Την στάση της κυβέρνησης στο θέμα του σύγχρονου Πολιτισμού κατακρίνει με ανακοίνωση της η παράταξη “Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία της Πανελλήνιας Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος, σημειώνοντας ότι σπέρνει «αυταπάτες ότι μετά την πανδημία θα επιστρέψει και ο πολιτισμός στην κανονικότητα». Η παράταξη, διατυπώνει τις διαφωνίες της με μέλη της διοίκησης της ΠΟΘΑ σχετικά με τις επιδιώξεις του ΕΚΟΜΕ και ζητά οργάνωση κινητοποίησης για τη διεκδίκηση της εφαρμογής συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Μέσω της επιστολής της καλεί όλα τα σωματεία, επιχειρησιακά, ομοιοεπαγγελματικά και κλαδικά, να οργανώσουν την στάση τους, για την επόμενη μέρα.
Διεκδικούν μεταξύ άλλων να υπογραφούν ΣΣΕ σε όλους τους χώρους (Κρατικά θέατρα, τηλεόραση κλπ), όπου έχουν ήδη υπογραφεί να υλοποιηθούν με άμεσο τρόπο, όπως π.χ. στην Εθνική Λυρική Σκηνή και στο Εθνικό Θέατρο, να ανανεωθούν όσες συμβάσεις εκτάκτων λήγουν στα κρατικά θέατρα, να προστατευτούν τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματά μας, να στηριχτούν οι χιλιάδες καλλιτέχνες που με δικαιολογία «το μητρώο» είναι μετέωροι.
Ολόκληρη η ανακοίνωση
Βρισκόμαστε σε μια στιγμή – εν μέσω πανδημίας – που συντελείται μια μεγάλη επίθεση στα δικαιώματά μας. Η κυβέρνηση αξιοποιεί στο σύγχρονο πολιτισμό το αφήγημα πως «έρχονται μεγάλες επενδύσεις, άρα όλοι θα ωφεληθούμε από αυτές», ιδιαίτερα στο χώρο του οπτικοακουστικού. Στα παρακάτω ερωτήματα, απαντά από μόνη της.
– Πόσο καλύτεροι είναι οι όροι εργασίας, το ωράριο και οι μισθοί για καλλιτέχνες και τεχνικούς στα σίριαλ, που έχουν ήδη εκατομμύρια ευρώ από το ΕΚΟΜΕ και έχουν αυξήσει τα κέρδη τους ακόμα και σε σύγκριση με την κατάσταση προ του 2008;
– Πόσο στηρίχθηκαν οι χιλιάδες εργαζόμενοι του πολιτισμού που έμειναν στον αέρα αυτούς τους 10 μήνες μέσα από ένα σορό νόμων και τροπολογιών, που ψηφίστηκαν από την κυβέρνηση εν μέσω πανδημίας;
– Πόσο στηρίζονται ακόμα και οι συνάδελφοι στα κρατικά θέατρα και οργανισμούς που σε δύσκολες συνθήκες δεν ξέρουν καν αν και τι σύμβαση θα υπογράψουν;
Άρα λοιπόν, οι επενδύσεις και οι φοροαπαλλαγές εκατομμυρίων (βλ. ΕΚΟΜΕ 40% cash rebate και 30% φοροαπαλλαγές στον «ευεργέτη» επενδυτή) δεν αφορούν όλο τον κλάδο και γι’ αυτό είναι ανάγκη, μπροστά σ’ αυτή την επίθεση, τα καλλιτεχνικά σωματεία, οι φορείς τους να συνεχίσουν ακόμα πιο δυναμικά τις διεκδικήσεις τους προς την εργοδοσία και το κράτος, την κυβέρνηση.
Σ’ αυτή λοιπόν την προσπάθεια είναι μεγάλες και οι ευθύνες της Διοίκησης της Ομοσπονδίας μας, της ΠΟΘΑ, αφού σαν άμεσοι ή έμμεσοι υπερασπιστές της κυβερνητικής και εργοδοτικής λογικής – ανεξάρτητα του πόσο συνειδητά ή ασυνείδητα γίνεται από τις δυνάμεις αυτές, καθώς δεν είναι ενιαίες – αναπαράγουν αυτές τις λογικές σπέρνοντας τη συναίνεση και την απογοήτευση, τις αυταπάτες ότι μετά την πανδημία θα επιστρέψει και ο πολιτισμός στην κανονικότητα.
