο YouΤube «What the Fact?!». Αυτός είναι ο Mιχάλης ή κατά κόσμον Mikeius.
Με χιλιάδες πιστούς followers ήδη από την εποχή του πρώτου ΜΠΡΑΦ έως και σήμερα που εκλαϊκεύει τις επιστήμες. Και παρά την επιτυχία του στο YouTube αν τον ρωτήσεις αν μπορείς να έχεις μέλλον ως YouΤuber θα σου πει «μη παρατήσεις την κανονική σου δουλειά… Κάντο σαν χόμπι!».
Θα τον έλεγες και πρωτοπόρο, ότι βλέπει ένα βήμα μπροστά από την εποχή. Και γιατί όχι; Αφού ήταν από τους πρώτους που αποφάσισε να κάνει τη δική του εκπομπή στο YouTube, σχολιάζοντας ή καλύτερα «καίγοντας» με τα σχόλιά του τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα. Βαριέται τα βαρετά, βαριέται και την κακή τηλεόραση, που είναι, όπως λέει, σε «παρακμή». Η ζωή είναι εκεί έξω λέει κι αν δεν βγεις, να μιλήσεις με τον κόσμο, να ζήσεις εμπειρίες δεν θα έχεις υλικό για να γράψεις. Γράφει πολύ, πάντα έγραφε κι αυτός ήταν κι ο λόγος που ασχολήθηκε και με το stand up comedy. Εντάξει και το χιούμορ του και οι ατάκες του. Ακόμα γράφει κι όταν νιώθει ότι έχει έμπνευση παρατάει την παρέα του για να πάει σε μια γωνιά, να ανοίξει το μπλοκάκι του και να γράψει.
Με τον Mikeius είχαμε κανονίσει να μιλήσουμε με αφορμή την παρουσία του ως οικοδεσπότης στη 10η Βραδιά του κύκλου «Η νεολαία που καινοτομεί» στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος. Μας έστησε. Αλλά αυτός είναι ο Μιχάλης, λίγο ανατρεπτικός, αλλά και πολύ ευγενικός. Την επόμενη μέρα μας πήρε ο ίδιος και μας παραχώρησε μία συνέντευξη εφ όλης της ύλης. Μιλήσαμε για τεχνητές νοημοσύνες, όχι μία, πολλές. Μιλήσαμε και για το YouTube και για το standup comedy.
- Βασικό θέμα συζήτησης της βραδιάς στο Γαλλικό Ινστιτούτο οι τεχνητές νοημοσύνες σε πληθυντικό. Γιατί έτσι; Πως προσεγγίσατε τον συγκεκριμένο όρο;
Είναι πολύ καλό γενικά να χρησιμοποιούμε τον όρο τεχνητές νοημοσύνες από εδώ και πέρα σε πληθυντικό, γιατί προσπαθούμε να απομυθοποιήσουμε λίγο την έννοια του Α.Ι. (Artificial Intelligence) ως αυτή η μονολιθική οντότητα που βλέπεις στις ταινίες, ότι η τεχνητή νοημοσύνη είναι απλά ένας άνθρωπος που σκέφτεται πολύ πιο έξυπνα από το μέσο άνθρωπο κι έχει τσιπάκια μέσα του. Είναι αντίστοιχο της ανθρώπινης νοημοσύνης. Δεν είναι έτσι. Οι τεχνητές νοημοσύνες είναι σαν τον αυτοματισμό, άλλο αυτοματισμό έχει ένα ρολόι, άλλο ένα εργοστάσιο και ούτω καθεξής, υπάρχουν αυτοματισμοί. Έτσι ακριβώς υπάρχουν και τεχνητές νοημοσύνες.
- Υπάρχει πιστεύεις φόβος ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα φτάσει σε σημείο να αντικαταστήσει τελικώς τον άνθρωπο και να καταλάβει σημαντικούς ρόλους σε κρίσιμες θέσεις εργασίας;
Είναι ήδη αυτό εδώ στο παρόν, τεχνητές νοημοσύνες είναι μέσα στο αυτοκίνητο, είναι μέσα στο φακό της φωτογραφικής μηχανής στο κινητό και αυτό ήταν το άλλο μεγάλο θέμα της συζήτησης στην αρχή. Αυτό ήταν η θεματική που ανέπτυξα εγώ, πόσο κινδυνεύουν οι δουλειές μας από τα bots.
