H σεισμική έξαρση στη χώρα μας με συχνές δονήσεις και πιο πρόσφατη εκείνη έντασης 5,9 Ρίχτερ στη Ρόδο, προκαλεί ερωτήματα και προβληματισμό σχετικά με το τι σημαίνουν αυτοί οι σεισμοί- μικρότεροι ή μεγαλύτεροι– για τα κτίρια (σπίτια, νοσοκομεία, σχολεία, γραφεία) και τις αντοχές τους. Πόσο καταπονούνται κάθε φορά που η γη τρέμει; Πως εντοπίζεται και με ποιο τρόπο αντιμετωπίζεται η ενδεχόμενη φθορά τους;
Καθησυχαστικός εμφανίζεται ο Κώστας Σπυράκος καθηγητής στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ και Διευθυντής του Εργαστηρίου Αντισεισμικής Τεχνολογίας
Μέσω του Αθήνα 984 και της εκπομπής της Τασούλας Επτακοίλη στέλνει μήνυμα ψυχραιμίας εκτιμώντας ότι οι πρόσφατοι σεισμοί δεν ήταν τόσο ισχυροί, ώστε να προκαλέσουν βλάβες στα κτίρια ή καταρρεύσεις με επακόλουθους τραυματισμούς ή θανάτους.
«Σε γενικές γραμμές, όλες οι κατασκευές από το 1959 και μετά, έχουν ανεγερθεί βάσει του αντισεισμικού κανονισμού. Κάτι που σημαίνει ότι οι φέροντες οργανισμοί τους έχουν οπλισμένο σκυρόδεμα, δηλαδή μπετόν, ένα υλικό υψηλής αντοχής, που εγγυάται μηδενικές βλάβες σε ενδεχόμενες ασθενείς δονήσεις.
Εάν παρόλα αυτά συμβεί κάτι θα πρόκειται για επιφανειακό πρόβλημα με φθορές σε σοβάδες και τούβλα».
Τι γίνεται όμως σε σχέση με τις κατασκευές πριν από το 1959, μια κατηγορία στην οποία εντάσσεται το 30% των κτιρίων της χώρας;
Αυτές, σύμφωνα με τον καθηγητή, επειδή δεν έχουν μελετηθεί για σεισμό, είναι κατά κανόνα περισσότερο ευάλωτες σε τραυματισμούς.
«Οι μικρές δονήσεις θα προκαλέσουν βλάβες στην τοιχοποιία, όπως συμβαίνει κυρίως στην περιφέρεια και στην ύπαιθρο, καθώς από την πάροδο του χρόνου οξειδώνεται ο χάλυβας με συνέπεια τη δημιουργία προβλημάτων στον φέροντα οργανισμό…
Δεν χρειάζεται να μας ανησυχούν οι μικροσεισμοί, εφόσον η κατασκευή του κτιρίου είναι σχετικά καλή. Αν όμως, εμφανιστούν βλάβες σε κατασκευή από τοιχοποιία και δεν αντιμετωπιστούν, στον επόμενο σεισμό θα επιβαρυνθεί η ήδη επιβαρυμένη συμπεριφορά της κατασκευής».
Ο γενικός κανόνας, που καλό είναι να ακολουθείται για τις κατασκευές μέχρι το 1980, συνιστά πρόληψη αντί θεραπείας. Αυτό άλλωστε προτείνει, αλλά χωρίς να το επιβάλλει, ο Κανονισμός για όλες τις κατασκευές με ισχυρή σύσταση ελέγχου ανά δεκαετία.
«Σε ένα πρώτο βήμα, ο ιδιοκτήτης πέτρινου ή παλιού οικοδομήματος, οφείλει να ρίξει μια ματιά στο χώρο προκειμένου να διαπιστώσει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Εάν δει έντονες ρωγμές, καλό είναι να ζητηθεί η συνδρομή μηχανικού για μια αναλυτική, υπεύθυνη εκτίμηση» τονίζει ο πολιτικός μηχανικός και καθηγητής του ΕΜΠ Κώστας Σπυράκος.
Συχνότεροι πρέπει να είναι οι έλεγχοι – με οπτικά ή ειδικά όργανα- σε κατασκευές μείζονος σημασίας, όπως οι γέφυρες ή τα νοσοκομεία, όπως συμπληρώνει και με την πολυετή εμπειρία της θητείας του στο Εργαστήρι Αντισεισμικής Τεχνολογίας του ΕΜΠ.
Ως προς το δίδαγμα του μέσου Έλληνα από τους σεισμούς, ο κ Σπυράκος υπογραμμίζει τη σημασία και το ενδιαφέρον για σύγχρονες, καλές κατασκευές, με μέριμνα για τακτικό έλεγχο και συντήρηση.