Στο διοικητικό συμβούλιο της ΠΟΘΑ στις 5/01/21 γίναμε ξανά στο ίδιο έργο θεατές. Μέλη της διοίκησης της ΠΟΘΑ έφτασαν στο σημείο να πουν ότι «Το ΕΚΟΜΕ ήταν μια επιτυχημένη κίνηση, που την ήθελαν όλοι και μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για τους εργαζόμενους». Δηλαδή μας παρουσίασαν το «καλό» ΕΚΟΜΕ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και το «κακό» ΕΚΟΜΕ της ΝΔ. Το μόνο που τους ένοιαξε είναι ότι θα έρθει ένα ξένο συνεργείο να μας πάρει τη δουλειά κι όχι η ουσία, ότι δηλαδή για να γίνει η μεγάλη επένδυση όλα τα μεροκάματα θα συμπιεστούν δραματικά, ανεξαρτήτως εθνικότητας συνεργείου και καλλιτέχνη.
Η τοποθέτηση των εκλεγμένων με το ψ/δ της ΔΑΣ πάνω σ’ αυτό το καυτό θέμα, ήταν ότι καταρχάς οι επιδιώξεις και οι στόχοι του ΕΚΟΜΕ είναι εχθρικές απέναντι στον δημιουργό, στον καλλιτέχνη και στον τεχνικό. Επιπλέον ανέδειξαν την ανάγκη – ειδικά οι ηθοποιοί και οι τεχνικοί – να διεκδικήσουν την απαραίτητη εφαρμογή συλλογικών συμβάσεων εργασίας για όλους όσους κάνουν αυτή τη στιγμή ψηφιακές και τηλεοπτικές παραγωγές. Οι συμβάσεις αυτές πρέπει να περιλαμβάνουν μισθό, ωράριο, αλλά και πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα στις ειδικότητες που αναλογούν, όπως και τα αντίστοιχα ένσημα.
Η ταύτιση της Διοίκησης της ΠΟΘΑ με τις επιδιώξεις της εργοδοσίας έγινε και με πιο κραυγαλέο τρόπο, όταν αρνήθηκαν να στείλει η Ομοσπονδία κείμενο που να καταγγέλλει την απόλυση χορευτή από το μπαλέτο της Λυρικής. Έφτασαν στο σημείο να μας πουν ότι «δεν υπάρχει απόλυση, αλλά μη ανανέωση σύμβασης και για τη μη ανανέωση φταίμε όσοι διεκδικήσαμε να μην απολυθεί ο χορευτής» Τους έπνιγε μάλιστα το δίκιο για τη στάση μας και δε δίστασαν να μας επιτεθούν με χυδαίες εκφράσεις. Αναρωτιόμαστε, τι παραπάνω θα μπορούσε να κάνει η ίδια η Διεύθυνση της Λυρικής, για το θέμα, από αυτά που κάνει το Προεδρείο της ΠΟΘΑ;
Συνάδελφοι, εάν η Διεύθυνση της ΕΛΣ επιμένει με τόσο αμείλικτο τρόπο για ένα μόλις χορευτή, σημαίνει πως το επόμενο διάστημα στα κρατικά θέατρα ετοιμάζεται ένα μπαράζ περικοπών το οποίο πρέπει να αντιπαλέψουμε στην πράξη με όλες μας τις δυνάμεις. Αν αυτό γίνεται στα κρατικά θέατρα μπορούμε να φανταστούμε τι ετοιμάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Έχουμε ήδη μια εμπειρία. Στην προηγούμενη κρίση τα εισοδήματα για την πλειονότητα μειώθηκαν δραματικά. Δεν θα την πληρώσουμε κι αυτή τη φορά οι εργαζόμενοι.
Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο για τον κλάδο μας και τη ζωή μας, πρέπει η ίδια η ζωή και η δράση των σωματείων μας να απομονώσει αυτές τις λογικές, για να μπορέσουμε στην πραγματικότητα να κάνουμε ένα βήμα μπροστά για όλο τον κλάδο μας.
Η φωνή της εργοδοσίας είναι ήδη πολύ ισχυρή κι έχει πάρα πολλά στηρίγματα κυβερνητικά και μη. Δεν τη χρειαζόμαστε μέσα στις διοικήσεις των Συλλογικών μας Οργάνων μας.
Καλούμε όλα τα σωματεία, επιχειρησιακά, ομοιοεπαγγελματικά και κλαδικά, να οργανώσουν την πάλη τους, γιατί «η επόμενη μέρα είναι ήδη εδώ».
Διεκδικούμε:
– να υπογραφούν ΣΣΕ σε όλους τους χώρους (Κρατικά θέατρα, τηλεόραση κλπ). Όπου έχουν ήδη υπογραφεί να υλοποιηθούν με άμεσο τρόπο, όπως π.χ. στην Εθνική Λυρική Σκηνή και στο Εθνικό Θέατρο.
– να ανανεωθούν όσες συμβάσεις εκτάκτων λήγουν στα κρατικά θέατρα.
– να προστατευτούν τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματά μας.
– να στηριχτούν οι χιλιάδες καλλιτέχνες που με δικαιολογία «το μητρώο» είναι μετέωροι.
Καλούμε σε οργάνωση κινητοποίησης για το θέμα των συμβάσεων στο Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής και το ΥΠΠΟΑ