- Πόσο κινδυνεύουν;
Short answer. Πάρα πολύ.
- Long answer;
Το πρόβλημα είναι ότι ο αυτοματισμός μέχρι τώρα, από τη βιομηχανική επανάσταση και μετά ήταν τεχνητοί μυς, κάναμε τεχνητούς μύες για να αναλάβουν να οργώνουν τα χωράφια μας, να φροντίζουν τα ζώα μας, να κατασκευάζουν τις οικοδομές μας, να αντλούν το πετρέλαιό μας, να κάνουν τις βαρετές δουλειές. Τώρα όμως δεν φτιάχνουμε πια τεχνητούς μυς. Ο νέος αυτοματισμός είναι τεχνητά μυαλά τα οποία παίρνουν τις δικές τους τεχνητές αποφάσεις. Αυτό τα κάνει αυτομάτως εφοδιασμένα με δεξιότητες για μία πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια επαγγελμάτων. Για ποιο λόγο; Έστω ότι έχω ένα δικηγορικό γραφείο, είμαι δικηγόρος, η υπόθεσή μου είναι να δω 700 e-mail του πελάτη για να βρω το ένα e-mail που έχει την παρανομία. Αυτό είναι κομμένη και ραμμένη δουλειά για μία τεχνητή νοημοσύνη και θα την κάνει καλύτερα από έναν άνθρωπο, αλλά δεν είναι μόνο εκεί, βρίσκει εφαρμογή και σε δημιουργικούς τομείς. Επίσης, αυτόματα αυτοκίνητα, Tesla κλπ, ο πραγματικός αυτοματισμός στα αμάξια δεν είναι ότι θα έχουμε σύντομα αυτόματους οδηγούς taxi, αλλά θα έχουμε αυτόματους οδηγούς κλαρκ μέσα σε αποθήκες, θα έχουμε αυτόματους οδηγούς οχημάτων σε ορυχεία, θα έχουμε σιγά σιγά αυτόματους νταλικέρηδες οι οποίοι δεν κοιμούνται στο τιμόνι, δεν κουράζονται, δεν στέλνουν μήνυμα την ώρα που οδηγούν, δεν κάνουν την κίνηση να πιουν ένα μπουκάλι νερό και να τρακάρουν. Ο ασφαλιστικές εταιρείες θα λατρέψουν τα αυτόματα αυτοκίνητα.
- Ναι, αλλά ποια είναι τα όριά της; Δηλαδή υπάρχει πιθανότητα μελλοντικά να δούμε τις μηχανές να αντικαθιστούν και καρδιοχειρουργούς, να κάνουν χειρουργεία στη θέση των γιατρών;
Φυσικά. Βασικά εξαρτάται από δύο παράγοντες. Ο ένας βασικός παράγοντας είναι ότι δεν χρειάζεται να το κάνουν τέλεια, χρειάζεται απλά να το κάνουν λίγο καλύτερα από εμάς και λίγο φθηνότερα από εμάς. Δηλαδή, εγώ αύριο δεν θα πήγαινα το παιδί μου σε ένα γιατρό να του κάνει διάγνωση, αλλά σε 50 χρόνια; Πάρα πολύ πιθανό να εμπιστευόμουν ένα A.I. να κάνει τη διάγνωση.
