14.6 C
Athens
Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024

14.6 C
Athens
Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024

Μπαλαμός

Διαβάστε επίσης

(Το τραγούδι των γύφτων)

Ζητήσαμε από τον Διονύση Τσακνή να γράψει για την στήλη, την ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα τραγούδια του.

«Πάνε 33 χρόνια από τότε που ο σκηνοθέτης Γιάννης Διαμαντόπουλος, με επέλεξε να γράψω τη μουσική για το σίριαλ «ΤΟ ΜΠΟΥΡΙΝΙ» στηριγμένο στο ομώνυμο διήγημα του Μ. Καραγάτση.
Ήταν η πρώτη φορά, που έπρεπε να ντύσω με μουσική εικόνες. Στο θέατρο, είχα λάβει προ διετίας το βάπτισμα του πυρός.
Σε κάποια σκηνή του έργου χρειάστηκε ένα τραγούδι. Ένα είδος τραγουδιού – μαντείας, που έπρεπε να τραγουδήσει μια οικογένεια τσιγγάνων στον πρωταγωνιστή, που προέβλεπε κατά κάποιον τρόπο το τραγικό του φινάλε.
Την περίοδο εκείνη, δούλευα ως μουσικός στην Καρδίτσα. Εκεί γνώρισα σπουδαίους λαϊκούς οργανοπαίχτες, μερικοί εξ αυτών τσιγγάνικης καταγωγής. Άρχισα λοιπόν, να σκαρώνω τους πρώτους στίχους και θεώρησα πως θα είχε κάποιο ενδιαφέρον, να «παντρέψω» ή καλύτερα να αντικαταστήσω κάποιες ελληνικές λέξεις με αντίστοιχες των Ρομά. Η ιδέα μου άρεσε στο σκηνοθέτη. Δεν είχα παρά να ρωτήσω τους αγαπημένους συναδέλφους και δασκάλους, για το πώς θα μπορούσε να λεχθεί κάτι στη γλώσσα τους. Οι στίχοι τέλειωσαν λοιπόν. Έμενε η μουσική. Ηχογράφησα στο σπίτι μου (με τα μέσα εκείνης της εποχής) το τραγούδι και το έστειλα σε μια κασέτα με το ΚΤΕΛ στην Αθήνα. Η άποψη του σκηνοθέτη, ήταν πως, καλό μεν, αλλά αρκετά συμβατικό. Πείσμωσα.
Το ξαναδούλεψα και φώναξα ξανά τους φίλους μου και τον υπέροχο Γιώργο Κατσάρη, να ερμηνεύσει τη δεύτερη εκδοχή, που παρέπεμπε μάλλον σε δημοτικά μοτίβα. Ξανά η κασέτα, το ΚΤΕΛ και το βραδινό τηλεφώνημα. «Μπορούμε να το κρατήσουμε, αλλά ίσως χρειαζόταν περισσότερη ελευθερία.»
Δεν θεώρησα ούτε μια στιγμή ότι ακυρώνομαι. Θα το ξανακάνω είπα και του έδωσα τη σημερινή του μορφή. Τρίτη και φαρμακερή λοιπόν και στο βραδινό τηλέφωνο, άκουσα τον αγαπημένο μου Γιάννη ενθουσιασμένο και συγκινημένο. Μια κιθάρα, ένα λαούτο, ένα τουμπελέκι (παιγμένα από εμένα) και το ανεπανάληπτο κλαρίνο του Παναγιώτη Πλακιά. Φυσικά ο Γιώργος Κάτσαρης στη μοναδική ερμηνεία.
Σήμερα το τραγούδι αυτό, έχει (δεν ξέρω κι εγώ πόσες εκτελέσεις- στο Ισραήλ μόνο, 34) ενώ έχει αποδοθεί σε 19 γλώσσες. Το φετινό καλοκαίρι κυκλοφόρησε διεθνώς η πρώτη «ηλέκτρο» instrumental διασκευή του και συνεχίζει το ταξίδι του πλέον, ερήμην εμού!»

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΑΘΗΝΑ +
spot_img

Συμβαίνει στην Αθήνα