Ο Μπριάντε Ουέμπερ αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό στην πιο δύσκολη περίοδό του, τη σεζόν 2018/19.
Ο Αμερικανός γκαρντ, που πλέον παίζει στην Μπουγιουκτσεκμετζέ, αναφέρθηκε μιλώντας στο Basketnews στο περιπετειώδες πέρασμά του, τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισε τότε η ΚΑΕ και την απόφασή του να αποχωρήσει πριν το τέλος της περιόδου.
«Η πιο δύσκολη πρόκληση στον Ολυμπιακό ήταν η έλλειψη επικοινωνίας, από τους προέδρους μέχρι τον τελευταίο παίκτη του ρόστερ. Ήταν μια περίεργη κατάσταση γιατί το πρώτο μου παιχνίδι εκεί ήταν ένα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Καταλήξαμε να σταματήσουμε να παίζουμε στο ημίχρονο, κάτι που ήταν καινούργιο για μένα.
Προσπάθησα να καταλάβω την κατάσταση όσο καλύτερα μπορούσα και να είμαι υποστηρικτικός στους συμπαίκτες μου. Αλλά το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν να μην πληρώνεσαι για δύο μήνες και να προσπαθείς να κάνεις υπομονή», τόνισε ο 30χρονος άσος.
«Στην αρχή, ήταν ΟΚ. Στη συνέχεια, ξέραμε ότι δεν θα παίξουμε ούτε στην EuroLeague ούτε στα πλέι-οφ του ελληνικού πρωταθλήματος αφού ήμασταν 8οι και ο Παναθηναϊκός θα ήταν ο πρώτος.
Ήταν δεδομένο ότι θα συμβεί αυτό, αλλά οι πρόεδροι δεν μας έλεγαν τίποτα περισσότερο. Ήταν ο τρίτος μας μήνας χωρίς πληρωμή και ξέραμε ότι απλώς κάναμε προπονήσεις χωρίς λόγο. Πήρα την απόφαση να φύγω εξαιτίας αυτού. Ο λόγος που έφυγα ήταν γιατί δεν επρόκειτο να παίξουμε, δεν μας μιλούσαν και δεν λάμβαναν πρωτοβουλία να μας πληρώσουν. Μας έλεγαν “εντάξει, αύριο θα πάρετε το μισθό σας”. Περιμέναμε μια μέρα, και την επόμενη μέρα συνέβαινε το ίδιο», πρόσθεσε.
Για την απόφασή του να μην κάνει παραπάνω υπομονή και να φύγει είπε: «Έπρεπε να πάρω μια απόφαση για εμένα και την ευημερία μου. Είχαμε υπογράψει ένα επαγγελματικό συμβόλαιο. Δεν ξέραμε τι συνέβαινε. Από εκεί που είχα έρθει, δηλαδή από το ΝΒΑ, δεν είχα ποτέ κανένα πρόβλημα με τις έγκαιρες πληρωμές των επιταγών. Δεν θα είμαι ποτέ ΟΚ με αυτό. Λατρεύω το μπάσκετ μέχρι θανάτου και θα έπαιζα χωρίς χρήματα αν χρειαζόταν. Αλλά εφόσον έχω υπογράψει για να συμβεί κάτι και δεν συμβαίνει, πρέπει να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Είχα υπογράψει συμβόλαιο για 1+1 χρόνια.
Νομίζω ότι ήταν team option. Έλαβα την πρώτη μου επιταγή σχεδόν ένα μήνα αργότερα, όταν ήρθε η ώρα να πάρω τη δεύτερη. Τότε, άκουγα από όλους στα αποδυτήρια ότι κανείς δεν πληρωνόταν. Συγχαίρω όλους τους παίκτες που παρέμειναν και ξεχώρισαν, αλλά αυτό έγινε επειδή γνώριζαν. Εγώ δεν είχα ιδέα από το εξωτερικό. Φυσικά, είχα τον Πάτρικ Μπέβερλι, αλλά δεν επικοινωνούσα στην πραγματικότητα μαζί του όταν ήμουν εκεί για να πάρω εσωτερικές πληροφορίες. Έτσι, αποφάσισα ως πρωτάρης στο εξωτερικό να πω: “Δεν μπορώ να δεχτώ να μην με πληρώνουν. Δεν με νοιάζει τι συμβαίνει. Περιμένω από εσάς να τηρήσετε από τη δική σας πλευρά τη συμφωνία, όπως κάνω και εγώ από τη δική μου”», τόνισε.
«Με τους προέδρους είχαμε δύο συναντήσεις στα αποδυτήρια για την κατάσταση. Πάντα έλεγαν «αύριο, αυτό θα συμβεί». Το ίδιο πράγμα την επόμενη μέρα, μέχρι που κάναμε μια συνάντηση εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν έγινε προπόνηση επειδή κανείς δεν είχε πληρωθεί. Κάποιοι έμειναν, αλλά εγώ και ο Αξέλ Τουπάν αποφασίσαμε να φύγουμε. Ήταν εκεί όλο το χρόνο και ήξερε τι να κάνει και πώς να το παλέψει. Εγώ επειδή ήμουν νέος και δεν καταλάβαινα το δικαστήριο της FIBA, έφυγα. Αλλά ο Ζακ ΛεΝτέι και ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος δεν μπορούσαν να φύγουν επειδή χρειάζονταν την Ευρώπη.
Προσπαθούσαν να καθιερωθούν ως επαγγελματίες. Το συμβόλαιο είναι άκυρο εάν δεν πληρωθώ εντός 30 ημερών. Αλλά έλαβα την πληρωμή του Φεβρουαρίου τον Απρίλιο. Προτιμώ να είμαι εντάξει με την απόφασή μου παρά να αφήσω κάποιον άλλο να μου συμπεριφέρεται σαν μαριονέτα. Τα χρήματα δεν είναι το παν για μένα. Αν ήταν, θα έπαιζα στη Μέση Ανατολή ή στην Κίνα», κατέληξε.
Ανδρέας Χανιάς
