Στις 6 το απόγευμα ώρα Γαλλίας λήγει η προθεσμία για την υποβολή παραιτήσεων υποψηφίων βουλευτών, που πέρασαν στον β΄ γύρο της αναμέτρησης, ώστε να καταστεί δυνατή η εκλογή, στη συγκριμένη εκλογική περιφέρεια, του υποψηφίου με την ισχυρότερη απόδοση κατά της Ακροδεξιάς. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Le Monde μέχρι στις 11 το βράδυ χθες, 185 υποψήφιοι, που κατέλαβαν την τρίτη θέση, έχουν αποσυρθεί από τον δεύτερο γύρο στις 7 Ιουλίου. Οι 121 αποσύρσεις προέρχονται από την Αριστερά και οι 60 από το προεδρικό στρατόπεδο, του “Μαζί”.
Η σοβαρότερη διχογνωμία για το τι θα γίνει εκφράζεται στους κόλπους της προεδρικής πλειοψηφίας του κόμματος του Μακρόν “ Μαζί “ και αντανακλάται στα ΜΜΕ. Στο κύριο άρθρο της, η χθεσινή Le Monde τασσόταν υπέρ της συγκρότησης του ευρύτερου δυνατού αντι-Λεπέν μετώπου, ενώ η Le Figaro χαρακτήριζε την Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν μεγαλύτερο κίνδυνο από την Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν.
Μετά τα επίσημα αποτελέσματα στο δεύτερο γύρο προκριθήκαν συνολικά 306 αναμετρήσεις με τρεις υποψηφίους καθώς συγκέντρωσαν ποσοστό άνω του 12,5% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων στην συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια
Εχθές το μεσημέρι και στον απόηχο της ήττας του στρατοπέδου του στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών, ο Εμανουέλ Μακρόν κάλεσε το υπουργικό του συμβούλιο σε σύσκεψη. Όπως μεταφέρει αυτόπτης μάρτυρας στην γαλλική εφημερίδα Le Monde ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας “δεν φαινόταν επηρεασμένος από τις εξελίξεις”. Ορισμένοι από τους υπουργούς της κυβέρνησης, ιδίως αυτοί που δεδηλωμένα αποσύρονται από τον β γύρο για να αποτρέψουν νίκη της ακροδεξιάς, όπως ο πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Αττάλ, ήταν συγκινημένοι. Ο Εμανουέλ Μακρόν το βράδυ της Κυριακής, στην οποία κάλεσε σε “μια ευρεία, σαφώς δημοκρατική και ρεπουμπλικανική συσπείρωση για τον δεύτερο γύρο” κατά της Λεπέν, ωστόσο δεν απέτρεψε τη διχογνωμία εντός του προεδρικού συνασπισμού για το τι πρέπει να γίνει από τώρα μέχρι τις 7 Ιουλίου.
Ο πρώην πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ, πρόεδρος του κόμματος Ορίζοντες, ζήτησε να “μην δοθεί καμία ψήφος” “ούτε στους υποψηφίους της Εθνικής Συσπείρωσης, ούτε σε εκείνους” της Ανυπότακτης Γαλλίας (LFI). Ο Φρανσουά Μπαιρού επικεφαλής του MoDem, και ο Γιέλ Μπον – Πιβέ πρόεδρος της απερχόμενης Εθνοσυνέλευσης, ζήτησαν να εξεταστεί κατά περίπτωση κάθε εκλογική περιφέρεια . Ο πρωθυπουργός Αττάλ επανέλαβε ότι θα “αποσυρθεί” υπέρ ενός υποψηφίου “που, όπως εμείς, υπερασπίζεται τις αξίες της Δημοκρατίας”, εάν η διατήρηση της υποψηφιότητας του στο β γύρο θα έθετε σε κίνδυνο την εκλογή ενός βουλευτή.
Ο υπουργός Οικονομικών Μπρούνο Λεμέρ Bruno, ο υπουργός Οικολογικής Μετάβασης Κριστόφ Μπεσύ, η υπουργός Εργασίας και Υγείας Κατριν Βοτρίν και ο υπουργός Επιχειρήσεων και Τουρισμού Ολιβιά Γκρεγκουάρ τάχθηκαν υπέρ της θέσης “ούτε Λεπέν ούτε Μελανσον” την οποία παρουσίασε ο Εντουαρ Φιλίπ. “Το RN αποτελεί κίνδυνο για τη Δημοκρατία, το LFI αποτελεί κίνδυνο για το έθνος”, δήλωσε ο Μπεσύ ενώ ο συνάδελφός του, υπεύθυνος για την οικολογική μετάβαση, κάλεσε το προεδρικό στρατόπεδο να είναι “πολύ ξεκάθαρο για το LFI”, “το οποίο είναι πιο επικίνδυνο για τη Γαλλία από το RN”.
