Από την Ελένη Σούρδη
Σήμερα είναι η ιδανική στιγμή να κάνουμε τον πόνο, χαρά με τον υπέροχο τραγουδοποιό, που πολλές φορές έχει κάνει το χειμώνα μας ένα φωτεινό καλοκαίρι, και θέλουμε να το ακούσουμε δυνατά, να γεμίσει αισιοδοξία η καρδιά μας και να ξεφύγουμε έστω για λίγο μέσα από μια πένθιμη κατάσταση. Το Ραδιόφωνο έχει τη δύναμη να μας ενώνει νοητά ταξιδεύοντας όπου θέλουμε, μας χαρίζει το συναίσθημα της ελευθερίας και το σπουδαιότερο:είναι ο μόνος φίλος που έρχεται σπίτι μας όποτε θέλει δίχως μάσκα. Όμως δεν μπορούμε να γίνουμε animal party, η πραγματικότητα μας είναι πένθιμη βιώνουμε τις τραγικές στιγμές στιγμές του τρίτου κύματος του φονικού ιού(στην Ελλάδα), με την Αττική να είναι κατακόκκινη και να θερίζει παγκοσμίως την ανθρωπότητα. Αφαιρώντας τις ζωές των συνανθρώπων μας αδίστακτα και άδικα. Το συγκλονιστικό τραγούδι του του Μανώλη Φάμελλου ανήκει στη σημερινή μέρα, με τίτλο Στη μεγάλη πόλη. Δημιουργεί συναισθηματική ταραχή και ίσως είναι το πιο επίκαιρο μουσικό δημιούργημα με τεράστιο μήνυμα, που αξίζει να αντιμετωπίσει την Πανδημία , προκαλώντας κάθε ακροατή να προσπαθήσει να ζει μέσα στην μοναξιά, να αγκαλιάσει τον φόβο, την ανασφάλεια και ίσως να βρει την δύναμη να δεχτεί ότι στην ζωή τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Το έχει τραγουδήσει μόνος του αλλά και μαζί και με την Δήμητρα Γαλάνη(σε ένα ντουέτο που σε βοηθάει να κλάψεις να ξεσπάσεις και μετά να δεχτείς ότι με αγάπη και αποδοχή, υπάρχει ελπίδα, δεν χάθηκε η αγάπη που πάντα στο τέλος νικάει κάθε συμφορά και γίνεσαι καλύτερη και καλύτερος). Κυκλοφόρησε το 2003 στίχοι και σύνθεση δικά του. Στη μεγάλη πόλη η αγάπη έχει χαθεί. Μήπως Μανώλη είσαι ποιητής και έπειτα μουσικός, συνθέτης και τραγουδοποιός; Για εμάς σήμερα η παγωνιά του χιονιού είναι κατάμαυρη, όμως η αγάπη σου που κρύβεται κάτω από το παγωμένο πέπλο, μας έπεισες ότι θα γίνει ηφαίστειο και όταν εκραγεί η λάβα του θα λιώσει και θα σκοτώσει για πάντα την φονική πανδημία. Γιατί οφείλουμε να τιμήσουμε τη ζωή και την ελευθερία που είναι ύψιστο αγαθό, για όλους τους συνανθρώπους μας που έφυγαν από τη ζωή, πάνω από όλα.
Α’Μέρος: «Μανώλης VS Πανδημίας»
«Το άρθρο μου θα ξεκινήσει και μένα με μια αφορμή. Μια από τις ερωτήσεις σου, που ήταν δύσκολο να πάρω θέση. Όταν με ρώτησες: ως απλός άνθρωπος που βιώνω όλη αυτή την πένθιμη κατάσταση ενώ βρέθηκε το βιολογικό εμβόλιο επιτέλους, αν υπάρχει αντίδοτο η εμβόλιο για την ψυχολογική πανδημία, που μαστίζει αιώνες τον άνθρωπο, με ματαιοδοξία, φιλοδοξία, τάση εξουσίας μέσα από τα υλικά αγαθά ,τον πλούτο κ.α. Μια ερώτηση που με έφερε σε δύσκολη θέση, αλλά αφού πάντα η ασπίδα της αλήθειας μου, είναι το όπλο μου να απαντάω, έχω να εκφράσω τα εξής: Ο άνθρωπος θέλει να φτάσει πάντα κάπου παρακάτω. Δυστυχώς πολλές φορές τα κίνητρα του δεν είναι αγνά, είναι ιδιοτελή. Οπότε ναι πρέπει να αποδεχτούμε την αλήθεια της φονικής Πανδημίας της βιολογικής και όντως της ψυχολογικής που πάντα υπάρχει. Αυτή η βίαιη παρέμβαση σήμερα, του φονικού ιού στη ροή του χρόνου και στο κομμάτι της ψυχολογίας στην στάση ζωής που έχουν οι άνθρωποι που ρέπουν προς τα υλικά αγαθά κ.