- Άρα σε τι χρονικό πλαίσιο τοποθετείς μία τέτοια εξέλιξη;
Μέσα στη ζωή μας. Εγώ κι εσύ θα το προλάβουμε. Η νέα γενιά θα γεννηθεί μέσα σε αυτό. Σκέψου έναν κόσμο που ακριβώς επειδή τη διάγνωση θα μπορούν να την κάνουν ρομποτάκια θα είναι και πάρα πολύ φθηνή. Αυτό είναι που θέλαμε να περάσουμε ως μήνυμα και στις ομιλίες μας, ότι δεν φέρνουμε καταστροφολογίες. Πάντα σε κάθε γενιά υπάρχουν άνθρωποι που ανησυχούν για τον αυτοματισμό, είμαι σίγουρος ότι όταν βγήκε το αυτοκίνητο οι αμαξάδες ήταν έξω φρενών, δεν πρέπει να είμαστε οι αμαξάδες του σήμερα. Πρέπει να δεχτούμε την αλλαγή, όπως έρχεται. Αυτό είναι το ένα σημείο.
Το 2ο, που το είχαμε κάνει και σαν brainstorming με ιδέες στο συνέδριο, είναι το ποια επαγγέλματα είναι πραγματικά ασφαλή και υπάρχουν κάποια επαγγέλματα στα οποία ποτέ οι άνθρωποι δεν θα νιώσουν άνετα να τα εμπιστεύονται σε άλλους, όπως και σήμερα. Αυτό το ονομάζω «γυάλινα μπαλκόνια», είναι ένας όρος που έχω βγάλει, ότι έχουμε γυαλί πολύ δυνατό, πιο δυνατό από τσιμέντο αυτή τη στιγμή, αλλά κανείς δεν κατασκευάζει μπαλκόνια με αυτό το γυαλί, γιατί οι άνθρωποι πολύ απλά δεν γουστάρουν.
- Εννοείς τέτοια επαγγέλματα όπως οι γιατροί ας πούμε….;
Ναι, ο γιατρός είναι από τα τελευταία που θα εμπιστευτούν οι άνθρωποι ένα A.I., αλλά υπάρχουν και κάποια επαγγέλματα που αντικειμενικά οι τεχνητές νοημοσύνες δεν μπορούν να κάνουν, εκπαιδευτής σκύλων για παράδειγμα. Ακόμη και ο εκπαιδευτής σκύλων μπορεί να μην την χρησιμοποιεί στη δουλειά του, αλλά θα χρησιμοποιεί έναν βοηθό A.I. και ήδη χρησιμοποιούμε A.I. για να μας βοηθάνε στις διακοπές μας, το google maps έχει A.I. μέσα.
Ξεχάσαμε τόση ώρα που μιλάμε να πούμε το πιο σημαντικό παράγοντα από όλους που είναι ο καταναλωτής και τι προνόμια θα απολαύσει ο μέσος καταναλωτής, φτωχός ή πλούσιος, με όλη αυτή τη φθηνή παραγωγή υπηρεσιών.
Ας επιστρέψουμε στον εικονικό παθολόγο μας, έστω ότι σε 50 χρόνια φτερνίζεσαι μια μέρα και λες κάτι με τριγυρίζει, πρέπει να πάω στο γιατρό, μπορεί να δώσεις 50 ευρώ για να πας σε ένα παθολόγο ή ας πούμε μπορείς να τρυπήσεις το δάχτυλό σου και να βάλεις ένα δείγμα αίματος σε ειδική υποδοχή στο κινητό σου, να κατεβάσεις την εφαρμογή “Παθολόγος ΑΕ” που είναι καθαρά Α.Ι. να σου κάνει μια ανάλυση αίματος και να σου βγάλει τέσσερις διαφορετικές διαγνώσεις με ποσοστά, 90% έχεις αυτό, 60% έχεις το άλλο και αυτή η επίσκεψη στον παθολόγο μπορεί να μην σου κοστίσει απολύτως τίποτα, μπορεί απλά να σε βάλει να δεις μια διαφήμιση 10 δευτερόλεπτα κι όσο βλέπεις εσύ τη διαφήμιση να σου αναλύει το αίμα και ξαφνικά κι ο πιο φτωχός άνθρωπος που δεν θα μπορούσε να πάει στο γιατρό έχει πρόσβαση σε έναν ευπρεπέστατο παθολόγο ή σε έναν ευπρεπέστατο λογιστή.
