Θέμα μείζονος σημασίας αποτελεί το νομοσχέδιο για την πολύπαθη Ψυχική Υγεία στη χώρα μας, το οποίο ήδη συζητείται στη Βουλή, αν και φαίνεται να περνάει κάτω από τα ραντάρ της επικαιρότητας και να μην τυγχάνει της προβολής που θα έπρεπε, καθώς το ενδιαφέρον των ΜΜΕ μονοπωλεί η κόντρα του Άδωνι Γεωργιάδη με τον ΠΙΣ, ενόψει της ψήφισης της διάταξης για ενίσχυση των δημόσιων δομών υγείας από ιδιώτες γιατρούς, όταν υφίσταται κίνδυνος για τη δημόσια υγεία.
Η κυβέρνηση κάνει λόγο για διοικητική και οργανωτική μεταρρύθμιση με στόχο την ενοποίηση και διαλειτουργικότητα των υφιστάμενων φορέων, ενώ οι εμπλεκόμενοι στην κοινότητα ψυχιατρικής φροντίδας, μιλούν για απορρύθμιση. Είτε πρόκειται για δομές εξαρτημένων, είτε για τα μεγάλα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία.
*ΝΟΣΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
«Το σύστημα Ψυχιατρικής Φροντίδας έχει ήδη απορρυθμιστεί και πάσχει. Είχε πάντοτε προβλήματα, αλλά σήμερα παραπατάει σημαντικά η περιώνυμη μεταρρύθμιση, που ξεκίνησε με τον ν. 2716 του 1999. Το νομοσχέδιο Βαρτζόπουλου ασχολείται κυρίως με θέματα διακυβέρνησης, παρά με την αντιμετώπιση των υπαρκτών τρομακτικών κενών» εκτιμά ο Βενετσάνος Μαυρέας, ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
Σε συνέντευξή του στον Αθήνα 984 καλεσμένος του Γιώργου Μελιγγώνη χαρτογραφεί τις παθογένειες του ΕΣΥ. Θεωρεί πως νοσεί σοβαρά το σύστημα Ψυχιατρικής Φροντίδας και διαπιστώνει μεταξύ άλλων ελλείψεις σε κλίνες και γεωγραφικές ανισότητες στα Κοινοτικά Κέντρα Υγείας.
Υπογραμμίζει δε ότι «λείπουν πολλά και ουδέποτε συντονίστηκαν οι μονάδες του δημόσιου και του ιδιωτικού μη κερδοσκοπικού τομέα, με την κυβέρνηση να αποπειράται να δημιουργήσει ένα ενιαίο δίκτυο με στόχο τη διαλειτουργικότητα ανάμεσα στους φορείς».
Παράλληλα, δηλώνει πως «η Ψυχική Υγεία ήταν ανέκαθεν η Σταχτοπούτα του ΕΣΥ» με την έννοια ότι ερχόταν πάντα τελευταία, επειδή εθεωρείτο ανέκαθεν πρόβλημα …πολυτελείας.
*ΠΟΥ …ΠΟΝΑΕΙ Η ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ
Κρίσιμα σημεία για τον καθηγητή αποτελούν οι ελλείψεις σε ψυχιατρικές κλίνες, το έλλειμμα διαβούλευσης και η αποτυχία της ψυχιατρικής να λειτουργήσει μέσα στην κοινότητα.
«Αρχικά, λείπουν ψυχιατρικές κλίνες, δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσει το σύστημα με αυτές τις ελλείψεις. Το δημόσιο διαθέτει μόλις 900 κλίνες και υπάρχουν άλλες 4.500 σε ιδιωτικές κλινικές. Από την άλλη πλευρά, το ψυχιατρικό σύστημα δεν είναι απλωμένο στην κοινότητα. Παρότι έχουμε Κοινοτικά Κέντρα Ψυχικής Υγείας, πάσχουν σε επίπεδο σχεδιασμού. Με άλλα λόγια, οι δομές δεν σχεδιάστηκαν κάτω από κάποιο συγκεκριμένο πλάνο ώστε να προβλέπεται πόσες μονάδες θα υπάρχουν σε κάθε περιοχή, με αποτέλεσμα να προκύπτουν τεράστιες γεωγραφικές ανισότητες. Τρίτο προβληματικό στοιχείο συνιστά η διαβούλευση. Διαβούλευση μέσω open gov δεν είναι διαβούλευση. Πρέπει να κληθούν να συνομιλήσουν οι παίκτες του συστήματος, γιατροί, νοσηλευτές, ψυχολόγοι, καθώς και οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι πάνω σε μια βασική ιδέα την οποία θα έχει επεξεργαστεί εκ των προτέρων ένα επιτελείο ειδικών».
*Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΣΥΛΟΠΟΙΗΣΗ- ΔΕΝ ΈΧΟΥΜΕ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
«Έχουν απομείνει τρία Ψυχιατρικά Νοσοκομεία. Στην Θεσσαλονίκη, στο Δαφνί Αττικής και το Δρομοκαΐτειο, επίσης στο Λεκανοπέδιο. Αν δούμε τις ψυχιατρικές μονάδες σε άλλες χώρες…θα συνειδητοποιήσουμε πόσο πίσω έχουμε μείνει. Είμαστε αρκετά πίσω, γενικά μιλώντας» σχολιάζει ο κ. Μαυρέας.
Και συμπληρώνει εμφατικά: «Δεν διαθέτουμε σχέδιο για την πολιτική στον τομέα της Ψυχικής Υγείας. Για να ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε, ποιες είναι οι προτεραιότητες, με ποιο ρυθμό θα αναπτυχθούν αυτές και βεβαίως πόσοι πόροι θα απαιτηθούν».
*Η ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ Η ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ ΤΟΥ ΕΣΥ.. ΕΡΧΟΤΑΝ ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ
Ερωτώμενος ο κ Μαυρέας σχετικά με το αν η Ψυχική Υγεία εντάσσεται στις προτεραιότητες του ΕΣΥ, απαντά παραπέμποντας στην Σταχτοπούτα.
«Η Ψυχική Υγεία ήταν ανέκαθεν η Σταχτοπούτα του ΕΣΥ…ερχόταν πάντα τελευταία. Εθεωρείτο πρόβλημα πολυτελείας, κατά κάποιο τρόπο, επειδή δινόταν προτεραιότητα στα καρδιολογικά και νεφρολογικά νοσήματα, όπως και στον καρκίνο».