τ.λ, με έναν τρόπο έχουν την τάση να το απωθήσουν στην αρχή, όπως και όλοι οι υπόλοιποι γιατί είναι μεγάλη αλλαγή στον τρόπο που είχαμε μάθει να ζούμε. Θαυμάσιο θα ήταν να γινόμασταν καλύτεροι άνθρωποι μέσα από τον πόνο και τον θάνατο, αλλά το βρίσκω πολύ δύσκολο σε μαζική κλίμακα. Ούτε πιστεύω ότι είναι θέμα παιδείας και πιο εύκολο για να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Γιατί κάποιος μπορεί να έχει 12 πτυχία να μιλάει 8 γλώσσες και να μην εξελίσσεται θετικά. Και να έρχεται κάποιος από το πουθενά, με λιγότερα πτυχία, ίσως και κανένα και να έχει αξίες και ικανότητες θαυμαστές, γιατί απλά πιστεύει σε άλλα πράγματα, όπως την αγάπη και την αλήθεια κ.α. πολλά. Άρα για όσους ζουν πάνω σε ένα βάθρο ματαιοδοξίας ή φιλοδοξίας, το βρίσκω πολύ σωστό να πέφτουν έτσι ξαφνικά. Διότι είναι αρχή μου και το πιστεύω πολύ για μένα και για όλους, άμα πέφτεις είναι εξαιρετικό γιατί ίσως μπορεί να μάθεις να πετάς (αν βέβαια έχεις την διάθεση αυτή, εκεί είναι το θέμα). Ελένη μου, τελικά όπως μας έχει διδάξει η ιστορία μέχρι και αυτή τη στιγμή, στο ανθρώπινο γένος πάντα υπήρχε η τάση της ματαιοδοξίας, σε άλλους πολύ σε άλλους ελάχιστα. Και καταλήγω (δεν θα εκφραστώ σε πια κλίμακα αριθμητικά) στο συμπέρασμα μαθαίνουμε από το να πέφτουμε, ότι πέσαμε, ότι καν μαθαίνουμε ότι προσγειωθήκαμε. Φαίνεται από την άρνηση που υπάρχει στους ανθρώπους, που αυτή είναι μία αντανάκλαση άλλων πραγμάτων, που δεν είναι τώρα της παρούσης. Εύχομαι να βγούμε πιο δυνατοί μέσα από ότι ζούμε και από την κόλαση που διανύουμε, να νικήσει η αγάπη».
Β’Μέρος: Ερωτήσεις του Μανώλη στην Ελένη και το αντίστροφο, όλη η συνέντευξη ακολουθεί σε ραδιοφωνική μορφή στο τέλος του κειμένου.
Η στιγμή που αρχίζει η ραδιοφωνική μας συνάντηση στο Pick UP,γίνεται εκπομπάρχης ο Μανώλης, ενώ το πρώτο τραγούδι που ανοίγει την εκπομπή είναι ένα ντουέτο του, με τον Πάνο Μουζουράκη με τον τίτλο τα Μεγάλα Παιδιά.
Καλησπέρα είμαι ο Μανώλης Φάμελλος στον Αθήνα 984 με την αγαπημένη μας ραδιοφωνική παραγωγό Ελένη Σούρδη. Της πήρα το μικρόφωνο στην έναρξη, έγινα ραδιοφωνικός παραγωγός για λίγο, για την δοκιμάσω άξαφνα. Θα ήθελα να σε ρωτήσω γιατί διάλεξες αυτό το ιδιαίτερο τραγούδι για αρχή, που είναι ένα σκοτεινό και ανεξήγητο τραγούδι;
Ε.Σ.: Καταρχήν σε ευχαριστούμε πολύ που μας έκανες την τιμή να είσαι μαζί μας αυτή την ώρα (01.00 με 02:00) ενώ καλπάζει η φονική Πανδημία. Γιατί σε αντίθεση με τη δική σου γνώμη, θεωρώ αυτό το τραγούδι φωτεινό. Διότι ότι και να συμβαίνει γύρω μας, πάντα έχουμε ένα παιδί μέσα μας, που δεν μεγαλώνει ποτέ και έχει ελπίδα μέσα του. Έτσι το εισπράττω ως ακροάτρια.
Μ.Φ. (χαμογελάει γλυκά)Δεν ήξερα ότι θα έρθω σε μια τόσο εκπολιτισμένη εκπομπή, που εκπέμπει τέτοια πρόθεση, αυθεντική και αληθινή. Γιατί δεν έχεις έναν χορηγό τόσο καιρό στο Pick Up;
Ε.Σ(γέλια) Θα το προσπαθήσουμε αγαπητέ.
Μ.Φ: Μάλλον θα πρέπει να πληρώσουμε εμείς για να φανούμε.
