ΕΙΔΑΜΕ: Την αναδρομική έκθεση στο έργο του Χρόνη Μπότσογλου

ΕΙΔΑΜΕ: Την αναδρομική έκθεση στο έργο του Χρόνη Μπότσογλου
στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Άνδρου

Η περιήγηση στη Χώρα της Άνδρου με τα εντυπωσιακά κτήρια, τα σοκάκια και το πλακόστρωτο δίνει σε νέους αλλά και πιο συχνούς επισκέπτες του νησιού, νέες εικόνες και εμπειρίες. Σημαντική σε αυτό είναι και η συνεισφορά του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Άνδρου, που κάθε καλοκαίρι, με μία νέα περιοδική έκθεση, προσφέρει στους φιλότεχνους επισκέπτες τη δυνατότητα να γνωρίσουν έργα της μοντέρνας και σύγχρονης Τέχνης.

Το καλοκαίρι του 2023, η αναδρομική έκθεση του έργου του Χρόνη Μπότσογλου, που «έφυγε» από τη ζωή τον Μάρτιο του 2022, καθιστά την επίσκεψη στο Μουσείο επιτακτική. Με θέα στην παραλία του Νειμποριού, αρχικά στέκεσαι να θαυμάσεις το κτήριο της Νέας Πτέρυγας, πριν εισέλθεις για να ξεναγηθείς στους χώρους που φιλοξενούν έργα τα οποία καλύπτουν περισσότερα από εξήντα πέντε χρόνια της καλλιτεχνικής πορείας του ζωγράφου, χαράκτη, γλύπτη και καθηγητή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.

Η έκθεση με τίτλο «Η αδιάλλακτη ειλικρίνεια της ενσυναίσθησης», περιλαμβάνει περισσότερα από 100 έργα του ζωγράφου, τα οποία συγκεντρώθηκαν από την οικογένεια, συλλέκτες, ιδιώτες και θεσμούς.

Η διαδρομή ξεκινά από τη μόνη αίθουσα με φυσικό φωτισμό, στην οποία φιλοξενούνται τα Τοπία. Έργα ωριμότητας του καλλιτέχνη, δημιουργήθηκαν από το 2000 και μετά, με εξαίρεση ένα έργο της δεκαετίας του ‘70. Οι πίνακες που αποτυπώνουν με έντονο χρώμα, κυρίως τοπία της Λέσβου, φανερώνουν τον θαυμασμό του Χρόνη Μπότσογλου για το έργο του Cézanne.

Ακολουθεί η ενότητα με τα πρώιμα έργα του ζωγράφου, ο οποίος όπως μαθαίνουμε ξεκίνησε να σχεδιάζει πολύ νωρίς και εξέθεσε τα πρώτα του έργα στα 15 του χρόνια. Η ενότητα Νεανικά Έργα, περιλαμβάνει αυτοπροσωπογραφίες, το πολύ πρώιμο έργο «Το σπίτι μου» και πίνακες στους οποίους ο Μπότσογλου απαθανατίζει τους γονείς του, τη σύζυγό του, με την οποία γνωρίστηκε το ‘62, το σπίτι και τις κόρες του. Η έμπνευση από τη Φωτογραφία, που τον ακολουθεί και καθώς προσεγγίζει το κίνημα του Νέου Ρεαλισμού, είναι φανερή και αναδεικνύεται από τις φωτογραφίες που δάνεισε η οικογένειά του και εκτίθενται μαζί με τους πίνακες.

Από τις πρώτες ενότητες ήδη, αντιλαμβάνεται κανείς το πόσο ξεκάθαρα είναι χωρισμένες οι περίοδοι της δουλειάς του και παρότι τα έργα «μιλούν» από μόνα τους, σε μεγάλους κύβους που είναι τοποθετημένοι ώστε να δημιουργούν στήλες, παρατίθενται και κείμενα του Μπότσογλου με φράσεις καλλιτεχνών που τον ενέπνευσαν.

