Η Ιρανή ακτιβίστρια Ναργκίς Μοχαμαντί βραβεύεται με το φετινό Νόμπελ Ειρήνης.
Σύμφωνα με την ανάρτηση των Βραβείων Νόμπελ στο X, το βραβείο απονεμήθηκε στην Μοχαμαντί “για τον αγώνα της κατά της καταπίεσης των γυναικών στο Ιράν και τον αγώνα της για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας για όλους”.
Τα Ηνωμένα Έθνη με ανακοίνωση τους ζήτησαν από τη Τεχεράνη την άμεση απελευθέρωση της Ιρανής ακτιβίστριας .
“Η περίπτωση της Ναργκίς Μοχαμαντί είναι εμβληματική των τεράστιων κινδύνων που αναλαμβάνουν οι γυναίκες προκειμένου να προασπιστούν τα δικαιώματα όλων των Ιρανών. Απαιτούμε την απελευθέρωσή της και την απελευθέρωση όλων των υπέρμαχων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουν φυλακιστεί στο Ιράν”, ανέφερε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
BREAKING NEWS
The Norwegian Nobel Committee has decided to award the 2023 #NobelPeacePrize to Narges Mohammadi for her fight against the oppression of women in Iran and her fight to promote human rights and freedom for all.#NobelPrize pic.twitter.com/2fyzoYkHyf— The Nobel Prize (@NobelPrize) October 6, 2023
Η Μοχαμάντι, που μάχεται υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών και κατά της θανατικής ποινής και παραμένει κρατούμενη στη φυλακή στην Μαχμπούμπα Σεράζ συνεχίζει να μάχεται για τα δικαιώματα των κοριτσιών στην εκπαίδευση και για άλλα δικαιώματα των γυναικών και παραμένει στην Καμπούλ.
Τον Μάιο του 2016, καταδικάστηκε, στην Τεχεράνη σε 16 χρόνια φυλάκισης για την ίδρυση και λειτουργία “ενός κινήματος για τα ανθρώπινα δικαιώματα που κάνει εκστρατεία για την κατάργηση της θανατικής ποινής”. Το 2022, συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των 100 γυναικών του BBC.
Η Μοχαμαντί γεννήθηκε στο Ζαντζάν του Ιράν και μεγάλωσε στο Κουρδιστάν. Φοίτησε στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ιμάμ Χομεϊνί, λαμβάνοντας πτυχίο φυσικής, και εργάσθηκε ως μηχανικός. Κατά τη διάρκεια της πανεπιστημιακής της καριέρας, έγραψε άρθρα υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών στη φοιτητική εφημερίδα και συνελήφθη σε δύο συναντήσεις της πολιτικής φοιτητικής ομάδας Tashakkol Daaneshjuyi Roshangaraan (“Πεφωτισμένη Φοιτητική Ομάδα”).
Συνέχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος σε διάφορες εφημερίδες και δημοσίευσε ένα βιβλίο με πολιτικά δοκίμια με τίτλο “Οι μεταρρυθμίσεις, η στρατηγική και η τακτική”. Το 2003, εντάχθηκε στο Κέντρο Υπερασπιστών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, του οποίου ηγείται η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης Σιρίν Εμπαντ και αργότερα έγινε αντιπρόεδρος της οργάνωσης.
Το 1999, παντρεύτηκε τον μεταρρυθμιστή δημοσιογράφο Ταγκί Ραχμάνι, ο οποίος λίγο αργότερα συνελήφθη για πρώτη φορά. Η Ραχμάνι μετακόμισε στη Γαλλία το 2012, αφού εξέτισε συνολικά 14 χρόνια ποινής φυλάκισης, αλλά η Μοχαμαντί παρέμεινε για να συνεχίσει το έργο της για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η Μοχαμαντί και η Ραχμάνι έχουν δίδυμα παιδιά, τον Αλί και την Κιάνα.
Η Μοχαμαντί συνελήφθη για πρώτη φορά το 1998 για τις επικρίσεις της προς την ιρανική κυβέρνηση και πέρασε ένα χρόνο στη φυλακή. Τον Απρίλιο του 2010 κλήθηκε στο Δικαστήριο της Ισλαμικής Επανάστασης για τη συμμετοχή της στο DHRC. Αφέθηκε για λίγο ελεύθερη με εγγύηση 50.000 δολαρίων, αλλά συνελήφθη εκ νέου αρκετές ημέρες αργότερα και κρατήθηκε στη φυλακή Εβίν.
Η υγεία της Μοχαμαντί επιδεινώθηκε κατά τη διάρκεια της κράτησης και ανέπτυξε μια ασθένεια που μοιάζει με επιληψία και την έκανε να χάνει περιοδικά τον έλεγχο των μυών της. Μετά από ένα μήνα, αφέθηκε ελεύθερη και της επετράπη να πάει στο νοσοκομείο .
Έκτοτε έχει συλληφθεί, δικαστεί και καταδικασθεί τουλάχιστον τέσσερις φορές και όπως έχει καταγγείλει έχει υποστεί κάθε είδους κακοποίηση ιδιαιτέρως σεξουαλική κακοποίηση .