Το δίλημμα των τριγωνικών αναμετρήσεων
Οι επόμενες ώρες διαπραγμάτευσης για την ψηφοφορία στον δεύτερο γύρο θα καθορίσουν το τελικό αποτέλεσμα της επόμενης Κυριακής. Ιστορικά, τα κόμματα της αριστεράς ή της κεντροδεξιάς έκαναν και στο παρελθόν συμφωνίες για να υποχωρήσουν προκειμένου να αποφύγουν τη διαίρεση της ψήφου έναντι της ακροδεξιάς. Αλλά αυτό δεν είναι και τόσο βέβαιο τώρα. Η προεδρική πλειοψηφία αντιδρά στον Μελανσόν, ενώ η Αριστερά, οι υποστηρικτές της οποίας ψήφισαν τον Μακρόν για να κρατήσουν πίσω τη Λεπέν σε δύο προεδρικές εκλογές, εκφράζει την οργή της που πολλοί κεντρώοι την τοποθετούν στο ίδιο επίπεδο με την ακροδεξιά και δεν την υποστηρίζουν ξεκάθαρα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι τριγωνικές αναμετρήσεις αφορούν υποψηφίους των τριών μεγαλύτερων παρατάξεων: της λεπενικής RN, του αριστερού NFP και του κεντρώου Ensemble. Το να αποσυρθεί ο υποψήφιος είτε της Αριστεράς είτε του Κέντρου όπου ήρθε τρίτος στον πρώτο γύρο προβάλλει ως επιτακτική ανάγκη αν οι δύο αυτές, ασφαλώς ανταγωνιστικές, πολιτικές οικογένειες επιθυμούν όντως να αποτρέψουν μια απόλυτη πλειοψηφία της Ακροδεξιάς.
Στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, ο κανόνας ήθελε την Αριστερά να υποχρεώνεται, με βαριά καρδιά, να υποστηρίξει το Κέντρο στις περισσότερες περιφέρειες κατά τον δεύτερο γύρο για να μπει φραγμός στην Ακροδεξιά. Αυτή τη φορά, όμως, οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Το NFP βρίσκεται σε θέση υπεροχής έναντι του Ensemble, οι υποψήφιοι του οποίου βρίσκονται στην πρώτη θέση μόλις σε 68 περιφέρειες.
Η Γαλλία βρίσκεται αντιμέτωπη με τρία επικρατέστερα σενάρια
Το πρώτο σενάριο , είναι η νίκη της ακροδεξιάς με το RN να κερδίζει την πλειοψηφία των εδρών, να γίνεται το μεγαλύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο, αλλά να υπολείπεται της απόλυτης πλειοψηφίας των 289 εδρών που απαιτείται για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Θα ήταν η κυρίαρχη δύναμη, με πρόεδρο τον Μακρόν σε μια εκρηκτική συγκατοίκηση και σκηνικό πολιτικού αδιεξόδου.
Αυτό έχει συμβεί τρεις φορές στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Γαλλίας, αλλά με ήδη κυρίαρχα κόμματα να μοιράζονται την εξουσία. Εάν το RN αναδειχθεί ως η νέα μεγαλύτερη δύναμη στο Κοινοβούλιο και ωστόσο δεν καταφέρει να πάρει την εξουσία, θα μπορούσε να μπλοκάρει ή να επιβάλει τροποποιήσεις στα κυβερνητικά σχέδια και στο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα του Μακρόν.
Το Σύνταγμα δίνει στην κυβέρνηση εργαλεία για να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ωστόσο και αυτή η δυνατότητα έχει το όριό της.
Το δεύτερο σενάριο, το οποίο θεωρείται δύσκολο αλλά όχι αδύνατο, είναι να κερδίσει το RN την απόλυτη πλειοψηφία και να σχηματίσει κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον νεαρό πρόεδρο του κόμματος, Ζορντάν Μπαρντελά. Θα ήταν η πρώτη φορά στη γαλλική ιστορία που ένα ακροδεξιό κόμμα κερδίζει κοινοβουλευτικές εκλογές και σχηματίζει κυβέρνηση. Ο Μακρόν θα πρέπει να μοιραστεί την εξουσία σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκατοίκηση Καθώς στον προχθεσινό πρώτο γύρο κρίθηκαν μόλις 78 έδρες της Εθνοσυνέλευσης σε σύνολο 577, το κατά πόσον θα καταφέρει η παράταξη της Λεπέν να κατακτήσει την απόλυτη ή έστω μια άνετη σχετική πλειοψηφία θα κριθεί στον δεύτερο γύρο. Αυτή τη φορά, δεν απαιτείται ποσοστό άνω του 50%, καθώς εκλέγεται ο πρώτος σε κάθε περιφέρεια, ανεξαρτήτως ψήφων.
