Μετά την εξαιρετική της εμφάνιση στον τελικό του σκιτ γυναικών στη σκοποβολή στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024 στο Παρίσι, η Εμμανουέλα Κατζουράκη μιλά στον Αθήνα 984 και στον Γιώργο Αποστολίδη για την 5η θέση που κατέκτησε με την πρώτη της συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, τις δυσκολίες και τις χαρές του πρωταθλητισμού, καθώς και για πως συνδυάζει στη ζωή της τις προπονήσεις με τις σπουδές στη Φαρμακευτική.
*ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΠΟΝΕΘΩ ΚΙΟΛΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 5η ΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΤΟΥ ΣΚΙΤ
«Είμαι πολύ ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα. Χαίρομαι που τα κατάφερα. Σίγουρα μπορούσα να πετύχω κάτι περισσότερο, αλλά δεν θα παραπονεθώ και για την 5η θέση στον τελικό του σκιτ. Ο πρωταθλητισμός είναι μια διαδικασία με σκαμπανεβάσματα, που σε αναγκάζει να περάσεις από όλα τα στάδια.. Από τα καλά στα κακά και στα δάκρυα... Έτσι ήταν και η δική μου πορεία στο Παρίσι. Είχα μια καλή πρώτη ημέρα και μια εξαιρετική δεύτερη, που μου έδωσε το εισιτήριο για τον τελικό. Μόνο που μου βγήκε θα έλεγα λίγο …μέτριος και δυστυχώς δεν μου έδωσε μετάλλιο».
Όμως δεν είναι απλό να βρεις στόχο σε ένα κινούμενο δίσκο και να κατορθώσεις να πετύχεις 50 καλές, συνεχόμενες βολές, μέσα σε συγκεκριμένα χρονικά όρια. Η ίδια το κάνει να μοιάζει απλό, ωστόσο η πραγματικότητα απέχει πολύ από τα φαινόμενα. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η Κατζουράκη ολοκλήρωσε την δεύτερη προσπάθειά της με 50/50 βολές (25/25 και 25/25) και -σε συνδυασμό με το 72/75 (24/25, 24/25 και 24/25) της πρώτης ημέρας των προκριματικών- εξασφάλισε με 122/125 βολές τη συμμετοχή στον τελικό που έγινε το απόγευμα της προηγούμενης Κυριακής 4 Αυγούστου.
*ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ… ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ, ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ
«Υπάρχει μια ευκαιρία σε κάθε πιατάκι και ένας δίσκος ισούται με έναν πόντο… αυτό είναι, τίποτε άλλο. Προσωπικά, έκανα ό,τι μπορούσα ώστε να είμαι πανέτοιμη για τον αγώνα. Θεωρώ εξαιρετική ανταμοιβή το αποτέλεσμα» εξηγεί στο σταθμό της πόλης, η 23χρονη Κρητικιά από τα Χανιά, που συγκαταλέγεται στις έξι καλύτερες αθλήτριες του κόσμου.
Παρά τις ιδιαίτερες στιγμές, δεν έλλειψαν και οι δυσκολίες. Προβλήματα εκτός προγράμματος, τα οποία η Εμμανουέλα Κατζουράκη αποδίδει σε οργανωτικό έλλειμμα. Ακόμα και την τελευταία ώρα, λίγο πριν το ταξίδι της επιστροφής στην Αθήνα.
*ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΔΕΣ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ
«Το λεωφορείο καθυστέρησε να μας πάρει στο Παρίσι, υποχρεώνοντάς μας σε αναμονή σχεδόν δύο ωρών κάτω από τον ήλιο. Γεγονός που μας ανάγκασε να τρέχουμε στο αεροδρόμιο προκειμένου να προλάβουμε τις διαδικασίες επιβίβασης στην πτήση για το Ελευθέριος Βενιζέλος όπου φτάσαμε στις 10 το βράδυ και από εκεί, ξημερώματα πλέον, στα Χανιά. Ήταν ένα περιπετειώδες, δύσκολο ταξίδι».
*ΦΕΡΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΣΤΗ ΣΚΟΠΟΒΟΛΗ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
Τώρα, η νεαρή φοιτήτρια βάζει πλώρη για νέες διακρίσεις, έστω κι αν συχνά δεν ακούγονται ούτε προβάλλονται, οι επιτυχίες στο δικό της άθλημα.
«Δεν φαίνονται οι δυσκολίες, ενώ πολλές φορές δεν ακούγονται ούτε οι επιτυχίες στην σκοποβολή. Είναι λυπηρό…Χωρίς να αναζητώ προσωπική προβολή, θέλω να πω ότι αισθάνομαι λίγο αδικημένη ως προς τα άλλα αθλήματα. Να φέρνω μετάλλια, αλλά χωρίς να υπάρχει αντίστοιχο ενδιαφέρον ….» διαπιστώνει με ένα γλυκόπικρο συναίσθημα να σπάει το ηχόχρωμα της φωνής της.