Ο καταναλωτής για μένα θα βγει ωφελημένος από όλη αυτή την κατάσταση. Δηλαδή στο μέλλον μπορεί να μην έχουμε πολλούς μισθούς και πολλά επαγγέλματα, αλλά τα πάντα θα είναι πάμφθηνα. Νομίζω ότι οι άνθρωποι σιγά σιγά όταν φτάσουμε σε τέτοια επίπεδα αυτοματισμού θα υπάρξει και μία αλλαγή νοοτροπίας γενικά στην ανθρωπότητα, θα σταματήσουμε να οριζόμαστε τόσο πολύ μέσα από την εργασία κατά τη γνώμη μου.
- Πάντως θα φτάσουμε σε ένα σημείο απλής μίμησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς και των ανθρώπινων λειτουργιών ή υπάρχει το ενδεχόμενο να δούμε και αυτό που βλέπουμε ήδη στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας οι μηχανές να γίνονται πιο έξυπνες από τον άνθρωπο και να επιστρέφουν για να τον εκδικηθούν για την υποδούλωση; Είναι απλά ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας ή μπορεί να έχει και μία κάποια βάση;
Προφανώς και είναι για τον πολύ απλό λόγο ότι ένα συναισθηματικό ρομπότ δεν είναι καλό ρομπότ. Έστω ότι είμαι η εταιρεία που κάνω Α.Ι. και σου πουλάω δύο ρομπότ στο σπίτι, το ένα σε βοηθάει σε όλες τις δουλειές κλπ και το άλλο κάνει ακριβώς τα ίδια που κάνει και το προηγούμενο, μόνο που μια φορά στο τόσο θα το πιάσει μελαγχολία, δεν θα γουστάρει να δουλέψει, θα θυμώσει μαζί σου, θα απεργήσει.
- Μπορεί να αντιμετωπίσει τη μοναξιά που κάποιοι άνθρωποι μπορεί να νιώθουν…
Ναι, μα αυτό είναι το θέμα ότι θα είναι προγραμματισμένο κυρίως να ανταποκρίνεται σε μοναξιά για παράδειγμα και να είναι παρηγορητικό. Τα ρομπότ είναι όπως τα κάνουμε, παραμένουν μηχανές, δηλαδή όσο αυτοσχεδιασμό και να έχουν μέσα τους και να τους έχει βάλει ο κατασκευαστής στο τέλος της μέρας τραβάμε τη πρίζα. Αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ.
- Πάμε σε ένα άλλο κομμάτι, πάμε στο YouTube. Μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή σου, από μηχανολόγος YouTuber και μάλιστα γνωστός με εκατομμύρια views και subscribes. Καταρχήν θα σε ρωτήσω πως κατάφερες να αγγίξεις τέτοιους αριθμούς; Το είχες φανταστεί ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο στη ζωή σου;
Για το τελευταίο προφανώς και όχι δεν είναι ότι το είχα σχεδιασμένο γιατί όταν είχα ξεκινήσει στο YouTube δεν υπήρχε καν YouTube ας πούμε, απλά βγάζαμε βίντεο σε ένα site. Για να απαντήσω και στην άλλη ερώτηση εν μέρει βρεθήκαμε και στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Δηλαδή ήταν μία περίοδος που η τηλεόραση είχε πέσει πάρα πολύ, ο κόσμος είχε αρχίσει να συνειδητοποιεί την όλη παρακμή της τηλεόρασης και άρχισε να εξερευνεί αυτό το καινούριο πραγματάκι που στην Ελλάδα το λέγαμε ίντερνετ και σιγά σιγά άρχισε μαζικά μέσα στην πρώτη χρονιά που ασχοληθήκαμε εμείς με το Comedy Lab και το YouTube να μας έρχεται λίγο πιο μαζικά.
