Ο έρπητας ζωστήρα είναι ένα ιογενές δερματικό εξάνθημα, περιορισμένης σχετικά έκτασης, συνήθως επώδυνο, που προσβάλλει κυρίως σε ηλικιωμένους και άτομα με πεσμένο ανοσοποιητικό ( ανοσοκατασταλμένα). Οφείλεται στην αναζωπύρωση του ιού ανεμευλογιάς-έρπητα ζωστήρα, ο οποίος αφού προκαλέσει την ανεμοβλογιά σε νεαρά ηλικία, εγκαθίσταται μόνιμα στον οργανισμό μας και παραμένει σε αδράνεια στις απολήξεις των αισθητικών νεύρων του δέρματος.
Συνήθως το 30% των ανθρώπων θα εμφανίσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους το νόσημα. Προσβάλλονται όλες οι ηλικίες αλλά η επίπτωση της νόσου αυξάνεται με την πάροδο της ηλικίας.
Οι παράγοντες που θεωρείται σήμερα ότι εμπλέκονται στην επαναδραστηριοποίηση του ιού είναι: η μεγάλη ηλικία (συνήθως άτομα μεγαλύτερα των 50 ετών), ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα , με χρόνιες παθήσεις πνευμόνων ή νεφρών, πάσχοντες από κακοήθειες , πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη ή HIV λοίμωξη και βεβαίως η χρόνια κόπωση και το ψυχικό στρες μπορούν επίσης να κινητοποιήσουν το νόσημα.
Ο έρπητας ζωστήρα μπορεί να προκαλέσει βλάβες απ’ όλα τα συστήματα του οργανισμού.
Διαρκεί μήνες ή χρόνια και εξουθενώνει ψυχικά και σωματικά τον πάσχοντα.
Η έγκαιρη διάγνωση της νόσου και η χορήγηση ειδικών αντιικών φαρμάκων συμβάλλουν στην μείωση των συμπτωμάτων της νόσου και την πιο γρήγορη ανάρρωση. Για δε την αντιμετώπιση του πόνου, χρησιμοποιούνται διάφορες κατηγορίες αναλγητικών. Τα τελευταία χρόνια έχει τυποποιηθεί εμβόλιο κατά του έρπητα ζωστήρα, που κυρίως αφορά άτομα ηλικίας μεγαλύτερα των 60 ετών.
