Το ρεζίλι είναι η απώλεια κάθε αξιοπρέπειας, η γελοιοποίηση, ο εξευτελισμός, τό να χάνει κάποιος τόσο πολύ την τιμή και την υπόληψή του στα μάτια του κόσμου οπωσδήποτε, ίσως και στα δικά του, ώστε να γίνεται περίγελος, δηλαδή αντικείμενο χλευασμού και κοροϊδίας ακόμα και από τους εσχάτους, τη βάση της κοινωνικής πυραμίδας, ακόμα κι από τους σκύλους. Τότε το ρεζιλίκι του είναι ολοκληρωτικό, είναι πλέριο, τότε είναι ένας κανονικός ξεφτίλας, ένας ρεζίλης, που οι πομπές του αναγκάζουν ακόμα και τα σκυλιά του δρόμου να γελάσουν μαζί του.
Τότε, αυτός ο άτυχος, εντελώς ανυπόληπτος άνθρωπος έχει γίνει ρεζίλι των σκυλιών. Ενδεχομένως η έκφραση να κατάγεται από την τούρκικη παροιμία «ο γερασμένος λύκος, ρεζίλι των σκυλιών», πάντως η λέξη «ρεζίλι» προέρχεται από το τούρκικο «rezil», που κι αυτό, σύμφωνα με το Βικιλεξικό, ετυμολογείται από τον αραβικό όρο «razil», που σημαίνει «αχρείος».
Τώρα, γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Α, δεν έχω κάποιον ιδιαίτερο λόγο, κάποιο συγκεκριμένο γεγονός της επικαιρότητας, που νά ‘χει φέρει την έκφραση «ρεζίλι των σκυλιών» στην επιφάνεια. Απλώς, έχω την αίσθηση, τη γενική εντύπωση πως κάποιες από τις επώνυμες μούρες της πολιτικής και της δημοσιογραφίας, δεν διαθέτουν το γνώθι σ’ αυτόν, ή σ’ αυτήν. Δεν καταλαβαίνουν πόσο ανυπόληπτοι είναι, πόσο ρεζιλεύονται με τις δηλώσεις και τις εμφανίσεις τους στα μάτια ακόμα και των ταπεινοτέρων μελών μιας κοινωνίας, όπως είναι οι σκύλοι, ή εγώ, και κάποιοι ομόδοξοι με μένα, που γενικώς δεν μασάμε με τη σοβαροφάνεια.