- Τι είναι αυτό που σε εμπνέει ώστε να φτιάξεις ένα βίντεο με ανάλογο περιεχόμενο;
Μπορεί να είναι από βιβλία που έχω διαβάσει στη ζωή μου, από εκπομπές που έχω δει, από ταινίες, από συζητήσεις με παρέες, δηλαδή μπορεί μια μέρα να αράζεις με τη παρέα και να κάνετε μια ωραία κουβέντα και να διηθηθείτε μια ιστορία που ήσασταν σε μία ταβέρνα παλιά και γελάγατε και ξαφνικά να είσαι κάπως, «Ει! υπάρχει ένα σενάριο εκεί μέσα σε αυτήν την ιστορία» και πας στην άκρη και βγάζεις το σημειωματάριό σου και αρχίζεις και γράφεις, οπότε είναι λίγο από όλα. Γενικά όμως, πάντα είναι από τη ζωή. Άμα είσαι κλεισμένος σπίτι σου και δεν μιλάς ποτέ σε κανέναν δεν μπορείς να παράγεις και υλικό, πρέπει να έρχεσαι σε επαφή με κόσμο.
- Ποιο είναι το καλύτερο και ποιο το χειρότερο σχόλιο που έχεις ακούσει μέχρι τώρα;
Η χειρότερη κατηγορία σχολίων είναι αυτή που λένε ότι έχεις ξεπουληθεί επειδή δεν μπορούν να καταλάβουν πως βγαίνει ο μισθός όταν κάνεις show business, το όλο θέμα με τους χορηγούς κλπ. Πιτσρικάδες που δεν ξέρουν πως λειτουργεί το όλο θέμα. Αλλά εντάξει κι εγώ ήμουν πιτσιρικάς και δεν ήξερα πως βγαίνουν τα λεφτά, αλλά δεν ήμουν αυθάδης. Νιώθω δηλαδή, ότι πολλές φορές λες «εντάξει παιδάκι είναι». Κι εγώ παιδάκι ήμουνα, αλλά δεν μιλούσα άσχημα.
- Γιατί σήμερα είναι έτσι τα παιδιά; Έχουν ένα θράσος παραπάνω…
Μεταξύ μας τώρα γιατί στην Ελλάδα το παιδί είναι βασιλιάς. Πάντα ήτανε έτσι τα παιδιά, στην ελληνική οικογένεια είναι ο αυτοκράτορας. Αυτή η νοοτροπία που υπήρχε από πάντα σε συνδυασμό με το ίντερνετ που πλέον η νέα γενιά έχει πρόσβαση σε γνώση άλλα δεν έχει πρόσβαση σε κριτική σκέψη για να τη φιλτράρει όλη αυτή τη γνώση. Ως εκ του τούτου υπάρχει πάρα πολύ το σύνδρομο του ξερόλα, «εγώ ξέρω Μιχάλη. Με αυτά τα βίντεο που βγάζεις Μιχάλη θα χάσεις και τους χορηγούς που έχεις ήδη» και βλέπεις από κάτω στο σχόλιο, Μάκης, ετών 13, να προσπαθεί να μου δώσει επαγγελματικές συμβουλές. Όλους αυτούς τους λέω η «κατηγορία μάνατζερ», λέω «ευχαριστώ μάνατζερ».
Το καλύτερο σχόλιο μακράν είναι τα σχόλια που λαμβάνω στην τελευταία εκπομπή το What the Fact?!, που είναι μία επιστημονική εκπομπή που απλοποιεί επιστήμη για παιδιά και ενήλικες, όπου μου έχουν στείλει πάρα πολλά παιδιά ότι το «έδειξα στη μαμά μου και ενθουσιάστηκε και τώρα κάθε Πέμπτη ας πούμε που βγάζεις επεισόδιο είναι παράδοση να αράζουμε οικογένεια και να βλέπουμε το επεισόδιό σου». Αυτό είναι πάρα πολύ ωραίο.
