Ένα μήνα μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και οι εχθροπραξίες συνεχίζονται με αμείωτη ένταση.
Μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στην Κατερίνα Παπαβασιλείου, ο εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, κ. Κωνσταντίνος Φίλης, σχολίασε το πώς κατερρίφθησαν επί του πεδίου τα περί αστραπιαίας ρωσικής επιχείρησης, επισημαίνοντας ότι αυτήν τη στιγμή ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν βρίσκεται σε στρατηγικό αδιέξοδο.
«Τα πράγματα στο ουκρανικό μέτωπο δεν εξελίχθηκαν όσο εύκολα ανέμενε η Ρωσία. Υπερτίμησε τις δικές της συμβατικές δυνάμεις, υποτίμησε τον αντίπαλό της και θεώρησε ότι η εισβολή θα ήταν γι αυτήν ένας ”υγιεινός περίπατος”. Πλέον, η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη για τον Πούτιν. Αυτό το οποίο επέλεξε να κάνει είναι ένα εγκληματικό λάθος τόσο για τον ίδιο όσο και για τη χώρα του και θα το βρει μπροστά του. Τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι πολύ δύσκολο να βρει τον τρόπο να αναδιπλωθεί και ταυτόχρονα να σώσει τα προσχήματα».
Σε αυτό το πλαίσιο, υπογράμμισε ότι η Δύση θα πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται να προσφέρει η ίδια στον Ρώσο πρόεδρο κάποια διέξοδο.
Ερωτηθείς τι μπορούμε να περιμένουμε επ’ αυτού από τις Συνόδους Κορυφής του ΝΑΤΟ, της G7 και της ΕΕ που συνεδριάζουν στις Βρυξέλλες, αναφορικά με τη στρατηγική της Δύσης κατά της Ρωσίας, ανέφερε ότι θα πρέπει να επιδείξουν από κοινού σκληρή στάση: «Πρέπει να υπάρξει ένα ηχηρό μήνυμα προς τη Ρωσία πως αν δεν σταματήσει, κάθε επόμενη κίνησή της θα συνεπάγεται σοβαρές κυρώσεις. Βεβαίως, οι Ευρωπαίοι έχουν εξαντλήσει όλα τα περιθώρια εν αντιθέσει με τις ΗΠΑ που αδυνατούν να ελέγξουν μια χώρα μικρότερων δυνατοτήτων όπως η Ρωσία από το να προβαίνει σε ενέργειες οι οποίες διαβάλουν και υπονομεύουν την παγκόσμια τάξη».
Πρόσθεσε, πάντως, ότι το γεγονός ότι ο Πούτιν θέλησε να προχωρήσει τόσο πολύ με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να κάνει πίσω, περιορίζει ακόμα και αυτές τις δυνάμεις μέσα στη Δύση που θα ήθελαν να του προσφέρουν διέξοδο.
«Ίσως κάποιοι στη Δύση να υπολογίζουν σε ακόμη μεγαλύτερη φθορά του Πούτιν θεωρώντας ότι ο τρόπος με τον οποίο κινείται τον εκθέτει στα μάτια των συμπολιτών του. Και μπορεί να μην υπάρχει περίπτωση να χάσει την εξουσία αλλά ενδεχομένως να υποστεί ασφυκτική πίεση η οποία θα προέλθει ακόμα και από το κοντινό του περιβάλλον. Εξάλλου, όσο κυλούν οι μέρες και η Ρωσία δεν πετυχαίνει τον σκοπό της, είναι λογικό να αρχίσουν να αναρωτιούνται οι Ρώσοι τι ακριβώς συμβαίνει και που οδηγεί αυτή η κατάσταση, γιατί στοχοποιούνται, γιατί φεύγουν εταιρίες-κολοσσοί από τη χώρα και μένουν άνεργοι».
Κληθείς να προβλέψει ποια μπορεί να είναι η τελική έκβαση των πολεμικών επιχειρήσεων, εκτίμησε ότι «το τίμημα που θα πληρώσει η Ρωσία ανεξάρτητα από την έκβαση του πολέμου θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το διακύβευμα χάριν του οποίου αποφάσισε να εμπλακεί σε κρίση με την Ουκρανία» και έκανε λόγο για ένα ετεροβαρές ισοζύγιο.
«Μπορεί η Ρωσία να κερδίσει σε στρατιωτικό επίπεδο, ακόμα και να διευρύνει γεωγραφικά τον έλεγχό της στην ανατολική και νότια Ουκρανία ή να την καταστήσει μια περίκλειστη χώρα και να την πιέσει οικονομικά, όμως, στο τέλος της ημέρας, το ερώτημα είναι, γιατί συνέβησαν όλα αυτά. Θεωρώ ότι η ζημία που θα υποστεί η ίδια η Ρωσία θα είναι πολύ μεγάλη».
