Ο Αθήνα 9.84 τιμά την παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και αφιερώνει όλες τις εκπομπές του σήμερα στους πολλαπλούς ρόλους της ως σύζυγος, σύντροφος, μητέρα, κόρη, γιαγιά και εργαζόμενη, αλλά και στα θέματα που αναδεικνύει με την οντότητά της. Ο σταθμός της πόλης αλλάζει πρόσωπο και ταυτόχρονα προβάλλει τις διεκδικήσεις των γυναικών για την ισότητα τόσο ως διαρκές ζητούμενο τόσο για τις ίδιες, όσο και για την κοινωνία
Με αυτή την αφορμή, η Διάνα Βουτυράκου επιστήμονας της ρομποτικής με εξειδίκευση στη ρομποτική χειρουργική, ιδρύτρια της MKO Unique Minds με αντικείμενο τον επαγγελματικό προσανατολισμό των μαθητών και συντονίστρια στο think tank του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, ξεδιπλώνει μέσα από τη ραδιοφωνική συχνότητα του Αθήνα 984, τις σκέψεις της για το νόημα της σημερινής παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας .
Η ίδια την αντιμετωπίζει ως «αφορμή για να δούμε όλες οι γυναίκες πως δεν είμαστε πια μόνες. Υπάρχει ένα κύμα υποστήριξης, ένα κλίμα συνεργασίας που μας δίνει τη δυνατότητα να πετύχουμε τα πάντα» όπως λέει στους Δημήτρη Κουκλουμπέρη και Έλενα Μπρέγιαννη.
«Δυστυχώς μεγαλώσαμε με πολλά στερεότυπα που μας έδειχαν, λίγο πολύ, ότι το φύλο μπορεί κάτι να σημαίνει για τις ικανότητες ενός ανθρώπου…Η καθιέρωση αυτής της παγκόσμιας ημέρας μνήμης μαζί και οι αγώνες που προηγήθηκαν, συνεχίζονται και θα εξακολουθήσουν να γίνονται, έχουν μεγάλη αξία επειδή παρακινούν τις γυναίκες να μην το βάζουν κάτω.. Κυρίως οι νεότερες που τώρα βγαίνουν στην αγορά εργασίας και βιώνουν τα έμφυλα στερεότυπα έχει αξία να θυμούνται πως δεν είναι μόνες, αλλά και να ξέρουν πως δεσμευόμαστε να είμαστε στο πλευρό τους.
Και επειδή μια στέρεη δημοκρατία οφείλει να γεννά ευκαιρίες και να μεριμνά ώστε αμβλύνονται οι ταξικές, αλλά και οι οικονομικές ανισότητες, η Διάνα Βουτυράκου υπογραμμίζει το μισθολογικό χάσμα ανάμεσα στα φύλα. Με τη ζυγαριά να βαραίνει υπέρ των ανδρών.
«Οι διαφορές είναι μεγάλες. Τα στοιχεία δείχνουν απόκλιση 12,7 % σε μια χώρα όπου στις ηλικίες μεταξύ 20 και 64 ετών, απασχολεί μικρότερο ποσοστό από το 50% του γυναικείου δυναμικού της. Γεγονός που δημιουργεί σειρά εξαρτήσεων, καθώς οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας».
Το ίδιο συμβαίνει άραγε και για όσες βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης; Στις γυναίκες με υψηλό μορφωτικό επίπεδο και κατάρτιση; Η απάντηση που δίνει επικαλούμενη την προσωπική της εμπειρία, δεν εκπλήσσει. Κι είναι καταφατική
«Με την είσοδό σου σε ένα επαγγελματικό χώρο, ανδροκρατούμενο όπως της ρομποτικής , στην ερώτηση ποιός θα βγάλει μια φωτοτυπία ή θα κρατήσει σημειώσεις, τα μάτια στρέφονται επάνω σου. Επειδή απλώς είσαι γυναίκα. Ασχέτως του ρόλου σου. Αυτό και μόνο πιστοποιεί πόσο βαθιά ριζωμένα είναι τα έμφυλα στερεότυπα στην κοινωνία μας και δείχνει τη διαδρομή που μένει ακόμα για να διανύσουμε ώστε ξεπεραστούν» .