Επόμενη στάση σε μια μικρότερη αίθουσα, η ενότητα Έρως, όπου εκτίθεται μια σειρά ανάγλυφων σε μπρούντζο και έργων σε χαρτί τα οποία ανήκουν στην περίοδο μετά το 2001. Ο καλλιτέχνης επιστρέφει στην ερωτική ζωγραφική και το ανθρώπινο σώμα αναπαρίσταται με την ειλικρίνεια που διακατέχει και όλο του το έργο.

«Το κάλλος είναι εχθρός του σεξ»

Francis Bacon, 1992

 

Το χρώμα επιστρέφει σε μεγάλο βαθμό στην ενότητα Το Πέρασμα από τον Ρεαλισμό στον Υπαρξισμό, όπου με λάδι ή ακρυλικό αποτυπώνεται από τη μία η ανθρώπινη μορφή και από την άλλη τα ίχνη του ανθρώπου στον χώρο. Πολλά από τα θέματα αυτής της περιόδου είναι από το ελαιοτριβείο της Λέσβου όπου ο ζωγράφος πέρασε πολλά καλοκαίρια.

Εισχωρώντας ακόμα πιο βαθιά στην Τέχνη του, στα έργα που παίρνουν τον τίτλο Ζωγραφίζω ανθρώπους επειδή είναι το ωραιότερο πράγμα που υπάρχει και δημιουργήθηκαν από το 1983 έως το 1992, παρουσιάζονται κυρίως αυτοπροσωπογραφίες. Ο καλλιτέχνης, χωρίς ωραιοποίηση, με φόντο ένα χρώμα απαλό επηρεασμένο από τον Φράνσις Μπέικον, απογυμνώνεται σωματικά αλλά και ψυχικά. Τρία έργα αφιερωμένα στον φίλο του Διονύση Φωτόπουλο, σε χαρτί, γύψο και ορείχαλκο, δημιουργούν τη δική τους μικρή ενότητα και δίπλα τους σε ένα κάδρο βρίσκονται τα Εννέα Σχέδια, σκίτσα που απεικονίζουν πρόσωπα φίλων του Μπότσογλου, μεταξύ των οποίων οι ζωγράφοι Νίκος Κεσσανλής, Γιώργος Λάππας και Μιχάλης Φραντζής.

Από την ενότητα έργων Επαγγέλματα έχουν επιλεγεί και παρουσιάζονται δύο πίνακες (Ο Ζήτουλας,1992 και ο Άσβεστας, 1991), πριν ο επισκέπτης περάσει στην Προσωπική Νέκυια, την οποία ο Μπότσογλου εμπνέεται από την ραψωδία λ’ της Ιλιάδας. Ο ίδιος θεωρεί ότι οι πίνακες αυτοί, που δημιουργήθηκαν στη διάρκεια 7 ετών, είναι ένα πολύπτυχο 26 έργων. Στην έκθεση, παρουσιάζονται τα 13 από αυτά και οι ανθρώπινες φιγούρες (των γονιών του, των θείων του, του ποιητή Νίκου Καββαδία και του ζωγράφου Λευτέρη Κανακάκι ως «Ψαράς της Σαντορίνης») αναδύονται μέσα από το σκοτάδι, σαν σκιές ή σαν θολές μνήμες του παρελθόντος.

 

Η αναδρομική έκθεση ολοκληρώνεται με τις Αναφορές, τα έργα που αποτίουν φόρο τιμής στους δασκάλους του (Γιαννούλη Χαλεπά, Γιώργου Μπουζιάνη, Βίνσεντ βαν Γκογκ, Χαΐμ Σουτίν, Αλμπέρτο Τζακομέττι και Φράνσις Μπέικον) και τα οποία δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του 2000 ως μία δική του εσωτερική εικόνα αυτών των καλλιτεχνών.

Νάνσυ Αγγελοπούλου

 

Επιμέλεια έκθεσης:
Μαρία Κουτσομάλλη-Moreau, Υπεύθυνη Συλλογής Ιδρύματος Β&Ε Γουλανδρή

Διάρκεια: 2 Ιουλίου-1 Οκτωβρίου 2023

Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 11.00-15.00 και 18.00-21.00, Δευτέρα 11.00-15.00
Δευτέρα απόγευμα και Τρίτη: κλειστά

Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Χώρα, Άνδρος 84500
Τ: 22820 22444

Περισσότερα στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή