Ο Όθωνας, αναχώρησε από την Αθήνα την 28η Απριλίου του 1836. Ο πραγματικός λόγος για το ταξίδι ήταν να νυμφευτεί. Αυτό όμως που κοινοποιήθηκε ήταν ότι θα μεταβεί στη Γερμανία, για να επισκεφτεί τους γονείς του. Ο Γάμος του τελέστηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1836 στο Μόναχο. Ο πατέρας του Όθωνα, Λουδοβίκος, επέλεξε για σύζυγο του γιου του την πρωτότοκη κόρη του δούκα του Όλντεμπουργκ, Μαρία-Φρειδερίκη-Αμαλία.
Κατά τη διάρκεια της απουσίας του Όθωνα η γενική διοίκηση είχε ανατεθεί στο υπουργικό συμβούλιο και στον αρχιγραμματέα κόμιτα Άρμασμπεργκ.
Η αυταρχικότητα όμως με την οποία ασκούσε την εξουσία δημιούργησε αντιδράσεις. Η δυσαρέσκεια κορυφώθηκε, ώστε ελήφθη η απόφαση να διαμαρτυρηθούν οι πολίτες, την ημέρα επιστροφής του βασιλιά στον Πειραιά.
Ο Όθων έφτασε στον Πειραιά με την φρεγάτα «Πόρτλαντ» τον Φεβρουάριο του 1837.
Ο Λάιονς ενημέρωσε τον Όθωνα ότι αν αντικαταστήσει τον Άρμασμπεργκ απειλείται «αστραπιαία επανάσταση». Ο βασιλιάς όμως είχε πάρει τις αποφάσεις του και ενημέρωσε τον συνομιλητή του ότι θα πράξει ό,τι αυτός νομίζει σκόπιμο και αναγκαίο. Και το έπραξε ευθύς αμέσως. Όταν ο καγκελάριος εμφανίστηκε μπροστά του τον ενημέρωσε ότι απαλλάσσεται των καθηκόντων του.*
Σίγουρα η πολιτική διάσταση της «απόλυσης» του Άρμασπεργκ δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Οφείλουμε όμως να επισημάνουμε τις αναφορές που έφταναν στον πατέρα του Όθωνα, Λουδοβίκο από την Ελλάδα σχετικά με την κατάσταση της υγείας του Όθωνα. Στις αναφορές αυτές δεν εμφανίστηκε ποτέ η υπογραφή του αρχιγραμματέα, όμως όλες υπογράφονταν από πρόσωπα του περιβάλλοντός του. Στόχος αυτών των ιατρικών υπομνημάτων ήταν να καταστεί κατ΄ όνομα μονάρχης υπό την κηδεμονία του κόμιτα Άρμασμπεργκ και της Αγγλικής πρεσβείας.
Η απομάκρυνση Άρμασμπεργκ δεν σήμανε τη λήξη αυτής της ιατρικοποιημένης αντιπαράθεσης. Πιθανώς με ευθύνη του Άγγλου πρεσβευτή δημοσιεύτηκε άρθρο σε αγγλική εφημερίδα, στις 6 Μαρτίου του 1839 που μεταξύ άλλων αναφέρει: «Η ομιλία του βασιλιά Όθωνα, οι συσπάσεις της έκφρασής του, το τραύλισμά του, η κώφωσή του, οι ανόητες παρατηρήσεις του, το εξοργιστικό του πείσμα, η προτίμησή του προς τους χυδαίους κόλακες που τον περιβάλλουν, η άμετρη αλαζονεία του και η αδιαφορία του προς την όμορφη σύζυγό του είναι αναμφισβήτητα σημάδια της ανικανότητας και της ηλιθιότητάς του».**
Πηγές: *Ρος. Λ. Αναμνήσεις και Ανακοινώσεις από την Ελλάδα 1832-1833 (μετάφραση Σπήλιος. Α. εκδ. Αφοι Τολίδη, Αθήνα 1976), σελ. 122
**John Petropulos, Πολιτική και Συγκρότηση Κράτους στο Ελληνικό Βασίλειο (1833-1843), ό.π., σ. 266- 267 & υποσημείωση 30 (σ. 434-435-436). (Στο: : ΆΝΝΑ ΜΑΝΔΥΛΑΡΑ Μόνιμη Επίκουρη Καθηγήτρια/Νεότερη Ελληνική Ιστορία Σημειώσεις για το μάθημα: ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ, ΝΟΟΤΡΟΠΙΕΣ, ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, 1830-1920 (ΙΝΕ 357, Εαρινό εξάμηνο 2016-2017, υποσημείωση 35)
Κείμενα: Παύλος Κουτουζής
Εκφώνηση: Άννα Μπάστα