- Πως έγινε αυτή η μετάβαση από βιντεάκια πιο χαλαρά, πιο κωμικά που σχολιάζουν την καθημερινότητα, στο σήμερα που είσαι επικετρωμένος στην καινοτομία, την τεχνολογία και τις επιστήμες;
Πάντα ήθελα να κάνω μια επιστημονική εκπομπή, από την πρώτη στιγμή που είχα βγάλει τα ΜΠΡΑΦ, που ήταν σατυρικές κωμικές εκπομπές. Είχα γράψει και κάποια πιλοτικά σενάρια, σκεφτόμουν τι μορφή θα μπορούσε να έχει μία τέτοια εκπομπή με φθηνό ή με μεγάλο budget και φέτος που ελευθερώθηκα λίγο από τις υπόλοιπες δουλειές το εκμεταλλεύτηκα, γιατί περίμενα να γίνω αρκετά… «διάσημος» για να μπορέσω να κάνω επιτυχημένη επιστημονική εκπομπή. Γιατί δυστυχώς επιτυχημένη επιστημονική εκπομπή από το μηδέν εδώ στα Βαλκάνια, δεν ξέρω κατά πόσο θα ανταποκριθεί ο Έλληνας, αλλά άμα του βάλεις και ένα διάσημο πρόσωπο μπροστά νιώθει πιο άνετα.
- Ποια είναι η δύναμη του Youtube σήμερα; Θεωρείς ότι εκτός από βασικό εργαλείο προβολής της δουλειάς μας μπορεί να γίνει και επάγγελμα; Μπορεί κάποιος να βιοποριστεί ανεβάζοντας βιντεάκια στο YouTube;
Είμαι ζωντανό παράδειγμα ότι τουλάχιστον θεωρητικά γίνεται. Τώρα μακροπρόθεσμα, δε νομίζω, με την έννοια ότι πριν από 10 χρόνια δεν υπήρχε καν το YouTube. Eπειδή είναι show-business όλα τα «αστέρια» δύουν, οπότε καλό είναι να είσαι προετοιμασμένος γι’ αυτό, τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου νοοτροπία.
- Πολλοί πιστεύουν ότι οι νέες τεχνολογίες και το διαδίκτυο είναι η λύση όλων των προβλημάτων. Άλλοι πάλι που πιστεύουν ότι έχουν καταστροφικές προεκτάσεις, ότι προάγουν τη βία, την παιδική πορνογραφία, την τρομοκρατία… Ποια είναι η δική σου άποψη;
Είναι πάρα πολύ κλισέ η ατάκα που θα πω τώρα, αλλά το ίντερνετ είμαστε εμείς, είναι κυριολεκτικά άνθρωποι που απλά δικτυώνονται. Όπως υπάρχουν οι κακές γειτονιές και στην καλύτερη πόλη έτσι και στο ίντερνετ θα υπάρχουν οι παρυφές που υπάρχει το έγκλημα υπάρχει πορνογραφία κι όλα αυτά τα σχετικά. Υπάρχουν και οι καλές παρυφές από την άλλη μεριά όπου γίνεται έρευνα, γίνεται δικτύωση, υπάρχει απελευθέρωση, όπου οι καταπιεσμένοι ομοφυλόφιλοι ας πούμε σε μουσουλμανικές χώρες βρίσκουν μια κοινότητα επιτέλους να μοιραστούν συμβουλές. Είναι ένα εργαλείο το ίντερνετ.
Προφανώς και στις παρυφές θα έχει έγκλημα. Πρέπει να έχεις ένα επίπεδο αστυνόμευσης προφανώς, αλλά από ένα σημείο και μετά και ειδικά το ίντερνετ πρέπει να το αφήσεις και λίγο να ρυθμιστεί από μόνο του. Όπως ακριβώς δεν ήρθε ποτέ ο δήμος Αθηναίων να περιφράξει ας πούμε το Μεταξουργείο επειδή η εγκληματικότητα είναι πιο υψηλή εκεί πέρα. Μπορείς να μπεις στο Μεταξουργείο ξέροντας ότι εκεί πέρα είναι λίγο πιο ριψοκίνδυνο. Δημοκρατία σωστά; Όπως υπάρχουν κακόφημες γειτονιές σε πόλεις, υπάρχουν κακόφημες γειτονιές και στο ίντερνετ. Αν δεν θες να πας δεν θα πας.
