Πρόκειται ο Γάλλος πρόεδρος να «απολύσει» τον δημοφιλή πρωθυπουργό του, Εντουάρ Φιλίπ τον επόμενο μήνα; Σκέφτεται σοβαρά να παραιτηθεί από την προεδρία και να κατέβει ξανά υποψήφιος, όπως επιμένουν οι φήμες και ένα δημοσίευμα;
Το Ελυζέ απέρριψε την ιδέα ως «γελοία» αλλά όταν το ρεπορτάζ είχε ήδη αναδημοσιευθεί παντού.
Πάμε όμως να «διαβάσουμε» τις προθέσεις του Εμανουέλ Μακρόν αυτό που εκείνος και άλλοι έχουν πει, ή έχουν αποφύγει να πουν.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο πρόεδρος θέλει να διορίσει νέο πρωθυπουργό. Γνωρίζει μάλιστα ποιος είναι ο κατάλληλος: ο ίδιος ο Μακρόν, πρακτικά όμως δεν μπορεί.
Ο Μακρόν γνωρίζει ότι έχει ήδη ξεκινήσει μια μακρά ανηφορική διαδρομή αν επιθυμεί να επανεκλεγεί σε δύο χρόνια. Κανείς πρόεδρος δεν έχει αποφύγει την πρόθεση αυτή από τότε που ο Ζακ Σιράκ το πέτυχε εναντίον του Ζαν Μαρίν Λεπέν το 2002.
Ο Μακρόν… παίρνει την ευθύνη
Οι επιτυχίες του Μακρόν τα πρώτα τρία χρόνια – πάνω από 800.000 θέσεις εργασίας για παράδειγμα – θα ξεχαστούν σύντομα από την σκληρή μετά – κορωνοϊό ύφεση (11% μείωση του ΑΕΠ για φέτος σύμφωνα με τον Γάλλο ΥΠΟΙΚ, Μπρυνό Λεμέρ).
Ο Μακρόν γνωρίζει πολύ καλά ότι ο ίδιος θα κατηγορηθεί για ό,τι πάει στραβά. Επομένως, θέλει να αποκτήσει μεγαλύτερο έλεγχο για ό,τι η κυβέρνηση του θα επιχειρήσει να κάνει σωστά από εδώ και πέρα.
Η γλώσσα που χρησιμοποίησε στο τηλεοπτικό του διάγγελμα στις 14 Ιουνίου υπονόησε ότι σκοπεύει να αναλάβει περισσότερες ευθύνες στα δύο τελευταία χρόνια της θητείας του. «Θα αναλάβω τον αγώνα στο πλάι σας… θα εμπλακώ… θα δεσμευθώ ο ίδιος». Ζήτησε την «επανεφεύρεση» της Γαλλίας, μιας Γαλλίας που νοιάζεται περισσότερο, μιας Γαλλίας που είναι περισσότερο ευαίσθητη για τα περιβαλλοντικά θέματα, αλλά και μιας πιο σκληρά εργαζόμενης Γαλλίας.
Αυτό αποτελεί πρόβλημα για τη συνεργασία του με τον πρωθυπουργό του. Ο Φιλίπ δεν είναι ο άνθρωπος που θα βρεθεί στο περιθώριο εύκολα.
Ο Μακρόν θα ήθελε να κρατήσει τα ηνία της κυβέρνησης όπως έκανε και ένας από τους προκατόχους του, ο Νικολά Σαρκοζί αλλά θα πρέπει να αντικαταστήσει τον Φιλίπ με κάποιον «εύκολα διαχειρίσιμο» που θα δεχθεί να βρεθεί στο περιθώριο.
Ο δεύτερος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών στις 28 Ιουνίου δεν θα βοηθήσει τον πρόεδρο. Τα αποτελέσματα για το κόμμα του Μακρόν αναμένονται απογοητευτικά και που θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια σε ανασχηματισμό, σε έναν απαραίτητο ανασχηματισμό. Αλλά ο Φιλίπ φαίνεται σίγουρος για τη νίκη του κόμματος στην εκλογική του περιφέρεια, τη Χάβρη.
Υπάρχουν αρκετές πιθανότητες ο Φιλίπ να αποχωρήσει από τη θέση του μετά τις δημοτικές εκλογές, όμως τίποτα δεν είναι βέβαιο. Αν συμβεί, ο χωρισμός θα είναι φιλικός, ισχυρίζονται συνεργάτες του Μακρόν.
Θα ήταν τρελό να απολύσεις κάποιον τόσο δημοφιλή όσο είναι ο πρωθυπουργός, αλλά η δημοφιλία του είναι που συνιστά πρόβλημα.
Η Γαλλία διαχειρίστηκε αρκετά καλά την πανδημία, όχι τέλεια αλλά όχι και άσχημα. Και όμως οι ψηφοφόροι και μεγάλο μέρος των μίντια θεωρούν ότι η διαχείριση ήταν καταστροφική και φυσικά κατηγορούν την κυβέρνηση, ή καλύτερα κατηγορούν μόνο τον Μακρόν.
Η αλήθεια είναι ότι μερικές αποτυχημένες αποφάσεις ανήκουν στον Φιλίπ και τους υπουργούς του και κάποιες από τις επιτυχημένες στον Μακρόν.
Η απόφαση να καθυστερήσει το λοκντάουν ήταν απόφαση του Φιλίπ όπως και να προχωρήσει κανονικά ο πρώτος γύρος των δημοτικών εκλογών τον Μάρτιο.
Οι αποφάσεις να μην γίνει συστηματικός έλεγχος μέσω τεστ και να κηρυχθούν οι μάσκες μη απαραίτητες επίσης ανήκουν στην κυβέρνηση και όχι στον Μακρόν, όπως επίσης και η πρόωρη άρση των μέτρων.
Πάντως, η γαλλο-γερμανική πρόταση για το Ταμείο Ανάκαμψης μπορεί να ανήκει στον Μακρόν… αλλά την πιστώθηκε εν μέρει ο υπουργός Οικονομικών του.
Αυτό εξηγεί γιατί ο Φιλίπ αυτή τη στιγμή απολαμβάνει μεγαλύτερη δημοφιλία κατά 57% έναντι του Μακρόν που βρίσκεται περίπου στο 41%. Οι Γαλλοι θεωρούν τον πρόεδρο τους «υπεροπτικό» και μη «πειστικό».
Ο Μακρόν αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα με τον προκάτοχό του, Φρανσουά Ολάντ. Ο πρόεδρος κατηγορείται για τα πάντα αλλά έχει περιορισμένο έλεγχο των ενεργειών της κυβέρνησης του ή του πρωθυπουργού του. Ο Μακρόν θέλει να τα πάει καλά με τον Φιλίπ όμως οι ομάδες μεταξύ Ελυζέ και Ματινιόν βρίσκονται πάντα σε «τροχιά συγκρουσης».
Πάντως, ό,τι και αν αποφασίσει ο Μακρόν ενέχει ρίσκο… Θα πρέπει να αποφασίσει είτε να απολύσει τον πιο δημοφιλή της κυβέρνησης του ή να υπομείνει δύο χρόνια στη «σκιά» του.
Ο Γάλλος πρόεδρος πάντως δεν είναι κάποιος που μπορεί να ανεχθεί να βρίσκεται στη «σκιά» κάποιου άλλου. Είναι εκείνος που του αρέσει να τζογάρει…
Αλεξάνδρα Βουδούρη
