Στην καρδιά της Αθήνας και συγκεκριμένα στο οικοδομικό τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς Άρεως, Αδριανού, Βρυσακίου και Κλάδου, στεγάζεται πλέον το αναγεννημένο Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού όπου λίγο πριν από τα Χριστούγεννα εγκαινιάστηκε η νέα μόνιμη έκθεσή του.
Σε ένα χώρο ο οποίος συγκροτείται από 18 κτήρια και τον περιβάλλοντα χώρο τους, αναδεικνύεται -μεταξύ άλλων- ένα μικρό εναπομείναν τμήμα της συνοικίας Βρυσάκι, ανατολικά της Στοάς του Αττάλου, που επιβίωσε της κατεδάφισης.
«Πρόκειται για μια ιστορική γειτονιά που διασώζεται σχεδόν ακέραια από τα τέλη του 19ου αιώνα. Κάθε εκθεσιακή ενότητα, πραγματεύεται μια πτυχή του νεότερου ελληνικού πολιτισμού μέσα από τα τεκμήρια της υλικής και της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και έχει τη δική της νοηματική αυτοτέλεια, δηλαδή ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί ελεύθερα μέσα στο χώρο», εξήγησε η διευθύντρια του Μουσείου, Έλενα Μελίδη, μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στον Γιώργο Αποστολίδη.
Όπως τόνισε, το Μουσείο συνδυάζει αριστοτεχνικά την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, το φυσικό και αστικό περιβάλλον και τις σύγχρονες τεχνολογίες και δίνει πνοή σε μια ιστορική γωνιά της Αθήνας
Σύμφωνα με την κ. Μελίδη, στο Μουσείο και στον περιβάλλοντα χώρο του, ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί και να θαυμάσει – μεταξύ άλλων- τα κατάλοιπα του παλαιοχριστιανικού ναού του Αγίου Θωμά, τμήμα του υστερορρωμαϊκού τείχους, το εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου όπου έψελνε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, την οικία Δραγούμη και την πλατεία Κλάδου ενώ υπό τη σκέπη του βρίσκονται το Λουτρό των Αέρηδων και το Ρολόι του Κυρρήστου που λειτουργούν δορυφορικά και συμπληρώνουν εννοιολογικά τη νέα μόνιμη έκθεση του Μουσείου.
«Το βασικό ζητούμενο στην έκθεσή μας είναι η πραγμάτευση ζητημάτων ταυτότητας, πώς το χθες αντανακλά στο σήμερα. Είναι μια σύγχρονη, καινοτόμα έκθεση με ανθρωποκεντρική προσέγγιση. Με έναν διττό τρόπο, επιδιώκεται η ανάδειξη του τρόπου ζωής και του πρόσφατου παρελθόντος και παράλληλα, δίνεται έμφαση στην εμπειρία που θέλουμε να αποκομίσει ο επισκέπτης μέσω μιας ελκυστικής μουσειακής αφήγησης όπου κυριαρχούν οι αρχές της βιωματικής προσέγγισης και της ψυχαγωγικής εκπαίδευσης.
Όλα αυτά επιτυγχάνονται με έναν ευφάνταστο τρόπο παρουσίασης των υλικών τεκμηρίων της συλλογής, μέσα στο αφηγηματικό τους περιβάλλον. Κάθε αντικείμενο είναι σχεδόν ελεύθερο μέσα στην προθήκη και ”συνομιλεί” απευθείας με τον επισκέπτη ενώ έχει αξιοποιηθεί και ο φωτισμός ως σημαντικός παράγοντας στη δημιουργία ατμόσφαιρας», πρόσθεσε η διευθύντρια του Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού.