- Συμβουλή σε νέα παιδιά που ξεκινάνε ή θέλουν να ξεκινήσουν στο Youtube;
Μη παρατήσεις τη δουλειά σου. Κάντο σαν χόμπι! Εγώ έτσι ξεκίνησα. Τα πρώτα 33 επεισόδια της πρώτης εκπομπής τα έκανα κυριολεκτικά σαν χόμπι, είχα δουλειά ημέρας, είχα τις σπουδές μου, ήμουν αυτό που λέμε «καβατζωμένος». Αν θες να κάνεις YouTube ναι, κάποια στιγμή πρέπει να πεις παρατάω τη καθημερινή μου δουλειά για να το κάνω, γίνομαι ελεύθερος επαγγελματίας, μπαίνω στο ΤΕΒΕ κανονικά, ψάχνω για χορηγούς. Το να είσαι YouTuber μοιάζει περισσότερο με μάνατζερ. Στην ουσία μανατζάρεις τον εαυτό σου, οπότε η καθημερινή δουλειά έχει να κάνει με τηλεφωνήματα και e-mail και συζητήσεις με χορηγούς και να κάνεις brainstorming για να βρεις καινούρια concept και το 30% περίπου της δουλειάς είναι να γράψεις να μοντάρεις, να κάνεις γυρίσματα, το διασκεδαστικό κομμάτι κοινώς.
- Το standup comedy πως μπήκε στη ζωή σου;
Το Standup Comedy ήρθε σαν ευκαιρία να διαδοθώ λίγο παραπάνω. Ήταν πολύ καλή ευκαιρία να ζήσουμε και το όνειρο λιγάκι, γιατί είχα και πάρα πολλά κείμενα που θα μπορούσαν να είναι stand up comedy στην σκηνή και δεν το εκμεταλλευόμουν. Οπότε το δύσκολο είχε ήδη γίνει. O Κώστας Μαλιάτσης είχε έρθει και μου λέει ετοιμάζω μια παράσταση θέλεις να έρθεις μαζί μου να είμαστε παρέα; Του λέω ναι, οκ γιατί είχα έτοιμα κείμενα. Από εκεί και πέρα πλέον κάνουμε παραστάσεις γιατί είναι πάρα πολύ ευχάριστο να συναντάμε τον κόσμο, ο κόσμος ο ίδιος έρχεται και μας γουστάρει και σιγά σιγά εξελίχθηκα, γυάλισα και λίγο τα κείμενά μου και μπορώ να θεωρούμαι ίσως και ενίοτε σαν κανονικός standup μαζί με τους άλλους στην Ελλάδα, αλλά δεν είναι επαγγελματικό, είναι απλά κάτι συμπληρωματικό. Είμαι ΥοuTuber που κάνει standup comedy, όχι το αντίθετο.
- Που σε βρίσκουμε αυτό το διάστημα; Υπάρχουν προγραμματισμένες παραστάσεις;
Μας μένουν δύο τελευταίες παραστάσεις στο Θέατρο Χυτήριο, σήμερα και την επόμενη Τετάρτη, 20 Ιουνίου, στις 9 το βράδυ. Standup comedy να με απολαύσετε, να δείτε εκτός από επιστήμη την λίγο πιο ελεεινή πλευρά μας. Να μάθετε και πως πέρασα τη νύχτα μου στη φυλακή στη Μυτιλήνη ένα βράδυ, είναι αληθινή ιστορία και είναι ό,τι χειρότερο έχεις ακούσει Και όπως πάντα μπορείτε να αναζητήσετε τις εκπομπές μου στο YouTube με το ψευδώνυμο Mikeius, το «What the Fact?!» είναι αυτή η εκπομπή που τρέχω τώρα, που είναι η εκπομπή εκλαϊκευμένης επιστήμης για παιδιά και ενήλικες. Αν θέλετε να μάθετε λίγη επιστήμη λοιπόν ωραία και διασκεδαστικά σε ένα 5λεπτο είμαι ο άνθρωπος σας.
Νάντια Σκεπετάρη