Το τρίτο σενάριο αφορά μια ενδιάμεση κατάσταση με το RN να μην έχει την απόλυτη πλειοψηφία, αλλά να βρίσκει τρόπο να κυβερνήσει ούτως ή άλλως, κλείνοντας συμφωνίες και παίρνοντας βουλευτές από την παραδοσιακή δεξιά. Πολλοί Γάλλοι αναλυτές θεωρούν ότι είναι άκρως πιθανό να προκύψει από τον δεύτερο γύρο θεσμική κρίση, μια και θα είναι αδύνατο να σχηματιστεί κυβέρνηση με κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Το σενάριο να διορίσει ο Μακρόν κυβέρνηση τεχνοκρατών (π.χ. με πρωθυπουργό την Κριστίν Λαγκάρντ) συζητείται ευρέως, αλλά μια τέτοια κυβέρνηση θα μπορούσε να ανατραπεί ανά πάσα στιγμή με πρόταση δυσπιστίας.
Το ερώτημα είναι εάν υπάρχει δυνατότητα να αποφευχθεί η πλήρης πολιτική παράλυση της ισχυρής οικονομικής δύναμης και πανίσχυρης στρατιωτικά χώρας της Ε.Ε. μετά τις εκλογές;Το άρθρο 8 του Συντάγματος αναφέρει ότι ο πρόεδρος διορίζει τον πρωθυπουργό, αλλά δεν διευκρινίζει τα κριτήρια με τα οποία τον επιλέγει.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν αναμένεται να προσφέρει την πρωθυπουργική θέση στην πρώτη κοινοβουλευτική ομάδα, που θα είναι η ευρωσκεπτικιστική και αντιμεταναστευτική Εθνική Συσπείρωση, με βάση τις δημοσκοπήσεις και τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών. Το RN έχει ορίσει ως υποψήφιο για την πρωθυπουργία τον 28χρονο επικεφαλής του κόμματος, Ζορντάν Μπaρντελά.
Η Μαρίν Λεπέν εχει επίσης καταστήσει σαφές ότι θα απορρίψει την αναληψη της πρωθυπουργίας, εάν το κόμμα και οι σύμμαχοί του δεν κερδίσουν απόλυτη πλειοψηφία τουλάχιστον 289 εδρών στο Κοινοβούλιο.
Δεδομένου ότι το Σύνταγμα δεν αναφέρει πώς πρέπει να επιλεγεί ο πρωθυπουργός, ο Μακρόν θα μπορούσε, θεωρητικά, να επιδιώξει να δημιουργήσει μία ευρεία πολιτική συμμαχία κατά της Εθνικής Συσπείρωσης και να προσφέρει τη θέση σε άλλο κόμμα ή πρόσωπο, ακόμα και ανένταχτο κομματικά.
- είτε με τη δημιουργία συμμαχίας των κομμάτων που κυριάρχησαν στην πολιτική ζωή της Γαλλίας τις προηγούμενες δεκαετίες. Τέτοια συμμαχία δεν υπάρχει προσώρας, ωστόσο ο Μακρόν έχει παροτρύνει τα κόμματα να συσπειρωθούν για να κρατήσουν την Ακροδεξιά μακριά από την εξουσία.
- είτε με πρόταση προς την Αριστερά, εφόσον η συμμαχία της με το Σοσιαλιστικό Κόμμα και τους Πρασίνους αναδειχθεί ως η δεύτερη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Η Αριστερά θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας.
Οτι και αν συμβεί η ακροδεξιά του RN αναδεικνυεται η ισχυρότερη πολιτική δυναμη στην Γαλλία ενώ αντίκτυπος του αντιμεταναστευτικού σχεδίου του αναμενεται σημαντικός. Επιδιώκει να καταργήσει τα δικαιώματα ιθαγένειας για τα παιδιά που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη Γαλλία από αλλοδαπούς γονείς και να απαγορεύσει στους διπλούς υπηκόους να έχουν στρατηγικές θέσεις εργασίας. Εάν σχηματίσει κυβέρνηση, θα έχει τον τελικό λόγο για τους προϋπολογισμούς της στρατιωτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία.
Απώτερος στόχος ωστόσο του ακροδεξιού κόμματος είναι να δημιουργήσει το έδαφος για να κερδίσει η Λεπέν την προεδρία το 2027, προκειμένου να εφαρμόσει το πλήρες πρόγραμμά της για τον περιορισμό της μετανάστευσης, να δώσει στους Γάλλους πολίτες προτεραιότητα έναντι των αλλοδαπών για θέσεις εργασίας, κοινωνική πρόνοια και στέγαση και να πατάξει αυτό που αποκάλεσε “ισλαμικές ιδεολογίες”, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης μαντίλας.
Πηγή: Le Monde , The Guardian
