Αναμενόμενη λίγο ως πολύ ήταν η έκβαση του πρώτου γύρου των πρόωρων βουλευτικών εκλογών στην Γαλλία, σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα και αναλυτή, Γιώργο Σεφερτζή.
Σε ένα πρώτο σχόλιο για την ετυμηγορία των ψηφοφόρων σε μια από τις σημαντικότερες Δημοκρατίες της Δύσης, τόνισε στον Αθήνα 984 και στον Γιάννη Παπαγεωργίου ότι το αποτέλεσμα -από πλευράς άκρας δεξιάς- ήταν κατώτερο των προσδοκιών της με την τελική αναμέτρηση να εξαρτάται πλέον από την απόφαση των κομμάτων να ενώσουν δυνάμεις σε καθεμία από τις 577 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες της χώρας.
«Πρόκειται για ένα πλειοψηφικό σύστημα», όπως εξήγησε, «το οποίο προϋποθέτει εκλογή του υποψήφιου στις περιοχές που πάνε σε δεύτερο γύρο και συγκεντρώνουν τουλάχιστον το 12,5% του εκλογικού σώματος της περιφέρειας. Αυτό το ποσοστό στοχεύει στη μείωση του αριθμού των υποψηφίων, όμως δεν αρκεί για να εξασφαλίσει την εκλογή τους από τον πρώτο γύρο. Αν υποτεθεί λοιπόν, ότι δεν υπάρχει Ρεπουμπλικανός που να μην έχει συγκεντρώσει ποσοστό κάτω του 12,5% σε κάποια περιφέρεια, μένουν -βάσει του αποτελέσματος- 3 υποψήφιοι, οι οποίοι συνασπίζονται εναντίον όσων έχουν μικρότερες πιθανότητες εκλογής. Η λογική του συγκεκριμένου εκλογικού συστήματος εδράζεται, μέχρι τώρα, στη σκέψη αποκλεισμού της άκρας Δεξιάς. Κάτι που όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα ισχύσει και στον δεύτερο γύρο της 7ης Ιουλίου».
Τότε, τι μέλει γενέσθαι; Υπάρχει, άραγε, περίπτωση μεταστροφής της κοινής γνώμης μπροστά στον κίνδυνο να βρεθεί η χώρα του Διαφωτισμού στα αχαρτογράφητα νερά είτε μιας προβληματικής συγκατοίκησης με την Ακροδεξιά, είτε μιας αναπόφευκτης ακυβερνησίας λόγω έλλειψης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας;
Ο Γιώργος Σεφερτζής εντοπίζει το πρόβλημα στο «ευρύτατο ποσοστό των ψηφοφόρων, οι οποίοι αρνούνται να υπακούσουν στις κομματικές υποδείξεις ως προς τους υποψηφίους που θα στηρίξουν, αλλά και στη διαμόρφωση μιας πλειοψηφίας που δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορέσει να αποκλείσει την εθνική συσπείρωση από τον δεύτερο γύρο των εκλογών».
Μιλώντας για το ενδεχόμενο να διαμορφωθεί ακροδεξιά πλειοψηφία στο Γαλλικό Κοινοβούλιο, τόνισε ότι «θα τεθούν εν αμφιβόλω ζητήματα σε σχέση με τη λειτουργία της Δημοκρατίας αλλά κυρίως με τον αποκλεισμό ολόκληρων πληθυσμιακών ομάδων, κυρίως αλλοδαπών από χώρες εκτός ΕΕ, καθώς δεν θα αναγνωρίζονται στο εξής κεκτημένα δικαιώματά τους».
Ανέφερε δε ως ενδεικτικό παράδειγμα του δημοκρατικού διακυβεύματος στη Γαλλία, τη δέσμευση της Μαρίν Λεπέν να εισάγει την εθνική προτίμηση ως κριτήριο για την πρόληψη στο Γαλλικό δημόσιο, ευνοώντας κατάφωρα όλους όσοι έχουν γεννηθεί στη Γαλλία, από Γάλλους γονείς και δεν έχουν δεύτερη ιθαγένεια.
Ως προς τις δυσκολίες υποστήριξης του οικονομικού αφηγήματος της Ακροδεξιάς, ο κ. Σεφερτζής εκτίμησε πως παρόλες τις αυξημένες δόσεις ρεαλισμού που έχουν εισαχθεί στις κυβερνητικές τους προτάσεις, φαίνεται εκ του αποτελέσματος ότι «ανάμεσα στον φόβο έλευσης της Ακροδεξιάς και σε εκείνον της Αριστεράς, στις εκλογές με τη μεγαλύτερη συμμετοχή από το 1986 υπερίσχυσε ο φόβος για την Αριστερά».