Στις 27 Φεβρουαρίου 2021, δημοσίευσε ένα βίντεο μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στο οποίο εξηγούσε ότι είχε κληθεί δύο φορές στο δικαστήριο τον Δεκέμβριο, για μια υπόθεση που είχε ανοίξει εναντίον της ενώ βρισκόταν ακόμη στη φυλακή. Η Μοχαμαντί δήλωσε ότι αρνείται να εμφανιστεί στο δικαστήριο και ότι δεν θα υπακούσει στις όποιες αποφάσεις εκδοθούν. Στο βίντεο περιγράφει τη σεξουαλική κακοποίηση και την κακομεταχείριση που υπέστη η ίδια και άλλες γυναίκες στις φυλακές και λέει ότι οι αρχές δεν είχαν ακόμη απαντήσει στην καταγγελία που είχε κάνει σχετικά στις 24 Δεκεμβρίου. Η νέα υπόθεση που άνοιξε εναντίον της αφορούσε την καθιστική διαμαρτυρία που πραγματοποίησαν γυναίκες πολιτικές κρατούμενες στις φυλακές Εβίν, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις δολοφονίες και τις συλλήψεις διαδηλωτών από τις δυνάμεις ασφαλείας τον Νοέμβριο του 2019
Τον Μάρτιο του 2021, η Μοχαμαντί έγραψε τον πρόλογο της ετήσιας έκθεσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Ιράν σχετικά με τη θανατική ποινή στο Ιράν : “Οι εκτελέσεις ανθρώπων όπως ο Navid Afkari και ο Ruhollah Zam κατά το περασμένο έτος, ήταν οι πιο διφορούμενες εκτελέσεις στο Ιράν. Η έκδοση της θανατικής ποινής για τον Ahmadreza Djalali είναι μία από τις πιο λανθασμένες καταδίκες και οι λόγοι για την έκδοση αυτών των θανατικών ποινών πρέπει να εξεταστούν προσεκτικά. Αυτοί οι άνθρωποι καταδικάστηκαν σε θάνατο αφού κρατήθηκαν σε απομόνωση και υποβλήθηκαν σε φρικτά ψυχολογικά και διανοητικά βασανιστήρια, γι’ αυτό και δεν θεωρώ τη δικαστική διαδικασία δίκαιη ή δίκαιη- βλέπω να κρατούνται οι κατηγορούμενοι σε απομόνωση, να εξαναγκάζονται σε αναληθείς και ψευδείς ομολογίες που χρησιμοποιούνται ως βασικά αποδεικτικά στοιχεία για την έκδοση αυτών των καταδικαστικών αποφάσεων. Γι’ αυτό ανησυχώ ιδιαίτερα για τις πρόσφατες συλλήψεις στο Σιστάν και στο Μπαλουχιστάν και στο Κουρδιστάν και ελπίζω ότι οι οργανώσεις κατά της θανατικής ποινής θα δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στους κρατούμενους, διότι φοβάμαι ότι θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα ακόμη κύμα εκτελέσεων κατά το επόμενο έτος.”.
Τον Μάιο, το Τμήμα 1188 του Ποινικού Δικαστηρίου Δύο στην Τεχεράνη καταδίκασε τον Μοχαμαντί σε δυόμισι χρόνια φυλάκισης, 80 μαστιγώσεις και δύο ξεχωριστά πρόστιμα για κατηγορίες που περιλάμβαναν τη “διάδοση προπαγάνδας κατά του συστήματος”. Τέσσερις μήνες αργότερα, έλαβε κλήση για να αρχίσει να εκτίει την ποινή αυτή, αλλά δεν ανταποκρίθηκε, καθώς θεώρησε την καταδίκη άδικη.
Στις 16 Νοεμβρίου 2021, η Μοχαμαντί συνελήφθη αυθαίρετα στο Καράτζ της επαρχίας Αλμπορζ, ενώ παρευρισκόταν σε μνημόσυνο για τον Εμπραχίμ Κεταμπντάρ, ο οποίος σκοτώθηκε από τις ιρανικές δυνάμεις ασφαλείας κατά τη διάρκεια πανεθνικών διαδηλώσεων τον Νοέμβριο του 2019.
Τον Δεκέμβριο του 2022, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων που προκάλεσε ο θάνατος υπό κράτηση της Μασα Αμινί η Μοχαμάντι, σε μια έκθεση που δημοσίευσε το BBC, περιέγραψε λεπτομερώς τη σεξουαλική και σωματική κακοποίηση των κρατούμενων γυναικών.
Τον Ιανουάριο του 2023, συνέταξε μια ακόμη συγκλονιστική έκθεση από τη φυλακή, η οποία περιγράφει λεπτομερώς την κατάσταση των γυναικών στις φυλακές Εβιν , περιλαμβάνοντας τον κατάλογο 58 κρατουμένων γυναικών στην φυλακή αυτή και τη διαδικασία ανάκρισης και τα βασανιστήρια που έχουν υποστεί. Οι 57 από αυτές τις γυναίκες έχουν περάσει συνολικά 8350 ημέρες στην απομόνωση ενώ 56 από αυτές τις γυναίκες έχουν καταδικαστεί σε 3300 μήνες συνολικά.
Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ , ΝΥΤ,