Ε.Σ.: Με τίποτα. Εδώ δεν ερχόμαστε για κάνουμε διαφήμιση στους εαυτούς μας! Αλλά για να τους βρούμε, δεν ψάχτηκε ποτέ η εκπομπή για χορηγό. Εδώ ο σκοπός μας είναι να ακούμε τα μηνύματα των τραγουδιών, για να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.
Μ.Φ. : Πραγματικά δεν το περίμενα αυτό το φαινόμενο,να υπάρχει σε μια εκπομπή ,είναι απίστευτο.
Ε.Σ: Στο τραγούδι σου «Στη Μεγάλη πόλη» μαζί με την μοναδική Δήμητρα Γαλάνη, μας δίνεις την αίσθηση ενός φλερτ με το θάνατο και παράλληλα με την αγάπη, που τις δύσκολες στιγμές που ζούμε μας πονάει και μετά μας κάνει δυνατούς, τελικά νικάει το θετικό στοιχείο, συμφωνείς; Τελικά θα λιώσει η αγάπη το χιόνι;
Μ.Φ: Για μένα σε πρώτη φάση το απέραντο λευκό παγωμένο χρώμα, που σκεπάζει τον κόσμο μας, τα στοιχειώνει όλα, υπάρχει τελικά μια θανατολαγνεία στα τραγούδια μου. Το χιόνι πάντα έρχεται από το υπέρ-πέραν, εκεί που δεν το περιμένεις, έτσι ήρθε και η θανατηφόρα Πανδημία.
Ε.Σ: Αυτό δεν είναι απαραίτητα κάτι που δείχνει θανατολαγνεία, μάλλον συνειδητοποίησες και φιλοσόφησες σχετικά πολύ νωρίς τον θάνατο, αυτό είναι σπουδαίο, άρα δίνεις θετικό μήνυμα σε κάθε άνθρωπο, ότι όσο νωρίτερα συμφιλιωθεί μαζί του, τόσο καλύτερα.
Μ.Φ: Έχεις εντοπίσεις κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ. Έτσι όπως το εκφράζεις, έχεις απόλυτο δίκιο. Με καθηλώνει έτσι για πρώτη φορά, μια ραδιοφωνική παραγωγός. Σε ευχαριστώ πολύ, τελικά στο τέλος πάλι από την οδύνη, έρχεται η νίκη της αγάπης, που μόνο θετική είναι, γιατί μαζί της ξεπερνάς την δυστυχία και σε κάνει να αντέξεις. Δεν μας έφτασε μία ώρα, θέλω να ξανά έρθω.
Ε.Σ.: Εγώ σε ευχαριστώ Μανώλη, απέχει η έπαρση από την προσωπικότητα σου, είναι σπουδαίο στοιχείο χαρακτήρα, ένας καλλιτέχνης να αναγνωρίζει και να παινεύει κάποιον που δεν τον κοντράρει, αλλά έχει μια άλλη άποψη για το τι εκπέμπουν τα τραγούδια σου. Κάπου εδώ θα τελειώσει αυτή η συνάντηση με την νέα σου συλλογή τραγουδιών με τον τίτλο «Μέσα από την μικρή ανθολογία δωματίου» 12 τραγούδια, διασκευασμένα μεγάλων καλλιτεχνών αλλά και δικά σου. Υπέροχο δώρο στην περίοδο αυτή. Θα κλείσουμε ακούγοντας το «Σβήσε το φως να κοιμηθούμε» του σπουδαίου Γιάννη Παπαϊωάννου και το «Αν με αγαπάς» του Γιάννη Σπανού.
Μ.Φ: Ήταν εξαιρετική ραδιοφωνική κουβέντα και θα μείνει αξέχαστη, αυθόρμητη και αυθεντική. Εύχομαι όταν με ξανά καλέσεις, να το θυμόμαστε σαν ένα εφιάλτη ονείρου και να μιλάμε χωρίς μάσκες.
Ε.Σ: Καλή αντάμωση Μανώλη, απόψε μας έκανες πιο δυνατούς.
Ακολουθεί όλη μας η ραδιοφωνική κουβέντα, με ερωτήσεις και απαντήσεις,που δεν πρέπει να χάσεις@on air:
Ο Μανώλης Φάμελλος με χαρά θεωρεί την φωτογραφία αυτή αρχειακή και από τις σπάνιες στιγμές που κοσμούν τις συνεντεύξεις του. Πιστεύει ότι είναι τόσο επίκαιρη και έδωσε την ευχή του να ανέβει σαν χαρακτηριστική εικόνα, αυθεντική όπως ακριβώς ζούμε αλλά δεν το βάζουμε κάτω. Τα λόγια είναι περιττά, μαζί σου. Μερικές φορές τα κινητά είναι χρήσιμα εργαλεία.
