«Το θέμα δεν είναι να βγαίνουμε και να λέμε, όσοι είμαστε στην αντιπολίτευση, ότι αυτά που λέει ο πρωθυπουργός δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα- σε ότι αφορά στο ρυθμό ανάπτυξης- αλλά εάν αυτά είναι αρκετά για να καλύψουμε τις απώλειες και να “τρέξουμε” με ικανοποιητικούς ρυθμούς. Εκεί εστιάζονται οι προσωπικές μου ενστάσεις και επιφυλάξεις και έχουν να κάνουν κυρίως με τον τρόπο με τον οποίον αξιοποιούμε τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και ανθεκτικότητας. Δηλαδή αν κατευθύνονται σε επενδυτικά σχέδια που θα διασφαλίσουν στο μέλλον ότι η ελληνική οικονομία θα είναι πιο ανθεκτική και πιο δυναμική».
Αυτά δήλωσε μεταξύ άλλων μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στην Κατερίνα Παπαβασιλείου ο πρώην υπουργός οικονομικών, Φίλιππος Σαχινίδης.
«Η Ελλάδα έχει έναν ρυθμό ανάπτυξης που ξεπερνά τον μέσο ορό της Ευρωζώνης και της ΕΕ επομένως αυτό είναι μια θετική εξέλιξη διότι το τίμημα που πλήρωσε η χώρα τα χρόνια της κρίσης, από το 2008, μέχρι και το ξέσπασμα της πανδημίας, αλλά και της ενεργειακής κρίσης, είναι μεγάλο και πρέπει να τρέξουμε πάρα πολύ γρήγορα για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος, να αναπληρώσουμε δηλαδή αυτά που χάθηκαν και ταυτόχρονα να συγκλίνουμε προς την υπόλοιπη Ευρώπη», πρόσθεσε.
Για το αν ο στόχος του προϋπολογισμού του 2024, που προβλέπει ανάπτυξη στο 2,9%, είναι ρεαλιστικός ο κ. Σαχινίδης εκτίμησε:
«Υπάρχουν πολλές αβεβαιότητες οι οποίες ξεκινούν κυρίως από την επιτοκιακή πολιτική που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η οποία θα οδηγήσει κατά πάσα πιθανότητα τμήμα της Ευρωπαϊκής οικονομίας σε ύφεση. Επίσης πολλά από τα προϊόντα που εξάγουμε μπορεί να μην πάνε στον προορισμό τους διότι θα περιοριστεί η ζήτηση. Υπο αυτή την έννοια λέω ότι ίσως είναι περισσότερο αισιόδοξος από όσο δικαιολογεί το διεθνές περιβάλλον και ιδιαίτερα το Ευρωπαϊκό».
Ο κ. Σαχινίδης αναφερόμενος στο κατά πόσο η ανάπτυξη που προβλέπεται θα είναι είναι βιώσιμη επισήμανε:
«Υπάρχουν πολλές επιφυλάξεις για το αν θα μπορούν οι επενδύσεις που έχουν γίνει να διασφαλίσουν ότι θα έχουμε μια βιώσιμη οικονομία.
Για παράδειγμα το ζητούμενο δεν είναι να μετατρέψουμε την γραφειοκρατία των χαρτιών σε ψηφιακή γραφειοκρατία αλλά να αναθεωρήσουν εντελώς τον τρόπο λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης όταν έρχεται σε επαφή με τον πολίτη για να μπορούμε να απλοποιήσουμε τις διαδικασίες και επομένως η ψηφιακή μετάβαση να ενισχύσει και την παραγωγικότητα της εργασίας και της οικονομίας. Επίσης η χώρα μας έχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, έχει ήλιο άνεμο κύματα, εάν φροντίζαμε λοιπόν για μια γρηγορότερη μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας τότε θα λέγαμε ότι πραγματικά διασφαλίσουμε όρους και προϋποθέσεις για μια βιώσιμη ανάπτυξη στο μέλλον. Αυτό σημαίνει ότι θα είχαμε ρίξει χρήματα στο Ταμείο Ανάκαμψης για να κάνουμε ένα δίκτυο το οποίο θα διασυνδεθεί η Ελλάδα με τα δίκτυα των χωρών της υπόλοιπης ΕΕ, έτσι ώστε όταν για παράδειγμα φυσάει το καλοκαίρι και έχουμε πλεόνασμα στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας να μπορούμε να κάνουμε εξαγωγές και αντίστροφα. Όλα αυτά δημιουργούν μια αβεβαιότητα το κατά πόσο θα είναι βιώσιμη η ανάπτυξη στο μέλλον, αν δεν επιταχυνθεί η απεξάρτησή μας από τα ορυκτά καύσιμα».
