Μετά από μια ακόμη υπερπροσπάθεια στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Παναγιώτης Γκιώνης, αν και αποκλείστηκε, αισθάνεται περήφανος που έδωσε τον καλύτερό του εαυτό.
Στα 44 του, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να διεκδικήσει και μια 7η ολυμπιακή συμμετοχή, δείχνοντας μια απίστευτη θέληση που τον καθιστά πρότυπο για όλους.
Ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής έχει ξεκαθαρίσει ότι θα συνεχίσει τη διεθνή καριέρα του, σταδιακά όμως θα αποσύρεται από τις μεγάλες διοργανώσεις με την εθνική ομάδα, προκειμένου να δώσει την ευκαιρία σε νεότερους αθλητές.
Στο πλευρό του, ο προπονητής Κώστας Βατσακλής, με 4 Ολυμπιακούς στο ενεργητικό του, και ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινόπουλος, που βίωσε μια μοναδική εμπειρία ως βοηθός και φυσιοθεραπευτής, στήριξαν τον Γκιώνη σε αυτό το ταξίδι.
«Μένει η πικρία, που δεν ήρθε η πρόκριση στους «16», αλλά είμαστε ευχαριστημένοι από την προσπάθειά μας. Άλλωστε, μετά υπήρχε το εμπόδιο του Κινέζου παγκόσμιου πρωταθλητή Φαν Ζεντόνγκ, που δεν επέτρεπε να ονειρεύεσαι κάτι παραπάνω. Με το κόουτς λέγαμε ότι προετοιμαστήκαμε τέλεια, ότι κάναμε το καλύτερο δυνατό ερχόμενοι εδώ κι εγώ ένιωθα πολύ καλά πριν τα παιχνίδια μου.
Συνεπώς, δεν είναι ότι πήγε κάτι λάθος. Στο χτεσινό ματς ο Αμερικανός απέδωσε εξαιρετικά. Είχε πολύ καλή τακτική, με αποσυντόνισε στα πρώτα σετ και ίσως γι’ αυτό χάθηκε το παιχνίδι. Άργησα να μπω στο ματς, όμως παλέψαμε για την ανατροπή. Είναι πολύ θετικό το πρόσημο φεύγοντας από το Παρίσι, είμαστε πολύ γεμάτοι, ευχαριστηθήκαμε τους 6ους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τώρα χρειάζομαι ξεκούραση γιατί αυτή η χρονιά ήταν πολύ δύσκολη και ψυχοφθόρα, ειδικά για μένα. Και ουσιαστικά μόλις πριν από έναν χρόνο άρχισα να σκέφτομαι πιο έντονα τους Ολυμπιακούς Αγώνες», τόνισε ο Γκιώνης στην ιστοσελίδα της ΕΦΟΕπΑ.
Στην ερώτηση αν κλείνει τον μεγάλο ολυμπιακό κύκλο του ή μπορεί να δει και προς… Λος Άντζελες μεριά, απάντησε: «Πραγματικά, πηγαίνω χρονιά με τη χρονιά. Τώρα δεν μπορώ να το σκέπτομαι, τώρα μου φαίνεται πάρα πολύ μακριά και πάρα πολύ δύσκολο. Τα τέσσερα χρόνια είναι πολλά.
Κάθε χρόνο θα βλέπω πως πηγαίνει και πως πορεύομαι. Αυτή την ερώτηση μπορείτε να μου την ξανακάνετε σε δύο χρόνια. Στα μισά δηλαδή. Τότε θα μπορώ να σας πω με μεγαλύτερη σιγουριά».
Ανδρέας Χανιάς
